บทที่ 5 ลุงอยากซ้ำ (อดีต)

1522 คำ
“โธ่ บี๋ พี่รักบี๋มากขนาดนี้ แล้วไม่เคยมีประวัติไม่ดีอีก พี่จะเอาเวลาไหนไปนอกใจล่ะ” เขาพูดพร้อมกับกัดเต้างามเบา ๆ จนฉันต้องร้องออกมา “อื้อ อย่ากัด” ได้ยินเสียงร้องของฉัน เขาถึงผละออก ก่อนจะใช้ฝ่ามือหนาดันแผ่นหลังฉันให้แอ่นหน้าอกให้เขาได้เชยชมมากกว่านี้ ปลายลิ้นร้อน ๆ ไล้เลียกับปลายยอดถัน ดูดดึงจนเกิดเสียงในบางครั้ง ฉันส่งเสียงครวญครางออกมาและปลดปล่อยความเสียวด้วยการกระแทกสะโพกเข้าหาเขา “สะ เสียว เบ๊บ หนูเสียว” “บี๋ ครางดัง ๆ พี่อยากได้ยิน” เขาชอบทำให้ฉันครางกระเส่า ซึ่งฉันเองก็ชอบที่ได้ครางอย่างไม่ต้องอดกลั้น ไม่ต้องเสแสร้ง รักร้อนแรงของเรายังคงร้อนแรงเสมอตั้งแต่ครั้งแรกจนถึงทุกวันนี้ ความเสียวซ่านเข้าเล่นงานฉันหนักขึ้น เมื่อเขายืนขึ้นโดยที่ฉันเกาะเขาแน่นเพราะกลัวตก แรงโน้มถ่วงของโลกทำงานอย่างดี โดยเขายกสะโพกฉันขึ้นเล็กน้อย จากนั้นก็ปล่อยลงมา ตัวตนของเขาสอดเสยลึกกว่าทุกท่าที่เคยมี “ซี้ด อ่า เบ๊บ” เสียงร้องครวญครางของฉันดังออกมาจากลำคอเป็นระยะ ด้วยถูกเขากระแทกเข้าลึกจนสุดความยาวของท่อนเนื้อ “เสียวเหรอบี๋ ร้องดังมาก ตอดแรงด้วย” ถ้าใครได้ลองท่านี้ต้องบอกว่าที่สุด ทั้งเสียว ทั้งตื่นเต้น บอกเลยว่าน้ำรักของฉันไหลออกมาจนชุ่มฉ่ำ กระตุกเกร็งเพราะเสร็จสมในเวลาไม่นาน “เสียวมาก เบ๊บ ไม่ไหว” ฉันร้องเสียงเบาอย่างอ้อนวอนอยากให้เขาเบามือมากกว่านี้ “บี๋ครับ วันนี้วันเกิดพี่” เสียงกระซิบข้างหูทำฉันขนลุกไปทั้งตัว คำอ้อนวอนเสียงหวานกำลังจะฆ่าฉัน เผลอ ๆ พรุ่งนี้ฉันได้ขาสั่นจนไม่มีแรงเดินแน่ ๆ “อย่าควง!! อา..” ฉันแตกกระจายอีกครั้งเมื่อเขาควงเอวเขาเป็นวงกลม ยอดติ่งสีแดงสดของฉันถูไถกับไรขนและวีไลน์แน่น ๆ ของเขา เท่านั้นฉันก็ร้องครางแล้วครางอีก สั่นระริกเพราะความเสียวไปทั่วร่าง “กระแทก!” จังหวะสั่งการที่แสนจะรัญจวนและหวามไหว จนฉันกระแทกสะโพกเข้าออกอย่างเมามัน ความเสียวเข้าเล่นงานพร้อมกับความใคร่ที่กำลังลุกโชน “โคตรเสียวเลยบี๋” คำชมที่ฉันชื่นชอบทุกครั้งที่ได้ร่วมรักกับเขา มันทำให้ฉันมีความสุขมาก ฉันยกสะโพกกระแทกเข้าหาเขาอย่างไม่รั้งรอ เพราะจังหวะนี้คือช่วงเวลาที่ต้องการส่งเขาเข้าหาความสุขขั้นสุดยอด “อย่าเพิ่งเร่ง!” เขาครางต่ำขบกรามแน่น พลางเดินเข้าสู่ห้องนอนใหญ่ ซึ่งฉันรู้ดีว่าจุดหมายปลางทางคือเตียงใหญ่ ทันทีที่หลังของเขาแนบบนที่นอน ฉันก็นั่งยอง