บทที่ 9 เด็กเสี่ย (ปัจจุบัน)

1235 คำ

เพื่อน ๆ คนอื่นส่วนใหญ่เป็นสาว ๆ ต่างยกมือเพื่อถามคำถามอาจารย์ ซึ่งเขาก็ชี้ไปรายคนเพื่อถามคำถาม จากนั้นอาจารย์ก็ให้สแกนข้อสอบหรือควิซ เวลาทำแค่สิบนาทีถ้าใครส่งช้ากว่านั้นคือไม่ได้คะแนน ต้องยอมรับว่าข้อสอบไม่ธรรมดา เล่นเอาฉันต้องเดาไปตั้งสี่ในสิบข้อ “ใครที่เสร็จแล้วกลับได้เลยครับ เหลือเฉพาะคนที่เข้าสายเกินสิบนาที” นั่นไงนึกว่าจะลืม เรียนตั้งสองชั่วโมงแต่เขากลับไม่ลืมเรื่องนี้ เพื่อน ๆ ของฉันที่ทำข้อสอบเสร็จแล้วต่างโบกมือลาฉัน วันนี้มีเรียนแค่วิชาเดียว เพราะวิชาที่เหลืออีกสองวิชาที่ลงไว้ อาจารย์ยกคลาส หลังจากทุกคนออกจากห้องแล้ว เขาก็กวักมือเรียกฉันให้ไปยืนใกล้ ๆ ฉันถอนหายใจก่อนจะเดินเข้าไปหาเขา “ทำไมมาเรียนสาย นางสาวอัฐพร” “หนูตื่นสายค่ะ” ฉันตอบออกไปด้วยใบหน้าเบื่อหน่าย จะมาอะไรนักหนา สายแค่สิบนาที “ทำไมตื่นสาย” “ดูซีรีส์ดึก” ฉันตอบความจริงออกไป ไม่อย่างนั้นเขาคงไม่ยอมจบง่าย ๆ “ทำ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม