Cold guy ป่วนหัวใจนายเย็นชา

@Valentines Day 'ทิวลิปเรามีอะไรจะบอก' ฉันทำใจกล้าเดินเข้าไปหาเขาหลังจากที่คิดทบทวนมาดีแล้วว่ายังไงฉันก็ต้องบอกความในใจกับเขาให้ได้ 'ว่ามาสิ' 'ฉันชอบนายนะ ทิวลิป' ฉันยื่นช็อคโกแลตที่ฉันทำเองกับมือส่งให้กับเขา เขาเหลือบมองช็อคโกแลตในมือฉันก่อนจะยื่นมือมารับไว้แล้วโยนไปไว้บนโต๊ะก่อนจะมองหน้าฉันนิ่ง 'ฉันไม่ได้ชอบเธอ ตัดใจซะ!'  ฉันถึงกับเงียบไปก็พอจะรู้นะว่าคนอย่างเขาไม่เคยคบใครจริงจังจะมีก็แค่ได้ควงเล่นๆ แต่ฉันไม่อยากจะเป็นแค่คนควงแบบนั้นฉันอยากให้เขารักฉันจริงๆ 'ไม่! ฉันจะทำให้นายรักฉันให้ได้' เขายกยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะเท้าคางที่โต๊ะแล้วมองหน้าฉัน 'ก็เอาสิ มีปัญญาทำได้ก็ลองดู' @ปัจจุบัน "ลูกปลาวันนี้ฉันต้องไปส่งไอ้พัชชาซื้อของขวัญที่ห้างอ่ะไปด้วยกันนะ"  ฉันหันหน้าไปหาไอน้ำก่อนจะทำหน้าสงสัย "ไปกันสองคนสิจะเอาฉันไปทำไมเล่า"  ฉันหัวเราะขำๆก่อนจะหันกลับไปเก็บของที่โต๊ะตรงม้านั่ง คือเราสองคนเลิกเรียนกันมาสักพักแล้วหละ "ตามใจนะทิวลิปไปด้วย" พูดจบไอน้ำก็ลุกขึ้นทำหน้ายิ้มๆแล้วลุกขึ้นเดินออกไปทันที พอฉันได้ยินว่าทิวลิปไปด้วยเท่านั้นแหละ อร๊ายยย เก็บกระเป๋าวิ่งตามตูดไอน้ำไปทันที "อร๊ายยย ไอน้ำไปด้วยยยย"  @ห้างสรรพสินค้า A "ไหนว่าที่สามีฉันอยู่ไหน?"  ฉันมองซ้ายมองขวาหลังจากมาถึงที่ห้างได้สักพักแล้ว ไอน้ำส่ายหน้ายิ้มๆกับความเล่นใหญ่ของฉัน "ขอให้ได้มันเป็นสามีไวๆนะ ฮ่าๆๆ"  "อร๊ายย! สมพรปากจ้ะ"  ฉันกับไอน้ำหัวเราะขำๆก่อนจะได้ยินเสียงพัชชาดังมาจากทางด้านหลัง "ไอน้ำรอนานป่ะ" " เออดิช้าชิบหายแล้วไอ้ทิวลิปอยู่ไหน"  ฉันมองหาทิวลิปแต่ไม่เห็นจะตามมาเลยอ่ะยัยน้ำโกหกฉันป่ะเนี้ย  "จอดรถอยู่กำลังตามมาได้ยินมั้ยลูกปลา" พัชชาเอ่ยถามยิ้มๆเล่นเอาฉันทำหน้าไม่ถูกกันเลยทีเดียว "ได้ยินแล้วยะ"  แล้วเราสามคนก็เดินดูนั้นดูนี่ไปเรื่อยๆพัชชาเลือกซื้อของขวัญให้แม่ล่ะมั่ง ไอน้ำก็คงจะซื้อด้วยก็พวกเขาสนิทกันนี่นา "พัชชาเอาเครื่องเพชรชุดนี้ดิสวยอ่ะ" ไอน้ำเสนอชี้ไปยังเครื่องเพชรชุดละเป็นแสน คนรวยก็เงี้ยแหละ ฮ่าๆๆ "รอนานมั้ยวะที่จอดรถหายากชิบ" ฉันหันไปยิ้มหวานให้กับทิวลิปทันทีที่เขาเดินมา "ทิวลิปจ๋ารอไม่นานเลยจ๊ะ"  ฉันเดินเข้าไปกอดแขนเขาไว้แน่น เขาถอนหายใจออกมาทำหน้าเหมือนจะเอือมฉันสุดๆ " ใครถามเธอไม่ทราบ"  ฉันส่ายหน้ายิ้มๆ "ไม่รู้สินะรู้แค่ว่าอยากตอบ มาเหนื่อยๆหิวน้ำมั้ยป่ะไปซื้อน้ำกัน"  พูดจบฉันก็ดึงเขาออกไปจากตรงนั้นทันทีโดยที่ตลอดทางทำหน้าบึ้งตึงเหมือนรำคาญฉันสุดๆ ด้านเข้าไว้โว๊ยยย คิคิ "เอาบลูเลมอนโซดาไม่หวานสองแก้วค่ะ"  ฉันสั่งทันทีไม่ต้องถามเขาหรอกเพราะที่ฉันสั่งนะของโปรดเขานั้นแหละ  " สั่งทำไมตั้งสองแก้ว" " ก็ของทิวลิปแก้วหนึ่งของปลาแก้วหนึ่งไง"  เขายักไหล่เล็กน้อยก่อนจะเดินไปนั่งลงที่โต๊ะระหว่างรอ "ปกติเธอไม่กินโซดา"  ฉันยิ้มออกมาทันที อร๊ายนี่เขาจำได้ด้วยว่าฉันไม่กินโซดาอ่ะ กริ๊ดดด ดีใจจังเลย   "จำได้ด้วยเหรอ ดีใจจังเลย" เขาเบ้ปากเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจออกมา " ก็เธอกรอกหูฉันอยู่ทุกวันว่าเธอชอบกินอะไรไม่ชอบอะไรจำไม่ได้ก็บ้าละ"  ฉันยิ้มแห้งๆก่อนจะเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆเขาแล้วกอดแขนเขาแน่น "พูดให้ดีใจหน่อยก็ไม่ได้ ชิ ตอนแรกก็ไม่ชอบไงแต่ทิวลิปชอบกินปลาก็เลยลองไปพยายามกินมาแล้วรสชาติมันก็ไม่ได้แย่นะ ปลากินได้ " เขาทำหน้าเหมือนทึ่งในตัวฉันสุดๆ " เธอนี่มัน สุดๆอ่ะ" " ก็ว่าที่สามีชอบนี่นาทำไงได้หละ จริงมะที่รัก"  ฉันยิ้มออกไปทันที ก่อนจะซบลงที่ไหล่ของเขา เขาพยายามดึงแขนออกจากการเกาะกุมของฉันแต่ไม่มีทางจ้า ฉันมือตุ๊กแกยะ  " อย่าเพ้อเยอะตื่นได้ละยัยบ้า!"