บทที่ 6 : 100 %

1538 คำ

เมลดาประท้วงในลำคอเมื่อรู้สึกเหมือนว่ากำลังจะขาดอากาศหายใจ กับจูบมาราธอนที่เขามอบให้อย่างดูดดื่ม เร่าร้อน และเอาแต่ใจแบบสุดๆ “คุณแกล้งฉัน” เสียงหวานโวยวาย พร้อมจ้องใบหน้าหล่อเหลาด้วยตาเขียวขุ่น ทว่าคนโดนโวยใส่ กลับไหวไหล่ตอบหน้าตาย “เปล่าแกล้งสักหน่อย แค่จะสอนให้รู้ว่าครั้งต่อไปต้องทำยังไง คราวหลังจะได้เป็นงานกว่านี้” “ยังจะมีครั้งต่อไปอีกเหรอ”เมลดาร้องถามพลางอ้าปากหวอ “อ้าวก็แน่นอนสิ แค่คิสเองนะ หรือจะให้ขอมากกว่านั้น” “ไม่ค่ะ! ไม่! แค่คิสพอค่ะ”หญิงสาวส่านหน้ารัวเร็ว พร้อมบอกกับเขาด้วยน้ำเสียงสั่น เพราะไม่อยากให้เกินเลยไปเหมือนเมื่อคืน เมลาดาล้มตัวลงนอนพร้อมกับพลิกตัวนอนตะแคงหันหลังให้คนตัวใหญ่ไม่อยากเสวนากับเขาอีก เกรงว่าหากต่อปากต่อคำกับเขานานกว่านั้นจะมีคิสที่สองเกิดขึ้น วิเลียมมองแผ่นหลังบางพลางระบายยิ้มออกมาบางๆ เขาล้มตัวลงนอนพร้อมกับคว้ารีโมทไฟมาปิดแล้วพลิกตัวซ้อนทับร่างบา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม