ข่าวเรื่องที่ญานิดาหายไปกับลูเซียสถูกลือไปทั่วทั้งสายการบินอย่างรวดเร็ว และนั่นก็ทำให้กรรชัยที่ควบตำแหน่งคนรักของญานิดาอยู่นั้นนั่งกระหยิ่มยิ้มย่องอยู่ที่โต๊ะทำงาน
แม้จะไม่อยากเชื่อว่า ผู้ชายเลิศเลออย่างลูเซียสจะสนใจญานิดา ผู้หญิงจืดชืดไร้รสชาติแบบนั้น แต่มันก็คงดีไม่น้อยหากเขาจะใช้ญานิดาเป็นบันไดในการไต่เต้าขึ้นสู่จุดหมายที่ตัวเองต้องการ และถึงแม้ว่าลูเซียสจะต้องการญานิดาแค่ชั่วครั้งชั่วครู่ แต่กว่าจะถึงวันที่ลูเซียสเบื่อ เขาก็ได้ขึ้นสู่ตำแหน่งผู้จัดการเสียแล้วล่ะ
“นั่งยิ้มอะไรวะชัย ไม่เสียใจบ้างหรือไงที่ถูกท่านประธานขโมยคนรักไปแบบนั้นน่ะ”
“ก็นิดหน่อย แต่หากท่านประธานอยากได้ของเหลือเดนก็ช่างท่านเถอะ คิดว่าแบ่งๆ กันกิน แบ่งๆ กันใช้”
“เฮ้ย! พูดแบบนี้แสดงว่าได้ฟันแล้วล่ะสิ แน่จริงๆ เลยเพื่อนเรา” นรากรเพื่อนในแผนกเดียวกันหัวเราะร่วน ก่อนจะใช้มือตบไหล่ของกรรชัยอย่างนับถือ
กรรชัยระบายยิ้ม
