บทที่ 8 บี๋อย่า (NC)

1227 คำ

“ไปเอาของฝาก สองคนนั้นกลับมาจากฝรั่งเศสแล้ว” ใช่สิ สองคนนั้นไปฝรั่งเศสนี่นา ฉันก็ลืมไปเลย อิงดาวต้องซื้อของมาฝากฉันด้วยแน่ ๆ คิดแค่นั้นตาฉันก็เป็นประกายขึ้นมาทันที ไหนจะพี่อิฐอีกคงซื้อของมาฝากฉันเยอะแน่ ๆ คิดแล้วอยากไปหาทันทีเลย “พอบอกว่าของฝากตาโตเลยเชียว ไม่ค่อยโลภเลยนะเรา” “ของฟรีใครจะไม่อยากได้” แล้วที่ขาดไม่ได้คือน้ำหอม เพราะทุกครั้งที่พี่อิฐไปบริษัทแม่ ต้องหิ้วน้ำหอมของบริษัทในเครือมาฝาก พี่อิฐดูแลอ**บริษัทที่ผลิตน้ำหอมแบรนด์ดังอย่าง ‘Etoile’ หรืออ่านว่า เอนวล ในภาษาไทย ทุกครั้งที่พี่อิฐไปฝรั่งเศสก็จะมีน้ำหอมมาฝากฉันกับพี่อรรถตลอด “ตาลุกขนาดนี้ คืออยากได้น้ำหอมคอลเลกชันใหม่เขาล่ะสิ” คนรู้ดีก็เป็นอย่างนี้แหละ รู้ใจฉันทุกอย่าง ก็อย่างว่าแหละ เราสองคนคบกันมาปีนี้เข้าปีที่สี่ ผ่านเรื่องราว ผ่านอะไร ๆ ด้วยกันมาเยอะแยะ เรื่องแค่นี้ทำไมจะไม่รู้ใจกัน “รู้ดีเกินไปแล้ว” ฉันเอ่ยชมพร้อมทั้ง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม