02

1945 คำ
ท่าอากาศยานนานาชาติซานฟรานซิสโก มนัสวีร์ลากกระเป๋าเดินทางออกมายังบริเวณที่รอรับผู้โดยสารที่บินมาถึงปลายทางหลังจากผ่านด่านตรวจคนเข้าเมืองที่อเมริกามาเรียบร้อย ตอนที่เครื่องแตะพื้นเธอใช้หมายเลขที่เปิดโรมมิ่งมาจากไทยเปิดใช้งานอินเทอร์เน็ตเพื่อติดต่อกับแบงก์แล้วก็ได้รับข่าวที่ทำให้พูดไม่ออก แบงก์บอกว่าไม่สามารถมารับเธอที่สนามบินไปพักที่บ้านได้แล้วเพราะสามีและเพื่อนชายที่เตรียมไว้ให้เธอดูตัวนั้นเกิดอุบัติเหตุรถยนต์ขณะไปออกรอบตีกอล์ฟด้วยกัน ตอนนี้กำลังไปโรงพยาบาล อาการไม่หนักมากแต่สามีของแบงก์น่าจะซี่โครงหักและเพื่อนเขาศีรษะแตกเขาเลยต้องตามไปดู เพราะตอนที่ส่งมาบอกนั้นเป็นเวลาก่อนเครื่องลงไม่นานแต่แบงก์โทรหาเธอยังไม่ได้เลยส่งข้อความบอกไว้แทน เจ้าตัวจัดหาลิมูซีนมารับเธอให้ไปรอที่บ้านก่อน ที่นั่นมีบัทเลอร์คอยรับรองและดูแลเธอแทนเขา หลังจากกลับโรงพยาบาลแล้วจึงจะได้เจอกัน 'มีอุปสรรค ผู้ชายคนนี้ไม่ใช่เนื้อคู่ฉัน' แม้ยังไม่เจอหน้าเพื่อนชายของสามีหญิงสาวก็รู้ว่าคนคนนั้นไม่ใช่เนื้อคู่ของเธอแน่นอน อะไรที่มันยาก แปลว่าไม่ใช่ ประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้เธอถือคตินี้ประจำไว้ในใจ เธออ่านป้ายชื่อที่คนขับรถตั้งไว้ จากนั้นแล้วก็ไปแนะนำตัว เฟรด คนขับรถที่แบงก์ส่งมาเป็นชายชาวเม็กซิโก อายุห้าสิบเขายื่นช่อดอกไม้ที่แบงก์เตรียมไว้มาให้เธอ แม้ไม่ได้มาเองแต่เขาก็ฝากมากับเฟรด 'แด่เพื่อนที่กำลังจะมีผัว ยินดีต้อนรับสู่อเมริกาจ้า' มนัสวีร์ยิ้มกริ่ม นอกเหนือจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่กำลังร่วมมือกัน คนที่คอยช่วยอีกแรงหนึ่งก็เป็นแบงก์นี่แหละ เธอรู้ว่าเพื่อนในแก๊งบัญชีอย่าง ปานวาด วีน่า รินะ ต่างก็อยากช่วยเธอหาผัว แต่รอบข้างเพื่อนเธอไม่มีคนโสดสายฝ. แนะนำให้ พวกมันจึงลงขันกันส่งเธอบินมาที่นี่ เพื่อนที่ดีคือเพื่อนที่คอยช่วยหาผัวให้ แต่ละคนนั้นกลัวเธอเหงาเลยช่วยกันสุดแรง ดีจริงๆ หญิงสาวเดินยิ้มกริ่มตามเฟรดไปขึ้้นรถคันหรูเพื่อเดินทางไปยังวิลล่าที่เป็นรังรักของแบงก์และสามี เธอไม่รู้ตัวเลยว่า ณ ตอนที่อยู่สนามบินมีสายตาคู่หนึ่งที่มองตามของเธอ "ท่านครับ มีอะไรหรือครับ" เสียงเรียกของผู้ประสานงานฝั่งอเมริกาที่มารอรับคนตัวโตเอ่ยถามเมื่อ คนที่เดินไปที่รถหยุดเดินและทอดสายตาไปมองหญิงสาวชาวเอเชียคนหนึ่งอย่างสนใจ "ไม่มีอะไร" เขาบอกปัดแล้วกวาดสายตามองแผ่นหลังไวๆ ของเธออีกครั้งหนึ่ง มุมปากยกยิ้มน้อยๆ แล้วพยักหน้าให้ผู้ประสานงานเดินนำทางไปยังรถที่มารับเขาเพื่อไปพักผ่อนที่โรงแรม ในขณะที่มนัสวีร์นั่งรถลิมูซีนไปยังวิลล่าของแบงก์และสามี แก๊งบัญชีก็ร่วมประชุมกันในไลน์กลุ่มอย่างแข็งขันโดยแยกห้องที่ไม่มีมนัสวีร์อยู่ในกลุ่มด้วย พวกเธอไม่ได้แยกออกมานินทาเพื่อนสาวแต่กำลังช่วยกันอยู่ แม้แต่แบงก์เองที่เพิ่งวางสายจากมนัสวีร์ว่าได้ขึ้นรถที่ส่งไปรับเรียบร้อยแล้ว ระหว่างที่ให้สามีและเพื่อนของสามีเข้ารับการตรวจร่างกาย เขาก็มาแชตในไลน์กลุ่มที่มีชื่อว่า 'ช่วยกันหาผัวให้มิงค์' แบงก์: แผนแรกล่ม มิงค์ไม่ได้เจอพี่หมีว่ะ สามีฉันกับเพื่อนเขาเกิดอุบัติเหตุ เลยสร้างตำนานเจอกันโดยบังเอิญไม่ได้ รินะ : ว้าย แล้วเป็นอะไรมากไหม ผัวเพื่อนคนที่จะให้มิงค์ดูตัวที่หล่อๆ น่ะเหรอ แบงก์ : ระวังผัวแกแอบมาอ่านแชตนะรินะ อย่าแรด สองคนนั้นรถชน เพื่อนผัวหัวแตก ผัวฉันเจ็บหน้าอก กำลังตรวจ วีน่า : โอ้ ขอให้ไม่เป็นไรมากนะ สงสารผู้ชายแก สงสารมิงค์ด้วยจะมีผัวทีแต่ดันมีอุปสรรคเสียอย่างนั้น เพราะในแกงก์แบ่งกันเชียร์หนุ่มๆ ที่ถูกส่งเข้าประกวด วีน่ากับรินะอยากให้มนัสวีร์พบรักกับเพื่อนของสามีแบงก์ ซึ่งเป็นสาย ฝ. แบบที่เจ้าตัวชอบ แถมหนุ่มๆ ยังเป็นนักลงทุนที่ผ่านการคัดกรองจากแบงก์แล้วว่านิสัยโอเค ส่วนปานวาดและแบงก์นั้นยังคงสนับสนุนพี่หมี รุ่นพี่ของพวกเธอที่เคยคบกับมนัสวีร์มานานแต่อยู่ๆ หญิงสาวก็มาบอกเพื่อนๆ ว่าเลิกกับเขาแล้วโดยไม่บอกสาเหตุอะไร พี่หมีที่เรียนอยู่ต่างประเทศในตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าโดนบอกเลิกทำไม แต่ก็เคารพการตัดสินใจของแฟนสาว จากนั้นมนัสวีร์ก็ไม่สนใจใครอีกเลย แม้จะสวยโดดเด่นที่สุดในกลุ่มแต่ไม่ยอมมีแฟน เพิ่งจะเริ่มมาสนใจก็ตอนที่เพื่อนมีครอบครัวกันหมด พอเลียบเคียงถามว่าจะคืนดีกับพี่หมีที่เพิ่งเรียนจบกลับมาทำงานที่ไทยไหม มนัสวีร์ก็ยืนกรานว่า ชาตินี้ไม่เอาสายตี๋ใส่แว่น ขอสายฝ. เสียงของเพื่อนที่เชียร์เลยแตกเป็นสองฝั่ง ระหว่างผู้ใหม่สาย ฝ. หรือ พี่หมอหมีคนเดิม ถึงจะแยกกันเชียร์แต่ก็ตกลงกันว่า จะให้โอกาสพี่หมีก่อน เพราะยัยมิงค์มันเคยรัก พวกสาวๆ แก๊งบัญชีเลยวางแผนกับพี่หมีว่าจะทำให้ยัยมิงค์บังเอิญเจอกับพี่หมีที่สนามบิน เพื่อดูท่าทีก่อนพาเจ้าตัวไปเจอหนุ่มสาย ฝ. ยัยมิงค์เป็นคนตรงๆ ถ้าเกิดยังมีเยื่อใย พวกเขาจะรู้แน่นอนว่าจะควรจะทำอย่างไรต่อ แต่อุบัติเหตุที่เกิดขึ้นทำให้ผิดแผนนิดหน่อย แบงก์ : ไม่เป็นไร พี่หมีบินมาถึงก่อนมันแล้ว ฉันบอกเขาว่าไม่ต้องมาสนามบิน เดี๋ยวจะนัดสร้างสถานการณ์ใหม่ รินะ : เปลี่ยนแผนจากเจอกันที่สนามบินเป็นที่อื่นแทนแบบนัดให้เจอกันเนียนๆ สิ แบงก์ : ก็ว่าอย่างนั้นแหละ ส่วนหนุ่มสายฝ. ถ้าอาการหนัก อาจจะต้องดันสายฝ. นัมเบอร์ทูไปไฝว้พี่หมี ปานมาศ : ฉันคิดๆ ดูแล้ว ย้ายฝั่งมาเชียร์สายฝ. ดีกว่า ปานมาศที่เพิ่งโผล่เข้ามาอ่านบอก แบงก์ : ทำไมล่ะปาน ปานมาศ : แซ่บไง รินะ : อยากจะ left the group ว่ะ รินะที่มีแฟนหล่อตี๋ส่งสติกเกอร์มองบน วีน่า : @รินะ จริง... ปานมาศ : ใจเย็นๆ อย่าเพิ่งไปไหน มาช่วยวางแผนให้เพื่อนก่อนค่าสาว... หลังจากนั้นไลน์กลุ่มก็เด้งขึ้นเพราะแต่ละคนเสนอแผนให้แบงก์ เพื่อสร้างสถานการณ์เกิดขึ้น พวกเธอเอาใจช่วยมนัสวีร์สุดหัวใจ แต่ไม่รู้เลยว่า สิ่งที่กำลังวางแผนนั้นอาจจะไม่ได้ส่งผลในด้านดีเสมอไป คนที่ยังไม่รู้ตัวว่าเพื่อนจับคู่ให้นั้นไปถึงบ้านหลังโตที่เพื่อนใช้ชีวิตอยู่กับสามีแล้วก็มีคนดูแลบ้านเข้ามาแนะนำตัว ความหรูหราแบบเรียบง่ายของบ้านทำให้เธอรู้สึกชอบการตกแต่งมากๆ แต่เสียดายที่เจ้าของบ้านไม่ได้อยู่ด้วยกันเธอจึงไม่ได้ทำกิจกรรมอะไรเป็นพิเศษนอกจากเข้าพักในห้องนอนและรอฟังข่าวจากแบงก์ มาถึงอเมริกาแล้วโทรรายงานที่บ้านก่อน พ่อกับพี่ชายของเธอจะได้ไม่เป็นห่วง หญิงสาวต่อสายวิดีโอคอลหาบิดา เพื่อเพิ่มความเชื่อใจให้คนปลายทางแน่ใจว่าเธอมีที่อยู่ปลอดภัยแล้ว แต่ภาพที่ปรากฏบนหน้าจอไม่ได้มีแค่บิดาเธอ [โทรมาได้เวลาพอดีเลยมิงค์ พี่ชายเรากับคุณปู่กำลังถามหา] พี่มาร์คพี่ชายคนเดียวของเธอบอกในตอนที่รับสาย เขาหันหน้าจอให้เธอได้เจอกับ มิ่งขวัญ ปรมัธภากร ชายชราที่ดุที่สุดในสามโลก เขาเป็นคุณปู่แท้ๆ ของเธอ หญิงสาวยกมือไหว้ท่านงามๆ เธอไม่ค่อยเข้าหน้าท่านติดเท่าไหร่ มีแต่พี่ชายที่เข้าหาคุณปู่ได้บ่อยๆ เพราะนิสัยเหมือนกัน หญิงสาวซ่อนสีหน้าเหมือนอยากร้องไห้ ในบ้านเธอ มีแค่พี่ชายกับพ่อ นานๆ ครั้งถึงจะเจอคุณปู่ที่ทำธุรกิจอยู่ทางใต้ เพราะความเป็นหลานสาวคนเดียวของตระกูล ปรมัธภากร เธอจึงถูกเลี้ยงอย่างมีระเบียบแบบแผน แต่ก็นั่นแหละเธอมันพวกผ่าเหล่าเกิดมามุ้งมิงค์ไม่ใช่สายดุสายโหดเหมือนพี่ชาย เวลาเจอพี่ชายกับปู่อยู่ด้วยกันเธอจึงร้อนตัวเหมือนกลัวพวกเขารู้ว่าเธอวางแผนดื้อพยศอะไรไว้ โชคดีที่มีบิดาที่เป็นคนใจดีและผ่าเหล่าตระกูลเหมือนเธอคอยให้ท้ายอยู่บ้าง "มิงค์โทรมาบอกว่ามิงค์สบายดี ถึงอเมริกาอย่างปลอดภัยค่ะ วันนี้ทุกคนทำอะไรกันคะเนี่ย รวมตัวกันพร้อมหน้าพร้อมตาเลย ปกติไม่เคยเห็นอยู่ด้วยกัน" [มาคุยเรื่องหมั้นของเจ้ามาร์คมัน แล้วนั่นมิงค์อยู่โรงแรมหรืออยู่บ้านเพื่อนนะลูก ทำไมอยู่คนเดียว] บิดาเป็นคนตอบ มนัสวีร์เล่าเรื่องที่แบงก์กับสามีเกิดอุบัติเหตุให้บิดาฟังแล้วย้อนกลับมาทวนสิ่งที่บิดาเพิ่งบอกไป "ปู่กับพ่อจะจัดงานแต่งงานให้พี่มาร์คเหรอคะ ว้าววว" หญิงสาวทำท่าตื่นเต้น แต่จริงๆ สงสารพี่ชายจอมโหดอยู่เหมือนกันที่ยอมแต่งงานตามคำสั่งของคุณปู่ทั้งที่ไม่ได้รักผู้หญิงคนนั้น แต่ก็ยอมถูกจับหมั้นมาตั้งนานนม สู้เธอก็ไม่ได้ทำตัวเชื่อฟังแต่แอบดื้อ เพราะผัวเธอนี่จะให้ชายชราที่เป็นเจ้าพ่ออยู่ทางใต้หาให้จะออกมาเป็นคนยังไงกัน เธอกับเพื่อนช่วยกันหาจะได้ตรงสเป็กกว่า... [ใช่กำหนดแต่งงานมาแล้ว ปู่อยากให้เจ้ามาร์คเตรียมตัวหน่อยเลยเรียกมาบอกกำหนดการ ส่วนเรากลับมาก็มาเจอกันหน่อยล่ะ เรียนจบแล้วต้องมาเลือกธุรกิจไปช่วยกันดูแลต่อจากปู่แล้วนะ] เสียงของปู่มิ่งบอกมา "ได้เลยค่ะ เดี๋ยวเที่ยวฉลองเรียนจบเสร็จแล้วมิงค์จะรีบไปกราบคุณปู่เลยค่ะ" เรื่องรับมรดกนี่เธอไม่เกี่ยงบอกเลย แต่เรื่องหาผัวให้ ปู่พักก่อนเลยค่าาาา หญิงสาวคุยกับครอบครัวอยู่พักหนึ่งเล่าแผนการเดินทางให้คนที่บ้านฟังแล้วก็สอบถามเรื่องงานแต่งของพี่ชายไปอย่างนั้น เพราะรู้ว่าต่างฝ่ายต่างแต่งงานกันเพื่อผลประโยชน์ทางธุรกิจ ไม่โรแมนติกอะไร พอวางสายแล้วเธอก็รีบถอนหายใจอย่างโล่งใจที่ปู่ไม่ได้พูดถึงเรื่องแต่งงานของเธอ เพราะเธอไม่ใช่หลานคนโปรดที่ได้ดั่งใจนักเธอเลยสบายใจไม่ถูกบังคับเหมือนพี่ชาย... แต่ใครจะไปรู้ เกิดวันดีคืนดีปู่นึกเปลี่ยนใจขึ้นมา มนัสวีร์ต้องรีบหาสามีก่อนปู่จะนึกขึ้นได้ว่าหลานสาวคนนี้ ควรออกเรือนได้แล้ว... ก่อนกลับจากอเมริกาเธอต้องรีบมีหลานเขยให้ปู่ก่อนที่ปู่จะนึกอยากหาเอง!
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม