ตอนที่ 7

1102 คำ
ทันทีที่พูดจบซินแสก็ก้มลงปาดลิ้นเลียเสยเข้าใส่กลีบสวาทของนางอย่างเมามัน แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… “อ๊ะ… อ๊ายยยย… ” เสียงลิ้นสากร้อน เฉาะรัวเข้าใส่โพรงสวรรค์ของซุ่ยเสียนอย่างดุดัน ไม่เพียงแค่เลีย แต่ชางเหรินยังเอามือแบะบีบแบ่งกลีบออกเป็นสองแล้วปาดลิ้นไล้เลียสลับไปมาจนซุ่ยเสียนหายใจติดๆ ขัดๆ “อูยยย… ขะ… ข้าเสียว… ” เสียงของซุ่ยเสียนกระท่อนกระแท่น เสียวซ่านจนต้องแอ่นสะโพก โยกเอวไปตามอารมณ์ ยิ่งตอนที่นางขยับง่ามขา ยิ่งทำให้กลีบหอยเผยออ้าผุดนูนขึ้นมาอวดกลีบงาม “ว้าว… ดอกเหมยของเจ้าน่าเลียเหลือเกิน” ซินแสหื่นกามก้มลงปาดลิ้น เลียกินความฉ่ำหวานของดอกเหมยแย้มบานสลับดูดดึงเม็ดกระสันตรงส่วนบน “อูยยยยย… ” ซุ่ยเสียนอดทนต่อมาได้เพียงชั่วขณะสั่นๆ ก็ปลดปล่อยน้ำหอยให้แตกซ่าน หลั่งไหลออกมาอย่างไม่อาจข่มกลั้นเอาไว้ได้ “รูของเจ้าหนึบแน่นดีจัง… ข้าชอบ… น้ำเยิ้มเร็วมาก… ” ซินแสชางเหรินชมพลางก้มหน้าปาดลิ้น ลากเลียเสยขึ้นมาเป็นจังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบหอย เบียดแน่นเป็นพูอยู่ท่ามกลางเส้นไหมสีดำระยับ “โอ๊ว… อ๊ะ… อูย… อูย… อูย… อูย… อูย… ” ซุ่นเสียนครางไม่หยุด ชิวหาพาเพลินของซินแสผู้นี้ช่างร้ายกาจยิ่งนัก ทำเอาร่างของนางแทบลอยตามจังหวะตวัดลิ้น ซินแสจู่โจมจนกระทั่งนางไม่อาจข่มกลั้นความเสียว เส้นขนลุกซู่ไปทั้งร่าง ปลดปล่อยเสียงร้องครางครวญออกมาปานว่าจะขาดใจตายโดยที่มีลิ้นคารู แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… แพล่บ… “อ๊อย… รูข้าเยิ้มหมดแล้ว… ” ซุ่ยเสียนสุดจะทน… สองมือของนาง เอื้อมลงมาขยุ้มศีรษะซินแส กดเข้ามาจนใบหน้าแนบเคล้าร่องสวาท ชางเหรินชอบใจจึงรีบขยี้ลิ้น ลากเลียสลับเฉาะรัวเข้าใส่กลีบหอยของนางอย่างเมามัน ไม่นานน้ำคาวหอยก็สาดทะลักออกมาอีกระลอก “อ๊ายยยย… ฮึ่ก… อืออออ… อูยยยย… ” ซุ่ยเสียนร้องครวญครางไม่เป็นภาษา ซึ่งเป็นเพราะว่านางยังไม่เคยโดนเลียหอยดุเดือดขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต ลีลาลงลิ้นของซินแสทำเอานางร้องครางใจจะขาด ม๊วฟ… ม๊วฟ… ม๊วฟ… ม๊วฟ… ม๊วฟ… ทั้งปากทั้งลิ้นของซินแส จู่โจมเข้าใส่เป้าหมายอย่างไม่บันยะบันยัง “อ๊า… อ๊าย… ซี้ดดดด… ” ซุ่ยเสียนสูดปากเสียว… ริมฝีปากห่อรัดเป็นวง ตาจ้องมองซินแสขยับออกมาถอดเสื้อผ้าจนเนื้อตัวเปลือยเปล่าล่อนจ้อน อวดท่อนเอ็นลำมหึมา ทำเอาใบหน้าของนางร้อนวูบวาบกับสิ่งที่ได้เห็น “ให้ข้าช่วยเจ้า… ข้ารับรองว่าถ้าเจ้าโดนดุ้นนี้ของข้ากระแทกไม่กี่ครั้งเจ้าจะต้องตั้งครรภ์สมใจอย่างแน่นอน… ” ซินแสเอามือดันเข่าของซุ่นเสียนขึ้นมาแบะอ้าขนานลำตัวอีกครั้ง พร้อมกับจับลำเอ็นทะลวงเข้าใส่ร่องกลีบจนมิดโคน… “อ๊ะ… อ๊ายยยยย… ” ซุ่นเสียนสะดุ้งครางด้วยความเสียวซ่าน ลำเนื้ออลังการเบียดรูหนึบแน่นเข้ามา ทำเอาใบหน้าของนางบิดเบ้ “อู้ว… เสียวเหลือเกินท่านซินแส… ” เสียงของซุ่นเสียนสั่นเครือ นางแอ่นง่ามขารับแท่งเอ็นลำมหึมาของชางเหริน สอดใส่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในกายสาว ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… แรงกระเด้าดุดัน ทำเอาสะโพกของนางบิดส่าย ด้วยขนาดของลำเนื้อที่ยาวใหญ่กว่าของหนานเปียนหลายเท่านัด ยิ่งทำให้ได้อารมณ์ของการเสียดสีของเนื้อกับเนื้อ กระเด้าได้อย่างถึงอกถึงใจกว่าตอนที่โดนดุ้นเอ็นน้อยๆ ของหนานเปียนสอดใส่ “เจ้าขมิบเก่งมาก… อู้ว… อ่า… รูของเจ้ารัดเอ็นดีจริงๆ… ซี้ดดดด… เจ้าชอบเอ็นข้าแล้วใช่ไหม” ซินแสชางเหรินถามเสียงกระเส่า กระตุกยิ้มอย่างรู้เท่าทันอารมณ์ของซุ่ยเสียน “ก็ท่านกระแทกเก่งแบบนี้… ใครบ้างล่ะจะไม่ชอบ… ” ซุ่ยเสียนตอบอย่างไม่อาย… สองขาของนางโอบรัดเอวซินแสหื่นกาม ขยับเอวอัดลำเอ็นทะลวงเข้าใส่กลีบเสียวของนางอย่างเมามัน น้ำคาวสวาทแตกซ่านหลั่งไหลออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้ “ซี้ดดดด… ขะ… ข้าเสียวสุดๆ… ท่านเอาเก่งเหลือเกินซินแส… อูย… ” ซุ่นเสียนผงกศีรษะขึ้นมองภาพตรงง่ามขา ร้องครางครวญออกมาด้วยความเสียวซ่าน เมื่อเห็นลำเอ็นของชางเหริน ทะลวงเข้าใส่รูสวาทของนางอย่างเมามันจนก้อนไข่เบียดชิดติดคาอยู่กับปากรู ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ตั่บ… ซินแสชางเหรินโยกเอวกระเด้าไม่ยั้ง กระแทกแรงจนก้นสอบ มอบความเสียวซ่านเข้ามาพลุ่งพล่านในโพรงกระสันของซุ่ยเสียนจนนางเคลิ้ม “อูย… ข้าไม่ไหวแล้ว… ” ซุ่ยเสียนบิดตัวทรมาน… โดนลำเนื้อร้อนผ่าวของชางเหรินเสียบเข้าใส่กลีบดอกไม้งามจนสุดโคนพวงสวรรค์ ลีลาโยกดันถึงอกถึงใจ “อู้วววว… ซอยให้แตกเถอะท่านซินแส… -เดี๋ยวสาวใช้ข้ากลับมาเห็นจะเป็นเรื่อง… ” ซุ่ยเสียนกล่าวทั้งที่พริ้มตาสูดปาก ถ่างขาอ้ารับลำตัวซินแส โยกเอวกระเด้าอย่างดุดัน “ไม่ต้องกลัวว่าใครจะมาเห็น… ตอนนี้มีเพียงแค่ข้ากับเจ้าเท่านั้น… ” กำหนัดของซินแสหื่นกามกำลังพลุ่งโพล่งจนไม่นึกถึงสิ่งอื่นใด ใจจดจ่ออยู่กับร่องสวาทขมิบรัดลำเอ็นจนปวดหนึบ “อ่า… มันเหลือเกิน… ” ซินแสรีบเอามือดันต้นขาด้านในของซุ่ยเสียนจนถ่างอ้าขึ้นมาชิดเต้านมอวบใหญ่อีกครั้ง เพื่อจะกระแทกท่อนเอ็นเข้าใส่ให้มิดสุดโคน ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… “อ๊ายยยย… ” ซุ่ยเสียนร้องคราง ร่างของนางอ่อนระทวยราวกับขี้ผึ้งที่โดนไฟลน เสียงหายใจติดๆ ขัดๆ สองมือขยุ้มศีรษะของชางเหรินเอาไว้แน่น แอ่นสะโพกร่อนรับแท่งหยกแห่งความเป็นชาย เสียบรัวเข้าใส่กลีบดอกเหมยของนางอย่างโหยหา “อ่า… กลีบสวาทของเจ้าโหนกนูนเหลือเกิน เต้านมก็ใหญ่… ขอข้าดูดนมเจ้าให้หนำใจเถอะนะ… ” ซินแสแหวกผ้ารัดอกที่ห่อพันปทุมถันคู่งามเอาไว้ เมื่อผ้าถูกเปลื้องลงมากองที่เอว เต้านมมหึมาก็ผุดออกมาอวดความงดงาม ทำเอาเลือดกำเดาของซินแสแทบสาดออกมา “โอ้ว… น่าดูดน่าบีบสุดๆ… ”
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม