ตอนที่ 2/2
1390 คำ
ผมตอบท่าทางเรียบนิ่งก่อนจะกดเข้าไปกลุ่มแชทในไลน์
Me : ใครว่างบ้าง มาจอยกันหน่อยที่คลับคืนนี้
กดสั่งเสร็จไม่ถึงนาทีมีคนอ่านแล้วสองคน แถมหนึ่งในนั้นคือคนที่เป็นตัวต้นเหตุให้ผมจับยัยนั่นมาขัง
Krungsoul : ว่างมากกกก
Waan cute : ไม่ดูเมียดูลูกเหรอมึง 555
ผมอ่านข้อความไอ้เอฟวันเสร็จถึงกับขำออกมา
Me : อยากฟ้องเมียมันฉิบ!
และทันทีที่ผมส่งไปแบบนั้น ไอ้ตัวที่บอกว่างมากตอนแรกรีบคอลสายมาทันที
[เฮ้ย! เฮียอย่านะเว้ย]
นี่มันจะดิ้นเร็วไปไหนวะ "อย่าไรมึง" ผมแกล้งทำไม่รู้ไม่ชี้
ก่อนที่หางตาจะเห็นเฮียตีสองเขียนอะไรยุกยิกๆ ก่อนจะยื่นมันมาให้ผมแล้วเดินออกไป ผมหยิบกระดาษแผ่นนั้นมาอ่าน
[กระดาษไรน่ะเฮีย] ลืมไปว่าตอนนี้คอลกับไอ้โซลอยู่
"อยากรู้คืนนี้มึงก็หนีเมียมาสิวะ" แกล้งแซวคนติดเมียหน่อย
[โห งานช้างนะเนี่ย แก้มกำลังท้องอยู่ด้วยอารมณ์แปรปรวนฉิบหาย]
มีแอบนินทาเมียลับหลัง เดี๋ยวฟ้องแก้มใสแม่งเลย "สรุปมาไม่ได้"
[ไม่พลาดว่ะเฮีย ฮ่าๆ]
ทำเป็นพูดเหมือนเกรงเมีย ไอ้ห่า สุดท้ายมันก็ต้องเอาเมียไปฝากพ่อตาไว้อยู่ดี
"เจอกันคืนนี้ ไปลากคอไอ้น้ำแข็งนั่นมาด้วย"
ผมสั่งไอ้กรุงโซลไปลากเพื่อนในกลุ่มอีกคนที่คาดว่ามันยังไม่เห็นแชทกลุ่ม
[เดี๋ยวให้ไอ้วันจัดการให้] แล้วมันก็ใช้คนอื่นต่อ
ให้ไอ้เอฟวันไปเรียกไอ้ยูกิ ผมว่าผมไปเองดีกว่ามั้ย
"มึงนั่นแหละ อย่าโยนไปให้คนอื่น ไอ้วันไปคงได้เรื่อง" คนหนึ่งแม่งพูดทีไม่กี่คำ อีกคนก็พูดไร้สาระฉิบหาย วันนี้ถ้าส่งไอ้เอฟวันไปคงไม่เข้าเรื่องที่ผมอันเชิญพวกมันมาที่คลับผมแน่ๆ
[ได้ๆ เฮีย แต่ตอนนี้ขอไปซื้อของดองให้เมียก่อนนะ แก้มจะบ่นแล้ว]
ผมหยักหน้าให้มันหนึ่งทีก่อนจะกดตัดสายที่คอลอยู่ มองขึ้นไปบนชั้นสองที่มีผู้หญิงคนนั้นนอนอยู่ ก่อนจะตัดสินใจเดินขึ้นไปดูศพ ไม่ใช่สิ ดูสภาพยัยปีศาจนั่นสักหน่อย เดี๋ยวไอ้สารวัตรตราบศึกจะหาว่าแล้งน้ำใจ
ใช้เวลาเดินขึ้นมาชั้นสองไม่ถึงสามนาที พอเปิดประตูเข้ามาห้องในสุดริมระเบียงที่เป็นห้องนอนตัวเอง ผมก็เห็นร่างบางในชุดเสื้อเชิ้ตตัวเดิมสีกรมนอนสบายอยู่บนเตียงนอนสีเทาเข้ม
เดินเข้าไปยืนดูใกล้ๆ ว่ายัยนี่แกล้งแอ๊บหรือสลบจริง เพ่งมองใบหน้าเนียนใสไร้สิวฝ้า ริมฝีปากเอิบอิ่มรับกับจมูกโด่งรั้น ภาพพวกนี้ทำให้ผมแสยะยิ้ม
"หน้าตาก็ดี ไม่น่าจมปรักกับรักที่กินไม่ได้"
ผมว่าให้นาเดียร์อดีตเพื่อนเมียไอ้กรุงโซลด้วยน้ำเสียงกึ่งสมเพช นี่ถ้าไม่มีสถานะคู่หมั้นบ้าบอนั้นค้ำคออยู่ อย่าคิดว่าผมจะอยากอยู่ใกล้ผู้หญิงร้ายกาจคนนี้
"ถ้าเธอไม่สำนึกอย่าหวังว่าฉันจะปล่อยเธอเป็นอิสระ" ผมจ้องใบหน้าสวยที่ความสวยนั้นไร้ประโยชน์สำหรับผม ก่อนจะถามคำถามเธอข้อหนึ่งในใจ
ถ้าในวันนั้นเมื่อสองเดือนก่อนเธอกลายเป็นฆาตกรจริงๆ จะรู้สึกผิดบาปไหมนะ
ในเมื่อแก้มใสเพื่อนของเธอมีอีกหนึ่งชีวิตอยู่ในนั้นด้วย
@TS-CLUB
ผมนั่งรอพวกเพื่อนๆ ที่นัดกันเมื่อกลางวันอยู่ที่ชั้นสองของทีเอสคลับหนึ่งในธุรกิจของผมและมีไอ้กรุงโซลหุ้นด้วยไม่กี่เปอร์เซ็นต์
"วันนี้เฮียตีสองมาหาเฮียไทด้วยแหละ"
เอ็กซ์ บาร์เทนเดอร์ที่ฮอตที่สุดในคลับบอกผมตอนที่มันนั่งชงเหล้าให้ข้างๆ
วันนี้ผมให้ไอ้เด็กนี่มานั่งรอพวกกรุงโซลเป็นเพื่อนน่ะ รู้สึกขี้เกียจอยู่คนเดียว
"อืม เจอแล้ว" ผมตอบพลางยกแก้วเหล้าที่เอ็กซ์ยื่นให้กระดกลงคอ
"ท่าทางเฮียตีสองดูร้อนรน" เอ็กซ์เล่าต่อพร้อมปากที่บุ้ยไปทางบันไดขึ้นชั้นสอง
"วันนี้เฮียยูกิมาก่อนเพื่อนแฮะ" เอ็กซ์แซวไอ้ผู้ชายผมสีชมพูที่ท่าทางเหมือนหมาง่วงนอนเดินตรงมาทางนี้ "ไอ้กรุงโซลบอกเฮียไม่สบาย?"
พอเดินมาถึงมันก็ถามคำถามนี้กับผมแต่หันไปมองหน้าไอ้เอ็กซ์พร้อมคิ้วขมวดมุ่น "เฮียไทไม่สบายอ่อ?" ไอ้เอ็กซ์รีบหันมาจ้องผมใหญ่เลย แถมยังทำหน้าเหมือนผิดบาปที่เพิ่งชงเหล้าให้ผมแดก "เชื่อใครไม่เชื่อ"
ผมส่ายหัวไปมาก่อนที่ไอ้เอ็กซ์จะคิ้วพันกันใหญ่กว่าเดิม ส่วนไอ้ยูกิทำหน้านิ่งๆ เย็นชาตามสไตล์พูดน้อยกลัวดอกพิกุลร่วงของมันนั่นแหละ
"สรุปคือยังไง นี่ผมงงไปหมดแล้วนะ" ไอ้เอ็กซ์เกาหัวแกรกๆ
มันคงเป็นห่วงผม เพราะผมเป็นคนรับมันเข้ามาทำงานที่นี่เองกับมือตอนที่มันบอกเดือดร้อนเรื่องเงิน อีกอย่างผมรู้สึกถูกชะตากับมันแปลกๆ เลยรับมันเข้ามาทำงาน พออยู่มาเรื่อยๆ ดูมันเคารพผมเหมือนพี่มากกว่าเจ้านายกับลูกน้องเสียอีก
"มึงดูกูเหมือนคนใกล้ตาย?" ผมตอบมันด้วยการถามกลับ
ไอ้เอ็กซ์มองผมแว้บหนึ่งก่อนส่ายหน้าไปมา "เฮียก็ดูปกติดี" มันตอบตามความสัตย์ซื่อของเด็กอายุย่างยี่สิบสอง "เออ ก็ตามนั้น"
ผมเลิกสนใจไอ้เอ็กซ์เพราะสายตากำลังมองไปที่ผู้ชายสองคนที่ส่วนสูงไล่เลี่ยกันกำลังเดินหัวเราะคิกคักมาทางนี้ท่าทางสะดีดสะดิ้ง
"มึงแม่งเจ้าแผนการ" ผมได้ยินไอ้หัวดำธรรมชาติตบบ่าไอ้ผมสีน้ำตาลอ่อนๆ ที่เดินยิ้มหน้าบานให้กับคำชมนั้น
ตึง!
