ยัยซุ่มซ่าม20%

654 คำ

เป็นอีกวันที่ภีมภัทรกว่าจะตรวจคนไข้คนสุดท้ายเสร็จก็เป็นเวลาเกือบสามทุ่ม ชายหนุ่มเดินออกมาจากห้องตรวจ มองหาคนตัวเล็กแต่ก็ไม่เจอ จึงเดินไปหาธัญญาเรศเพื่อสอบถาม "ลูกเกดกลับไปแล้วหรอครับพี่นาเรศ" แม้ในใจจะนึกเป็นห่วงหญิงสาวที่ออกไปไหนคนเดียวในเวลาค่ำมืด แต่ก็พยายามทำสีหน้าให้ปกติที่สุด แล้วถามออกไป "เห็นน้องเขาเดินออกไป แต่ไม่ได้บอกนะคะว่าจะไปไหน" เพราะเธอเอาประวัติคนไข้เข้าไปให้ ณัฐพล ในห้องพอดี พอกลับมาอีกที ก็เห็นแวบๆ ว่านริศราาเดินออกไปข้างนอกซะเเล้ว "ว่าไงวะ ไอภีมเพื่อนรัก เสียงดังเอะอะโวยวายอะไร" นายเเพทย์ณัฐพลที่เดินออกมาจากห้องตรวจทักเพื่อนด้วยน้ำเสียงอารมณ์ดี "เออ...คนไข้หมดเเล้วนี่ รีบๆ กลับไปเลยนะเอ็ง ต้องไปรับแฟนไม่ใช่หรอไอคนขยัน เดี๋ยวเขารอนาน เเล้วพาลขึ้นมาจะมาโทษข้าไม่ได้นะโว้ย" ภีมภัทรอ้างถึงคนรักของเพื่อนที่ทำงานอยู่ในห้องปฏิบัติการทางการแพทย์ของโรงพยาบาลเเห่งหนึ่ง "แฟนข้

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม