4
1007 คำ
ศศิธรมั่นใจว่า หล่อนอยู่ตามลำพัง เพราะฉะนั้นยามนี้จึงปลดปล่อยอารมณ์ความรู้สึกออกมาอย่างเต็มที่
“อ๊าสส!”
หารู้ไม่ว่าในระหว่างนั้น รถของสุดหล่อชื่อเชยได้ย้อนกลับมา ท่าทางของชายหนุ่มเหมือนจะหัวเสียอะไรสักอย่าง
รถราคาแพง แทบไม่ได้ยินเสียง
ชายหนุ่มผลักประตูกระจกแล้วก้าวเข้ามาภายในสำนักงาน เสียงหนึ่งก็แว่วเข้าหู
“อ๊าสสสส์! อู้ยยยย!”
สมพรชะงัก ตัวแข็ง “เกิดอะไรขึ้น”
ถ้าชายหนุ่มมีดวงตาที่สาม เขาจะได้เห็นศศิธรกำลังอยู่ในห้วงอารมณ์สุดขีด แล้วหล่อนก็เกร็งไปทั้งร่างพร้อมกับส่งเสียงกรีดร้องออกมาอีกครั้ง
ชายหนุ่มรู้สึกเป็นห่วง รีบก้าวยาวไปยังทิศทางที่มาของเสียง
มันดังมาจากห้องน้ำ
“ป้า! ป้าเกิดอะไรขึ้น”
“....”
ศศิธรชะงัก หน้าเสีย นั่นมันเสียงของสุดหล่อ หล่อนไม่ได้หูเฝื่อน เป็นเขาจริงๆ และไม่ได้ดังอยู่ไกลเลย เขายืนอยู่หน้าประตูห้องน้ำ
“โอย ตาย ตายแน่ฉัน”
“ป้า คอยผมเดี๋ยว ผมจะช่วยเอง”
ท่าทางของชายหนุ่มดูเป็นกังวลจริงๆ เพราะน้ำเสียงกรีดร้องที่เขาได้ยินนั้น เหมือนศศิธรกำลังเจ็บปวดจากอะไรสักอย่าง
เจ้าของร่างสูงหันรีหันขวางก่อนตัดสินใจกระแทกประตู
ศศิธรจะบ้าตาย สมองหมุนติ้วใช้ความคิด เพราะตอนนี้หล่อนไม่ได้อยู่ในสภาพเรียบร้อย ก่อนที่ประตูจะพังออก หล่อนก็คิดได้...
ซ่าาาาาา!
อาบน้ำมันซะเลย!
พอประตูพัง หล่อนก็เปียกปอน
สมพรชะงัก เมื่อมองเห็นร่างเปียกปอนของศศิศร
“ป้า!”
“ฉันไม่ได้เป็นอะไร...”
สุดหล่อสมพรหน้าแดง ท่าทางของเขา ณ เวลานี้ ทำให้ศศิธร ‘ขึ้น’ อีกจนได้ หล่อนรู้และหล่อนมั่นใจว่ารูปร่างของหล่อนเวลาอยู่ในสภาพเปียกนั้น น่ามองแค่ไหน
เซ็กซี่เร้าใจสุดๆละ
ศศิธรมีความเป็นผู้หญิงแบบที่ผู้หญิงควรจะเป็น เต้าใหญ่ เอวคอด สะโพกดินระเบิด ใบหน้าของหล่อนเวลาเซ็กซี่ กะหรี่ยังค้อน
อีตาสมพรตาค้าง ศศิธรเผยอริมฝีปากอีกเล็กน้อย แบบปากเจ่อเหมือนเพิ่งถูกตบมานั่นแหละ แล้วหล่อนก็แอบเห็นปฏิกิริยาบางอย่างของเขา มันเกิดขึ้นแบบอยู่เหนือการควบคุม
แหนมดอนเมือง!
เด็กรุ่นใหม่ไม่ค่อยนิยมใส่กางเกงใน อาจจะเป็นแค่บ็อกเซอร์ เพราะฉะนั้น พอเห็นอะไรที่ตื่นตาตื่นใจ แหนมของเขาก็ผงาดขึ้นมาแบบไม่มีอะไรขวางกั้น
“คุณสมพรคะ จะตาค้างอีกนานมั้ยคะ ฉันหนาวแล้วนะคะ”
หล่อนทำลายจินตนาการของเขา
“เอ้อ...ขอโทษครับ”
แหม่...ถึงกับติดอ่าง หน้างี้แดงถึงหูเชียว
ศศิธรนึกอย่างหมั่นเขี้ยว
“ผมจะให้ลูกน้องมาจัดการเรื่องประตูห้องน้ำนะครับคุณศศิธร”
“คะ...เมื่อกี้คุณเรียกฉันว่าไงนะคะ”
“คุณชื่อศศิธรไม่ใช่เหรอ”
“อ๋อ ค่ะ แต่เรียกศิก็ได้ค่ะ”
สุดหล่อยังไม่ได้ขยับออกจากจุดที่เขายืนอยู่ สายตาของเขาจ้องเขม็งไปที่ใบหน้าอันเซ็กซี่เร้าใจของศศิธร แล้วเลื่อนต่ำลงมาที่หน้าอก และ...สามเหลี่ยมทองคำของหล่อน
“คุณศิ เอ้อ ของจริงหรือเปล่าครับ”
“หมายถึง”
“หน้าอก”
“จะ...จริงเลยค่ะ”
“โอว์ รู้ไหมว่าผมกำพร้าแม่ตั้งแต่เด็ก”
“???”
“ผมหมายถึง ผมไม่ได้ดื่มนมตั้งแต่เด็ก”
ศศิธรเป็นฝ่ายหน้าแดง เพราะนึกไม่ถึงว่าจะได้ยินคำพูดแบบนี้หลุดออกมาจากปากของสุดหล่อ แต่ก็ไม่ได้เหนือความคาดหมายเท่าไรนัก ตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้เจอกับเขาจนถึงวินาทีนี้ เขาจัดอยู่ในข่ายพวกปากเสีย ถ้าจะพูดอะไรแบบโจ่งแจ้งก็ไม่น่าแปลก
“แล้วไงคะ”
“เอ้อ...ผมต้องไปแล้ว”
“นั่นสิคะ น่าจะไปได้แล้ว ฉันหนาวจนจะแข็งตายอยู่แล้ว”
สุดหล่อรีบผละจากไป สติสัมปชัญญะคงจะไม่อยู่กับเนื้อกับตัวสักเท่าไหร่ ศศิธรกอดอก หน้าซีด หนาวสั่น ไม่เหลือความเซ็กซี่แม้แต่นิดเดียว
ไม่เลวแฮะ สำหรับการมาเริ่มต้นตำแหน่งใหญ่กว่าเดิมตามความหมายของบอสว่า ศศิศรคิดประโยคนี้หลังจากแต่งตัวเรียบร้อยแล้วออกมานั่งในออฟฟิศ หล่อนรู้สึกเหมือนหัวใจของตัวเองกำลังเบ่งบานพองโต
หล่อนอยากจะยกหูถึงบอส ขอความชัดเจนเรื่องงานอีกครั้ง สถานที่แห่งนี้ไม่ว่าจะเคยมีมติของบอร์ดออกมาแล้วว่าไม่ควรจะตั้งเป็นสำนักงานสาขาของบริษัท แต่หล่อนต้องการจะทำให้เป็นอีกสาขาหนึ่ง เพราะเห็นเม็ดเงินมหาศาล คนในพื้นที่ไม่ใช่กระจอก มีคนรวยอยู่เยอะ เป็นคนรวยประเภทมีเงินสดเสียด้วย
แต่กลายเป็นว่า คนที่โทร.หา คือ ประธานบอร์ดของบริษัท!
“คุณกลับกรุงเทพฯเดี๋ยวนี้เลย”
“คะ!?” หล่อนอุทานเสียงสูง “ไม่ค่ะไม่”
“อ้าว นี่ผมเป็นห่วงคุณนะคุณศิ ผมรู้ว่าปกติคุณเป็นสาวเมือง คุณลุยงานให้กับบริษัทของเราเก่งมาก และการตัดสินใจส่งคุณไปอยู่ต่างจังหวัด เป็นการตัดสินใจโดยพลการ เขาไม่ได้ปรึกษาผม ไม่ต้องกลัว ผมปกป้องคุณเองคุณศิ ไม่ต้องกลัว กลับมาได้เลย”
“ไม่ค่ะไม่”
หล่อนรีบปฏิเสธลิ้นรัว อย่างน้อยที่สุด หล่อนก็ได้เห็นแล้วว่า ยังมีคนมีอำนาจเหนือกว่าบอสสายตรงของหล่อน และคนคนนั้นก็ได้เห็นความสามารถของหล่อน พร้อมจะปกป้องหล่อน อันที่จริงศศิธรก็พอจะรู้มาบ้างว่า วงในน่ะ ค่อนข้างครั่นคร้ามในความเป็นผู้หญิงลุยๆของหล่อนอยู่ไม่น้อย
เวลาทำงาน ศศิธรจะจดจ่ออยู่กับงาน อาจเป็นเพราะไม่มีอะไรต้องห่วงด้วยนั่นแหละ หล่อนจึงสามารถลุยได้
เสร็จจากงาน หล่อนสนุกกับชีวิต ดื่มบ้าง เที่ยวผับบาร์บ้าง ที่เล็ดรอดจากปากเหยี่ยวปากกามาได้ก็ถือว่าบุญเท่าไหร่แล้ว
หล่อนรู้สึกเหงาบ้างแหละ แต่ความรู้สึกในแง่ลบต่อชีวิตแบบนั้น ดูเหมือนจะอยู่กับหล่อนไม่นานนัก
- ผู้เขียน
