บทที่ 3 พี่เสือน่ารัก
1247 คำ
เสือห่มผ้าให้หญิงสาวเมื่อเธอนอนหลับสนิทไปแล้ว มาร์คที่เห็นว่าเพื่อนเข้าห้องน้องสาวนานแล้วยังไม่ออกมาสักทีก็เลยเข้ามาตาม และเมื่อเปิดประตูเข้ามาเขาก็เห็นเพื่อนทำมือจุปากไม่ให้ส่งเสียงดัง ลุกขึ้นปิดไฟก่อนจะเดินออกไปทันที
"หลับแล้วเหรอ"
"อืม... ไหนอ่ะเลคเชอร์ที่ให้หา"
"นี่ไง... โทรมาบอกก็ได้เดี๋ยวกูเอาไปให้พรุ่งนี้"
"ก็จะอ่านคืนนี้ไง พรุ่งนี้สอบนี่"
มาร์คไม่ได้ระแวงอะไรพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินไปส่งเพื่อนไปขึ้นรถที่หน้าบ้าน และเมื่อขับรถออกมาจากตัวบ้านของเพื่อนสนิทเขาก็โยนเลคเชอร์ไปที่เบาะหลังเพราะไม่ได้ต้องการแต่แรก ก็แค่หาเรื่องไปหามีนาเท่านั้น และเมื่อเธอยอมหายโกรธเขาก็เบาใจ ไม่ได้อยากจะทะเลาะกับเธอเลยสักนิด มีนาเป็นคนโกรธง่ายหายเร็วมากเท่าที่รู้จักกันมาโวยวายแป๊บเดียวก็หายแล้ว แต่ถ้าเธอเงียบเมื่อไหร่นั่นแหละง้อยากที่สุดในโลกแล้ว
เขาขับรถกลับบ้านของตัวเองในช่วงค่ำ ตอนนี้คนในบ้านแยกย้ายกันไปนอนหมดแล้ว มีแค่เขาในบ้านเนี่ยแหละที่ยังเดินไปมาอยู่ในบ้าน
"อาบน้ำนอนดีกว่า..."
วันต่อมา...
มีนาในชุดนักศึกษาติดรถพี่ชายมาที่มหาวิทยาลัยและบอกเขาว่าคืนนี้จะไปนอนที่คอนโดไม่ต้องมารับ จากนั้นก็เดินเข้าไปในตึกมองหาเพื่อนสนิทก่อนจะโบกมือทักทาย
"มาแล้ว ๆ เร่งจริง"
"ก็แกมาช้าอ่ะ ไหนเอาการบ้านมาลอกหน่อยสิทำเสร็จยัง"
"เรียกมาเช้าเพราะเรื่องแค่นี้อ่ะนะ"
หญิงสาวทำหน้าบึ้งบูดส่งการบ้านไปให้เพื่อนลอกตามสบาย หยิบอุปกรณ์แต่งหน้าขึ้นมาก่อนจะส่องกระจกมองตัวเองว่าสวยดีหรือยัง
"จะสวยไปถึงไหนยะ ถ้าสวยแล้วไม่มีผัวไม่ต้องสวยค่ะ"
"จริง... สวยซะเปล่าไม่มีผัวงงมาก"
เพื่อนของเธอมองหน้ามีนาด้วยความสงสัย เธอเป็นผู้หญิงที่สวยและมีแต่ผู้ชายรุมล้อมจีบ แต่ก็นั่นแหละไม่เห็นว่ารายนี้จะคบใครเลย และไม่รู้ว่าไปเล็งผู้ชายคนไหนไว้รึเปล่าถึงได้ไม่สนใจใครเลย
"เลือกเยอะไม่ได้ไง"
"ระวังขึ้นคานล่ะหนู..."
"ชิ... สวยอย่างฉันไม่มีทางขึ้นคานยะฉันเลือก"
มีนาสะบัดหน้าใส่เพื่อนก่อนจะหยิบแป้งพับมาแตะที่แก้มนวล ลิปสติกมีทุกเฉดสีให้เลือกแต่ใส่ได้แค่สีชมพูอ่อนเพราะเป็นนักศึกษายังเรียนอยู่
เสือที่ได้รับข้อความจากมีนาว่ามาถึงที่มหาวิทยาลัยแล้วแถมยังบ่นว่าหิว เขาที่เพิ่งมาถึงมหาวิทยาลัยก็รีบไปโรงอาหาร ซื้อข้าวมันไก่ไม่เอาหนังที่เธอชอบกินไปให้ที่หน้าตึกพร้อมกับน้ำสมุนไพรที่เธอชอบ
"ข้าวมันไก่ไม่เอาหนัง น้ำสมุนไพรค่ะ"
ทุกคนหันไปมองตามเสียงก่อนจะยิ้มออกมากอย่างเขินอายเมื่อเจอพี่เสือรุ่นพี่ปีสี่เดินมา โชคดีอะไรของมีนาก็ไม่รู้ผู้ชายแต่ละคนที่รายล้อมเอาอกเอาใจงานดีทั้งนั้น พี่เสือ พี่มาร์ค พี่วชิ ไหนจะสองแฝดพี่ธเนศ พี่ธนัสอีก บอกตามตรงหล่อรวยงานดีทั้งนั้น และยัยนี่เป็นลูกสาวคนเดียวในกลุ่มเพื่อน พี่ ๆ ทุกคนจึงเอาอกเอาใจเป็นอย่างมาก
"ขอบคุณค่ะพี่เสือคนน่ารัก"
"บอกว่าให้เรียกคนหล่อค่ะ"
เขายิ้มออกมาก่อนจะลูบผมหญิงสาวแล้วขอตัวไปเรียนก่อน
"พี่ไปเรียนก่อนนะ ไปก่อนนะครับน้อง ๆ"
"ค่ะพี่เสือสุดหล่อ"
พวกหล่อนกรี๊ดกร๊าดกันใหญ่จนมีนาที่เห็นก็เบ้ปากใส่ทันที พี่เสือเป็นของเธอใครก็ห้ามมาคลั่งไคล้ทั้งนั้น แต่พูดบอกใครไม่ได้เพราะภาพภายนอกเขาคือพี่ชายที่แสนดีเท่านั้น
"เบ้ปากใส่พวกฉันคือไรอ่ะ อ่อ กลัวพวกฉันจะได้กินพี่ ๆ แกป่ะ"
"ไม่อยากได้ฉันเป็นพี่สะใภ้เหรอ ฉันใจดีน้า"
ป๊อปปี้เอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ มีนาส่ายหน้าทันทีไม่ว่าเพื่อนคนไหนก็จะไม่ได้กับพี่ชายเธอทั้งนั้น เพราะรู้ไส้รู้พุงพวกเดียวกันหมด
"ไม่เอายะ แรดแบบพวกแกไม่เหมาะเป็นพี่สะใภ้ของฉัน"
"แรงอ่ะ"
"เชอะ... หาใหม่ก็ได้"
เพื่อนของเธอสะบัดหน้าใส่อย่างงอน ๆ มีนายิ้มออกมาขำขันแกะกล่องข้าวมันไก่กินอย่างเอร็ดอร่อยเพราะคนที่ซื้อมาให้คือผู้ชายที่เธอรักมากที่สุดยังไงล่ะ
"อร่อยอยู่คนเดียวเนาะ พวกฉันไม่หิวเลย"
"ขี้อิจฉาอ่ะพวกแก"
"อย่าให้มีพี่หล่อ ๆ บ้างแล้วกันจะเอามาอวด...!"
จากนั้นพวกเธอก็พากันขึ้นห้องเรียนและกว่าจะเรียบร้อยเลิกเรียนก็ปาไปช่วงบ่าย แก๊งสาวสวยบิดขี้เกียจอยู่บนโต๊ะลุกขึ้นเดินออกมาจากห้องนั้นก่อนจะแยกย้ายกันกลับ
"แกกลับยังไงมีนาพี่มาส่งนี่"
"เดี๋ยวกลับกับพี่เสือจ้ะ"
"อยากมีผู้ชายมารับบ้าง กรี๊ดดด ไปหาผัวดีกว่า"
"คืนนี้ผับพี่วชิดีมั้ย โซนนั้นผู้ชายรวย"
"ไปด้วย...!"
มีนามองตามเพื่อนไปก่อนจะส่ายหน้าอย่างเหนื่อยใจ เหลือยสายตามองไปด้านขวาเจอพี่เสือกำลังเดินเข้ามาพอดี
"พี่เสือ"
"กลับยัง"
"ค่ะ แต่ว่ามันยังไม่เย็นเลยจะดูหนังเลยมั้ยคะหรือว่าจะกลับไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อน"
"กลับก่อนก็ได้ อาบน้ำเปลี่ยนชุดที่สบายตัวก่อนแล้วค่อยไปดูหนังกัน"
หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อยก่อนจะกุมมือชายหนุ่มและพากันกลับไปที่คอนโดของเธอ และเมื่อมาถึงหญิงสาวก็เปิดตู้เสื้อผ้าหาชุดที่จะใส่ไปดูหนังเย็นนี้ เสือที่แอบเห็นหญิงสาวหยิบชุดสายเดี่ยวก็เดินเข้าไปหาก่อนจะเก็บไว้ตามเดิม
"แต่งตัวให้มันดี ๆ หน่อย"
"ทำไมคะสายเดี่ยวไม่ดีตรงไหนสวยออก ทำไมหึงเหรอ"
เธอยิ้มออกมาทันทีก่อนจะหันหน้าเข้าหาชายหนุ่ม ใบหน้าสวยขยับเข้าไปคลอเคลียปลายคางของเขา มือทั้งสองข้างโอบรอบคอชายหนุ่มเอาไว้แน่นก่อนจะโน้มใบหน้าเข้าไปจูบ และแน่นอนว่าเขาไม่ปฏิเสธเพราะร่างกายในตอนนี้ก็เริ่มคุมอารมณ์ของตัวเองไม่ได้เหมือนกัน ริมฝีปากหนาสอดลิ้นเข้าไปชิมความหวานของริมฝีปากเล็กอย่างโหยหา สัมผัสที่เขาติดใจตั้งแต่ครั้งแรกและจนถึงตอนนี้ก็ยังเรียกร้องหาไม่มีหยุด
"อื้อ..."
มีนาเริ่มหายใจไม่ทั่วท้องและดูเหมือนว่าจะขาดอากาศหายใจอยู่พักใหญ่เพราะเธอจูบไม่เป็นเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ก็ยังพยายามที่จะเอาใจชายหนุ่มทั้งที่รู้ว่าตัวเองไม่เป็นงานเลยแม้แต่น้อย
"แฮ่ก.."
"อ่อนหัด... มานี่พี่จะสอนจูบเอง"
พูดจบเขาก็ดันตัวเธอชิดตู้เสื้อผ้าก่อนจะโน้มใบหน้าไปจูบหญิงสาวอีกครั้ง มีนาร้องครางออกมาเสียงหวานยิ้มออกมาอย่างมีความสุขที่ชายหนุ่มเริ่มมีความน่ารักกับเธอขึ้นมาบ้างแล้ว
- ผู้เขียน