"เชี่ย!"
"เป็นไรมั้ยวะ?"
จากท่าทางสะดีดสะดิ้งเหมือนผู้หญิงในตอนแรกของไอ้กรุงโซลจอดสนิท เมื่อเจอไอ้ยูกิสะกัดขาจนเกือบหัวคะมำ "มึงแกล้งกู"
คนถูกแกล้งรีบชี้หน้าไอ้ยูกิท่าทางเอาเรื่อง แต่แฝงความกวนตีนไว้มากกว่า
"กูทำเหรอ ไอ้เอ็กซ์" คนถูกถามแม่งไม่ยอมตอบแต่เล่นลิ้นหันไปหาสมุนร่วมตายอย่างไอ้เอ็กซ์แทน "ทำอะไรฮะเฮียยู" ไอ้เอ็กซ์ตอบอย่างใสซื่อ
เมื่อกี้มันไม่เห็นหรอกเพราะมัวแต่ชงเหล้ารอไอ้สองตัวที่มาใหม่อยู่
"มึงก็พวกมัน?" ไอ้กรุงโซลใช้น้ำเสียงเอาเรื่องไอ้เอ็กซ์จนไอ้เอ็กซ์หงอคอตก
ผมเลยสะกิดไหล่มันไม่ต้องไปสนใจไอ้บ้ากรุงโซลให้มากนัก
"ปรั๋วขราต้องจัดการไอ้มนุษย์น้ำแข็งนี่ให้โซลนะ เมื่อกี้เมียขราเห็น"
ส่วนอีกตัวที่เพิ่งมาพร้อมกันก็รีบดัดจริตเสียงอ่อนเสียงแรดใส่ผม
"กูว่ามึงทำผิดคนว่ะ" ผมปัดหน้าไอ้เอฟวันที่ยื่นมาคลอเคลียแถวไหล่ผมออกไกลๆ ไอ้นี่มันโรคจิต ชอบเรียกผมผัวคะผัวขาเหมือนเป็นพวกรักชอบเพศเดียวกันทั้งๆ ที่มันแม่งแมนเต็มร้อย
"เออ น่าจะจัดคู่" ไอ้ยูกิทำหน้านิ่งก่อนจะใช้สายตาที่โคตรจะเย็นชามองไล่ตั้งแต่ไอ้กรุงโซลมาหยุดที่ไอ้เอฟวันที่นั่งข้างๆ ผม "โหย ทำไมยูกิโหดจุง"
นี่ก็เล่นไม่เลิก ดูไอ้กรุงโซลหน่อย รายนั้นนั่งแชทหาเมียเงียบปากไปแล้วนั่น
"ถ้ามึงจะกลัวเมียขนาดนั้นไม่พามาเลยวะ" ผมแขวะเข้าให้ ไอ้คนถูกว่าเลยรีบเงยหน้ามามองแว้บหนึ่งก่อนจะพูดขึ้น "กลัวเมียที่ไหน ไม่มี๊" ทำเสียงสูงใส่อีก
"ไหนขอดูดิ!" ไอ้ยูกิยื่นมือไปขอมือถือจากไอ้กรุงโซล แต่คนที่ถูกขอรีบกอดมือถือไว้แนบอก "ไม่เว้ย กูหวง"
"แค่โทรศัพท์เครื่องเดียว มึงจะหวงอะไรขนาดนั้น"
---------------------
- ผู้เขียน
