เฮ้อ... เชื่อเขาเล้ย !
หญิงสาวยกมือขึ้นปิดปากหาววอดหลายต่อหลายรอบ ดวงตา
ปรือปรอยเตรียมสลบเหมือดได้ตลอดเวลา ถ้าไม่ติดที่คนยังไม่แก่แต่ขี้บ่นบางคนยังคงพร่ำสอนแกมประชดเธอไม่หยุดมานับชั่วโมงแล้ว
“นายสิงห์คะ หญ้าง่วง”
“ทนฟังไม่ไหวแล้วสิ”
“เปล่านะ หญ้าง่วงจริงๆ ต่างหาก ถ้ามีอะไรนายเก็บไว้บ่นพรุ่งนี้บ้างไม่ได้เหรอ หญ้าไม่หนีไปไหนหรอก”
เธอจะเปรียบคำบ่นของสิงห์คบว่ายังไงดี ฟังเทศน์ยังซึ้งในรสพระธรรมแม้จะน่าเบื่อไปบ้าง ดำน้ำดูซีรีส์จีนที่ยังไม่มีซับไตเติ้ลก็ยังพอซาบซึ้งจากท่าทางอากัปกิริยาของนักแสดง แต่ให้มาฟังคนดุขี้บ่น แสนเกรี้ยวกราด จอมเข้มงวด ทั้งบ่นทั้งสอนโดยที่ห้ามเธอแสดงความคิดเห็นใดๆ ไม่อย่างนั้นจะเข้าข่าย ‘เถียง’ ทั้งหมด และมันจะยืดยาวกว่าที่เป็นอยู่ บอกเลยว่าถึงเธอจะพิศวาสเขามาก อยากอยู่กับเขาตลอดเวลา ยังเบื่อแสนจะเบื่อเต็มทน
“บ่นพรุ่งนี้ไม่ได้ ถ้าฉันลืมแกก็รอดตัวน่ะสิ”
ถ้าอย่างนั้