ๆ ส่ายร่อนได้เต็มที่ “บี๋ พี่จะตายแล้ว” เสียงครางต่ำบ่งบอกว่าเขาเองกำลังจะขึ้นสวรรค์ไปอีกครั้ง “สวรรค์นี้รับรองเบ๊บไม่ตาย มีแต่จะฟิน” สองมือของฉันจับประสานมือเขาแน่น ให้เขาได้มองเห็นว่าตอนนี้ตัวเขาได้อยู่ในตัวฉันแบบไหน “ขอจับนมหน่อยครับเมีย” เขาร้องขออย่างเว้าวอนด้วยน้ำเสียงสุดเซ็กซี่ ฉันจึงเอนร่างของฉันแอ่นหน้าอกให้เขาได้เชยชมและกอบกุม ให้เขาบีบเคล้นจนพอใจ ฉันถอยมาจับขาเขาไว้ แล้วเอนตัวไปด้านหลัง เพื่อส่งแรงกระแทกได้ถนัดขึ้น ความร้อนในกายกำลังเร่งฉันให้ไปหาทางออกแห่งฝัน สะโพกงอนงามกระแทกเข้าหาเขาจนเกิดเสียงร้องของเราทั้งสองดังไม่หยุด เพราะแรงกระแทก ขนในกายของฉันลุกซู่ไปทุกอณูเนื้อ จากนั้นเพียงไม่นานเราทั้งสองก็เกี่ยวก้อยกันขึ้นสู่ความสุขสุดยอดบนสวรรค์ที่พร่างพรายด้วยความหอมหวาน เสียงครางเรียกชื่อของกันและกันไม่หยุด สะโพกของฉันยังบดส่ายอยู่บนตัวเขาเพื่อจะรีดน้ำรักในตัวตนเขาให้หมดสิ้น เขากระตุกเกร็ง ครางเสียงต่ำ กัดกรามแน่น ส่วนฉันเองก็ครางกระเส่าสุขสม ปลดปล่อยน้ำรักเข้าหาเขาจนหมดสิ้น “ที่สุดเลยบี๋ ขอบคุณนะครับสำหรับของขวัญวันเกิด พี่ถูกใจมาก” ************************ ก่อนเปิดเทอมปีหนึ่ง เทอมหนึ่ง พอฉันเดินออกมาจากห้องนอนก็เห็นคนใส่แต่บ็อกเซอร์กำลังนั่งจิบกาแฟอยู่ ตรงหน้าเขาน่าจะเป็นข้าวต้มที่ใส่ถ้วยวางเอาไว้ “กินอะไรหน่อยไหม” ยังดีที่มีมารยาทชวน ฉันว่าจะปฏิเสธสักหน่อย แต่จังหวะท้องร้องนี่ นึกว่ามีแต่ในละคร จังหวะนรกจริง ๆ “หิวก็มากิน จะมากลัวอะไร” “ใครกลัว ไม่ได้กลัวแค่คิดว่าจะกินได้ไหม ไม่ท้องเสียแน่นะ” ฉันเชิดหน้าเดินเข้าไปนั่งตรงข้ามเขา “นี่ จะกินก็ไปตักเอา พี่แก่กว่าแพร” นั่นมีเรียกชื่อเล่นอย่างกับสนิทสนม เอ๋ หรือว่าสนิทวะ เมื่อคืนก็คงทั้งแนบทั้งแน่น ฉันทำปากยื่นก่อนจะเดินไปตักข้าวต้มมากินอย่างว่าง่าย ไม่อยากมีปัญหากับเขา อีกอย่างตอนนี้ฉันเหนื่อยมาก ไม่อยากเถียงด้วยแหละ คนเราใช้พลังงานมากขนาดนั้นเลยเหรอในการ....เอ่อ..ในการแซ่บซี้ดกัน “เพิ่งย้ายมาอยู่เหรอ” เสียงลุงตรงหน้าถาม พลางมองฉันอย่างสนใจ โอ๊ะ! เขารวบผมแล้วหล่อจัง “ค่ะ” ฉันตอบออกไปอย่างถนอมคำ อย่าเชียวนะอีตาลุงอย่าคิดว่าจะสานสัมพันธ์ ไม่มีทาง ครั้งเดียวพอ เลิก แล้วมันน่าอายจะตายเรื่องเมื่อคืน “ฉันให้พนักงานเอาคีย์การ์ดขึ้นมาให้แล้ว เขาขอโทษที่เข้าใจผิด” เดี๋ยวนะพนักงานที่นี่เป็นยังไงเชื่อฟังเขาจัง แล้วมันใช่ไหมที่จะเอาคีย์การ์ดห้องฉันขึ้นมาให้ที่ห้องผู้ชาย พ่อเลือกคอนโดยังไงของพ่อเนี่ยระบบความปลอดภัยไม่ได้เรื่องเลย ฉันไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่พยักหน้าเท่านั้น ไม่นานพนักงานก็นำคีย์การ์ดห้องฉันมาส่งถึงห้องเขา มันก็น่าจะผิดอยู่หรอก ชื่อดันออกเสียงเหมือนกันแถมห้องยังอยู่ติดกันอีก จะบ้าตาย “แล้วอย่าไปเข้าห้องใครผิดอีกล่ะ คนอื่นไม่ใจดีเหมือนฉันนะ” ใจดีมากเชอะ ว่าแล้วฉันก็ลากกระเป๋าไปห้อง 451 ทั้งชั้นโซนนี้มีทั้งหมดประมาณสี่ห้องได้ เข้ามาถึงห้องตัวเอง ก็ว่าอยู่ พ่อน่าจะรู้ใจลูกสาวไม่น่าแต่งห้องโทนสีแบบนั้น ต้องโทนนี้ที่ฉันชอบอย่างสีชมพูออกไปทางสีแดง เพิ่มความเร่าร้อนด้วยโซฟาสีแดงอันนี้แม่แอบซื้อมาให้ เออ ทำไมตอนเข้าห้องฉันไม่มองหาโซฟาตัวนี้ บ้าบอที่สุด เวลาจะเดินแต่ละก้าวก็ยังรู้สึกเจ็บ ๆ ตรงนั้นอยู่เหมือนกันนะเนี่ย แต่ไม่มากเท่าไหร่ จะทำอย่างไรไม่ให้เจอเขา หลบให้ไกล หนีให้พ้น เหรอ เป็นไปได้ยาก เฮ้อ! ห้องอยู่ติดกันแค่ผนังกั้นเนี่ยนะ “ปวดท้องจัง” เดินเข้าห้องน้ำถึงได้รู้ว่าวันนี้เป็นวันนั้นของเดือน คงไม่ต้องกินยาคุมฉุกเฉินแล้วละ วันนี้ทั้งวัน ฉันหมดเวลาไปกับการจัดของ จากนั้นก็หลับเป็นตาย กว่าจะตื่นมาก็เกือบหนึ่งทุ่ม ไหนดูสิแถวนี้มีอะไรน่ากินมั่ง ก่อนจะกดเข้าแอปแนะนำอาหารชื่อดังจากนั้นไม่นานร้านอาหารหน้าตาน่ากินก็ผุดขึ้นมายิ่งกว่าอะไร “ร้านนี้ดีกว่าเดินไปแค่สี่ร้อยเมตรเอง” ฉันแต่งตัวสบาย ๆ ด้วยเสื้อยืดสีขาวแขนยาว ไม่กล้าแต่งตัวโป๊เลยเพราะอีตาลุงบ้านั่นทิ้งรอยไว้ตรงเนินหน้าอก คิดแล้วก็หน้าแดง เสียดายไม่น่าเมาเยอะเลย ถ้าไม่เมาจะได้รู้ว่าเขาทำอะไรกับฉันบ้าง ร้านที่ฉันเลือกเป็นร้านอาหารอิตาลี ขอกินแป้งหน่อยแล้วกัน วันนี้ทั้งวันกินแต่อะไรไม่รู้ “เฮ้ย! มาได้ไง” “ก็ตามมา เลี้ยงหน่อยสิ” หน้าด้าน คนแก่อะไรหน้าด้าน ห้องก็ดูหรูหรา ดูสิจะมาเกาะผู้หญิงกิน “นี่ลุง หนูอายุสิบเก้า เป็นนักศึกษาขอเงินพ่อแม่ใช้ ลุงน่าจะเลี้ยงหนูมากกว่าไหมคะ อายุก็เยอะกว่าแถมเป็นผู้ชายด้วย” “โห ด่าขนาดนี้ เลี้ยงก็ได้ แต่ถ้าเลี้ยงข้าวแล้ว คืนนี้เราไป...” “หยุดเลย! มันไม่มีทางเกิดขึ้นอีก เมื่อคืนหนูเมา วันนี้ไม่เมา ยังไงก็ไม่มีทางเป็นแบบเมื่อคืนอีกหรอก” เชอะเรื่องอะไรจะให้ซ้ำ ยังช้ำอยู่เลย ไหนจะเป็นประจำเดือนอีก
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม