“อาทิตย์นี้มึงหงุดหงิดไปกี่วันแล้ววะภาม” เสียงของแฝดน้องอย่างภีมถามขึ้นทันทีเมื่อเดินเข้ามาในคลาสเรียนก็เห็นพี่ชายนั่งทำหน้าบอกบุญไม่รับ
“มันนั่งทำหน้าหงุดหงิดมาตั้งแต่เข้ามาแล้ว” ไข่ดาวเพื่อนผู้หญิงคนเดียวในกลุ่มของภามกับภีมพูดขึ้นทันที
“คงมีอยู่เรื่องเดียวที่ทำมันหงุดหงิดได้ขนาดนี้” ภีมก็รู้ได้ทันทีเพราะอะไรทำให้ภามเป็นแบบนี้ก็คงมีแค่เรื่องของบทเพลงน้องสาวคนสนิทของเขานั่นแหละ
“กูอยากรู้ด้วยอะ บอกกูด้วยดิ” ไข่ดาวพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้เธอเป็นคนเดียวที่นั่งอยู่ตรงนี้และไม่รู้เรื่องอะไร
“รอดิวดี้ของมึงมาก่อนเถอะกูจะบอก” ภีมพูดขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้ยังขาดเพื่อนในกลุ่มอย่่างดิวดี้สาวประเภทสองอีกหนึ่งคน หากเขาเล่าตอนนี้ก็คงต้องเล่าซ้ำอีกครั้ง
“กูมาแล้ว มึงพูดได้เลยไอ้ภีม” ดิวดี้ที่เดินเข้ามาได้ยินคำพูดของภีมก็ได้แต่พูดขึ้น
“ไม่ต้องเล่านะไอ้ภีม” ภามเอ่ยขึ้นเพราะเขาเองก็ไม่อยากเล่าเ
