“บอสจะคัดเลือกตัวแทนบริษัทโฆษณาวันนี้เลยหรือเปล่าครับ”
เมสันเอ่ยถามผู้เป็นนาย เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายนั่งทำหน้านิ่งขรึมราวกับกำลังคิดอะไรอยู่ แต่เมื่อไม่ได้รับเสียงตอบกลับมาก็ต้องเรียกซ้ำอีกรอบด้วยน้ำเสียงที่ดังขึ้นกว่าครั้งแรกเล็กน้อย
“บอสครับ”
“ว่าไงนะ”คนที่เพิ่งหลุดจากห้วงภวังค์ความคิด หันมาถามเลขาด้วยน้ำเสียงตกใจเล็กน้อย
“คือทุกคนกำลังรออยู่ครับ”
คำตอบของเมสันทำให้วิลเลียมพยักหน้ารับทราบ ยอมรับว่านี่เป็นครั้งแรกที่เขาไม่มีสมาธิกับการประชุม เพราะสมองของเขาเอาแต่นึกถึงใบหน้างดงามของสาวน้อยที่อยู่บนห้อง ไม่รู้ว่าป่านนี้เธอจะเป็นยังไงบ้าง ถ้าหากเขาแยกร่างได้ก็คงแยกไปอยู่อยู่ดูแลเธอแล้ว แต่เพราะแยกไม่ได้เลยต้องอดทนนั่งประชุมจนกว่าจะจบ
และหลังจากการประชุมสิ้นสุดลง ชายหนุ่มก็หันมาบอกกับเลขาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“เมสัน นายช่วยสืบประวัติของเมย์ให้หน่อย เอาแบบละเอียดเลยนะ”
“ได้ครับบอส”
เมสัน
