bc

แพ้ทางหัวใจ

book_age18+
10.1K
ติดตาม
49.3K
อ่าน
จบสุข
เย่อหยิ่ง
แม่เลี้ยงเดี่ยว
ผู้สืบทอด
คนใช้แรงงาน
ดราม่า
ชายจีบหญิง
ลึกลับ
ขี้แพ้
วิทยาลัย
friends with benefits
like
intro-logo
คำนิยม

แพ้ทางหัวใจ

อเล็กซ์:นับดาว

_____________

เพราะถูกผู้มีพระคุณหลอกมาขายตัว นับดาวจึงต้องมาอาศัยอยู่กับใครบางคนเพราะไม่กล้ากลับบ้าน คนที่ช่วยเธอในวันนั้น เป็นคนๆเดียวกันกับที่ผลักไสเธอออกจากชีวิตตลอดเวลา เพราะเขาไม่ได้เต็มใจให้เธอมาอยู่ด้วยแต่แรก

______________

"นะ..นับสัญญาว่าหากมีที่ไปนับจะรีบออกไปจากที่นี่ทันทีเลยค่ะ"

"ดี พรุ่งนี้เลยยิ่งดี!"

_____________

"ดูท่ามึงจะไม่ชอบน้องมันมากๆ เลยนะ น้องมีอะไรเสียหายเหรอ"

"มีใครที่ไหนชอบให้ใครก็ไม่รู้มาอยู่ด้วยบ้าง กูไม่จับโยนทิ้งลงระเบียงก็บุญ"

"ไอ้ห่า...ดูพูดเข้า" คิมหันต์เอ่ยติดตลก ขณะเดียวกันสายตาหันไปเห็นว่าคนตัวเล็กออกมาจากห้องน้ำแล้ว

นับดาวยิ้มให้คิมหันต์บางๆ ราวกับว่าไม่ได้ยินเรื่องที่ทั้งสองคนพูดคุยกัน ทั้งที่มันเต็มสองรูหู

_____________

"มึงจะพาน้องกลับเลยไหม เพราะยังไงวันนี้ก็เวรกู"

"กูไม่ได้เป็นคนพามา มาเองก็กลับเองสิ"

"งั้นกูคงต้องให้น้องนอนกับกูที่นี่แล้วล่ะ" เอ่ยจบคิมหันต์พาอีกคนกลับห้อง ท่ามกลางอเล็กซ์ที่ขบกรามตัวเองแน่น

กินจนเมา ไม่รู้จักดูแลตัวเอง ผู้ชายก็มีคู่หมั้นอยู่แล้วไม่คิดหน่อยหรือไงว่ามันไม่สมควร

_____________

"พะ..พี่อเล็กซ์พานับกลับมาเหรอคะ" ถามแล้วเผลอกลืนน้ำลายหนืดๆ ลงคอ

"ทำไมถึงปล่อยให้ตัวเองเมาขนาดนั้น ไอ้คิมมันบอกไม่ให้ดื่มไม่ใช่เหรอ" อเล็กซ์เค้นถามเสียงรอดไรฟัน

".." นับดาวเงียบเมื่อไม่รู้จะตอบว่าอย่างไร

"ฉันถามทำไมไม่ตอบ!"

"พะ..พี่เขาให้ตังค์นับค่ะ ชะ..ช็อตละหมื่น"

"เห็นแก่เงิน!"

อึก! ยอมรับว่าเธอเห็นแก่เงินจริงๆ เพราะเธออยากได้เงินไง เงินหมื่นใช่ว่าจะหาได้ง่ายๆ ที่ไหน สำหรับคนที่เคยลำบากมาก่อนไม่เคยพอ

"ตะ..แต่วันหลังนับจะไม่ดื่มแบบนี้อีกค่ะ ขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ" หญิงสาวผลักอกเขาเบาๆ แต่คนตัวโตไม่ขยับ กลับกันเขารวบแขนเรียวทั้งสองข้างเข้าหากันแล้วกดไว้เหนือศีรษะด้วยมือของเขาเพียงข้างเดียว ส่วนอีกข้างวางบนหน้าอกของเธอข้างหนึ่ง นิ้วของเขาเกี่ยวเกาะอกของเธอเอาไว้ ท่ามกลางคนตัวเล็กที่ตกใจ ใจเต้นตึกตักกับการกระทำนี้

__________________

"พี่คิม อ๊ะ!" ยังไม่ทันได้พูด โทรศัพท์กลับถูกแย่งไปต่อหน้าต่อตา

(นับอยู่ไหน?)

"อยู่กับกู!"

คิมหันต์ชะงัก เขาไม่เจอนับดาวจึงคิดว่าอีกฝ่ายไปห้องน้ำ แต่ผ่านมาห้านาทีนับดาวยังไม่กลับออกมา อดคิดไม่ได้ว่าจะเกิดเรื่องไม่ดี

สิ่งที่เขากังวลคือพนักงานผู้ชายในร้าน แล้วนับดาวก็น่ารักขนาดนี้ แต่เขาลืมคิดไปว่าเพื่อนตัวเองก็อันตราย ทำตัวเป็นขโมยเสียเอง

(กูเชื่อว่านับดาวไม่ได้สมยอม?)

"สมยอมไม่สมยอมเดี๋ยวก็รู้"

chap-preview
อ่านตัวอย่างฟรี
ตอนที่ 1 ไม่อยากขาย
ติ๊ด เสียงสัญญาณหน้าประตูดังขึ้นเมื่อผู้เป็นเจ้าของห้องแตะคีย์การ์ดไปที่หน้าจอมอนิเตอร์ อเล็กซ์รีบดันประตูเข้าไปเพราะอยากพักผ่อนเต็มที คลับปิดให้บริการตีสองงานของเขาถือเป็นอันเสร็จเรียบร้อย เอื้อมมือไปเปิดไฟให้สว่าง แวะเข้าไปเปิดเครื่องปรับอากาศในห้องนอนเอาไว้ก่อน แล้วเดินไปคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าห้องน้ำ ใช้เวลาไม่นานเพราะตาใกล้จะปิดเต็มที วันนี้ที่คลับผู้คนค่อนข้างแน่นหนา เนื่องจากเป็นวันศุกร์นักท่องราตรีต่างออกมาเที่ยวกันเป็นกลุ่ม ทว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดีเมื่อเทียบกับรายได้ที่หลั่งไหลเข้ามา อเล็กซ์ในวัยยี่สิบเจ็ดปีเป็นเจ้าของคลับแห่งหนึ่งที่มีพ่อเป็นนักการเมืองเก่าหนุนหลัง ด้วยความชื่นชอบ พอเรียนจบเขาจึงหุ้นกับเพื่อนสนิทเปิดคลับขนาดใหญ่ขึ้นมา นอกจากคลับก็จะมีร้านอาหารด้านข้าง เรียกได้ว่ามีบริการทั้งสองอย่างเป็นไปอย่างควบคู่กัน นับเวลาจากช่วงที่เรียนจบก็ผ่านมาห้าปีแล้วที่เขาเดินบนเส้นทางอาชีพนี้ อเล็กซ์ใช้เวลาอาบน้ำไม่นานก็ออกมาพร้อมร่างกายเปลือยเปล่า ท่อนบนมีหยดน้ำใสเกาะตามตัว ส่วนท่อนล่างพันผ้าเช็ดตัวผืนสีขาวเอาไว้แล้วเดินเข้าห้องนอน ทว่าความเย็นภายในห้องกลับไม่มี เงยหน้าขึ้นมองพบว่าเครื่องปรับอากาศยังคงนิ่งทั้งที่มีสัญญาณไฟขึ้นโชว์ อเล็กซ์จิ๊ปากออกมาอย่างหัวเสีย รีบไปหน่อยตอนเปิดลืมสังเกตว่าเครื่องไม่ทำงาน เดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้ออกมาสวมใส่ลวกๆ แล้วเดินออกจากห้อง คืนนี้เขาจะกลับไปนอนที่คลับ ชายหนุ่มเหยียบคันเร่งให้เข็มไมล์ขึ้นไปที่หนึ่งร้อยกิโลเมตรต่อชั่วโมงเพราะง่วงเต็มทน ในเวลาค่ำคืนแบบนี้ไม่ค่อยมีรถสัญจรไปมาจึงทำให้ถนนโล่ง เพียงไม่กี่นาทีก็มาถึง.. อเล็กซ์จอดรถที่ข้างคลับก่อนจะเดินลงจากรถ ขายาวที่กำลังจะก้าวไปค่อยๆ ชะลอความเร็วลงแล้วหยุดนิ่ง ยืนมองเหตุการณ์ตรงหน้า.. "แม่หนูไม่อยากขาย!" เสียงตะโกนดังขึ้นปนมากับเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นส่งเสียงดังไปทั่วบริเวณกว้างราวกับคนกำลังมีเรื่องทะเลาะวิวาท ทว่าดึกดื่นขนาดนี้ไม่ค่อยมีผู้คน สองแม่ลูกคู่หนึ่งยื้อยุดฉุดกระชากกันไปมา คนเป็นแม่กำข้อแขนเรียวทั้งสองข้างแน่น ส่วนลูกสาวน้ำตาอาบแก้มอยู่ในชุดนักเรียนม.ปลาย "มึงต้องขายอีนับ! ถ้ามึงไม่ขายกูจะเอาเงินที่ไหนซื้อข้าวแดกฮะ! ลำพังมึงทำงานร้านก๋วยเตี๋ยวได้วันละร้อยห้าสิบบาทมันจะไปพอใช้ได้ยังไง!" "แม่ก็เลิกเล่นไพ่สิ!" สาวน้อยบอกออกมาอย่างเหลืออด วันนี้เธอจะพูดให้หมดเลย รายได้เกิดจากฝั่งของเธอเพียงคนเดียว เธอทำงานในร้านก๋วยเตี๋ยวหลังเลิกเรียนได้วันละร้อยห้าสิบบาท นอกนั้นจะมีทิปจากลูกค้าที่มาทานแล้วสงสารเธอ เด็กวัยมัธยมปลายกำลังหาเงินส่งตัวเองเรียนได้ทิปกลับมาด้วยทุกวัน รวมๆ ก็ตกวันละเกือบห้าร้อยบาท แต่เหนื่อยแทบขาดใจเพราะเป็นงานเร่ง ทั้งคนมากินที่ร้าน ไหนจะซื้อกลับไปกินที่บ้านอีกเพราะก๋วยเตี๋ยวร้านนี้ขายดีในย่านแถวๆ นี้ มันคงพอต่อชีวิตเราสองแม่ลูกได้ถ้าไม่อยู่ดีๆ แม่เธอไม่ติดการพนันขึ้นมา เมื่อก่อนเล่นแค่หวย แต่เดี๋ยวนี้เล่นไพ่ด้วย เงินยิ่งไม่มีจะกินอยู่แล้วอยากถามจริงๆ ว่าเอาไปให้คนอื่นได้ยังไง "นี่มึงว่ากูเหรอฮะอีนับ! กูเป็นแม่มึงนะ!" คนเป็นแม่เขย่าตัวลูกสาวแรงๆ ที่บังอาจมากล่าวโทษเธอ "ก็ใช่ไง เพราะแม่ไงที่เอาเงินไปเล่นไพ่จนหมด ต่อให้หนูไปขายตัวให้เสี่ยเป็นสิบคนมันก็ไม่พอ!" เพี๊ยะ! มือขวาสะบัดใส่ซีกแก้มข้างซ้ายของลูกสาวทันทีอย่างหัวเสีย ความแรงของมันทำเอานับดาวทรุดลงไปกองที่พื้นอย่างง่ายดาย ก่อนจะรั้งขึ้นมาใหม่แล้วตบอีกที "โอ๊ยแม่หนูเจ็บ!" นับดาวพยายามป้องกันตัวเอง ทว่าเธอไม่สามารถสู้แรงผู้เป็นแม่ได้ อีกอย่างเพราะเธอกลัวท่านเจ็บจึงไม่ต่อต้านเต็มแรง ตัวเธอเจ็บทั้งกายเจ็บทั้งใจ แต่นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่แม่ลงมือทำร้ายเธอแบบนี้ ชอบทุบตีหากเธออุบอิบเงินไว้ไม่ให้อีกฝ่ายไปหมด "อีลำดวน!" ผู้ชายคนหนึ่งเดินมาเรียกด้วยความตกใจเมื่อเห็นว่าแม่ของนับดาวกำลังตบตีลูกตัวเอง แบบนี้สินค้าได้ช้ำหมด ส่งไปให้เสี่ยโดนด่ากลับมาอีกซวยเลย! สองแม่ลูกหันไปมองผู้เป็นที่มาของเสียง นับดาวมองผู้ชายตัวสูงใหญ่ผิวคล้ำที่เรียกแม่เธอผ่านม่านน้ำตา "มึงมาก็ดีแล้วไอ้วุฒิ รีบเอามันไปเลยนะ แล้วรีบๆ เอาเงินมาให้กู" ก่อนจะผลักร่างบอบบางไปให้ชายร่างกายกำยำ ร่างเล็กเข้าไปอยู่ในอ้อมกอดของชายคนนั้น หญิงสาวพยายามจะขืนตัวออกห่างเมื่อรู้ว่านี่คือคนที่จะมานำตัวเธอไปส่งพวกเสี่ยตัณหากลับ แต่เรี่ยวแรงที่มีไม่สามารถสู้แรงของผู้ชายได้เลย "ปล่อยนะปล่อย!" "อยู่นิ่งๆ ดิ๊" สองมือหนาล็อกร่างเล็กเอาไว้ไม่ให้ดิ้น ก่อนจะจับใบหน้าเรียวให้หันมาเพื่อพิจารณาว่าพอจะแก้ไขได้ไหม "แม่ง..มึงตบหน้ามันแบบนี้เสี่ยที่ไหนเขาจะรับวะอีลำดวนเอ๊ย!" ไหนจะน้ำตา ไหนจะรอยแดง สภาพแบบนี้คงได้เอาไปอาบน้ำอาบท่าใหม่แล้วแต่งหน้าเพิ่มแน่ คืนนี้ลูกค้ารีเควสมาว่าอยากได้นักเรียนวัยเอ๊าะๆ เขานึกออกเป็นลูกสาวคนติดการพนันคนนี้ พอเสนอไปก็ถูกสนองกลับมาทันที จึงได้นัดกันเวลาดึกดื่นเพราะเสี่ยเขาก็เพิ่งออกจากกาสิโน "ก็มันว่ากูติดการพนันก่อนทำไม" ลำดวนทำสีหน้าเลิ่กลั่ก ทั้งกลัวไม่ได้เงินเพราะตัวเองพลั้งเผลอมือเกินไป "ก็เป็นอย่างลูกมันว่ามั้ยฮะ! ถ้ามึงไม่ติดไพ่มึงก็ไม่ต้องส่งลูกมาขาย" "ไอ้วุฒิ!" "เอาเงินไปๆ แล้วรีบไสหัวไปเลยนะ! เดี๋ยวกูเอากลับไปส่งบ้านเอง" วุฒิรีบไล่เพราะเสียเวลากับสองแม่ลูกคู่นี้มานานแล้ว ถึงจะรู้สึกเห็นใจคนตัวเล็ก แต่มันหน้าที่ของเขานี่นา "แม่อย่าทำหนูแบบนี้!" นับดาวร้องอย่างสุดเสียง ทั้งสะอึกสะอื้นไห้ คนเป็นแม่ไม่สนเสียงร้องไห้ของลูกในไส้ รับเงินก่อนจะยัดลงในกระเป๋ากางเกงแล้วขึ้นรถแท็กซี่ไป ส่วนนับดาวกำลังจะถูกพาตัวไปอีกทาง "ไม่ไปนะ ไม่ไป!" ร่างเล็กพยายามดีดดิ้นให้หลุดออกจากมือคนใจร้าย มีแต่คนใจร้ายกับเธอ หญิงสาวถูกลากไปยังรถยนต์สีดำคันโตที่จอดอยู่ไกลออกไป แต่พอนับดาวขืนตัวเขาเปลี่ยนเป็นอุ้มอีกคนลอยเหนือพื้นได้อย่างง่ายดาย "ไม่นะไม่!" หญิงสาวพยายามดิ้นอย่างแรง แต่ไม่เป็นผลเมื่อเขานำเธอมายัดใส่ข้างในรถ คนตัวโตรีบเดินอ้อมไปยังอีกฝั่ง แต่ยังไม่ทันถึงประตูร่างสูงใหญ่กลับทรุดฮวบลงไปกองที่พื้นแล้วนอนแน่นิ่ง ท่ามกลางนับดาวที่นั่งมองจากในรถอ้าปากค้าง อเล็กซ์ทิ้งไม้หนักๆ ลงที่พื้น ก่อนจะเดินไปเปิดประตูฝั่งที่มีหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่ในนั้น มองคนในรถด้วยความหงุดหงิดที่เจ้าตัวไม่ยอมลงมาสักที "จะนั่งรอให้มันฟื้นขึ้นมาก่อนมั้ยฮะ!"

editor-pick
Dreame - ขวัญใจบรรณาธิการ

bc

อยู่คนเดียวไม่ได้แล้ว l CANNOT BE ALONE

read
1.6K
bc

ทดลอง [ รัก! ]

read
6.2K
bc

อาถรรพ์ลานเกียร์

read
14.8K
bc

TATTOO DRAGON แผนร้ายสุดท้ายก็รัก!

read
6.1K
bc

Cherish you ขอรักหน่อยได้หรือเปล่า?

read
3.6K
bc

ก็แค่...พลาด

read
3.3K
bc

เมื่อเรารักกัน

read
5.4K

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

download_iosApp Store
google icon
Google Play
Facebook