บทที่ 4 สวีท
1339 คำ
เสียงร้องครางดังขึ้นไม่ขาดสายยิ่งปลุกเร้าอารมณ์ของชายหนุ่มให้มันพลุ่งพล่านร้อนระอุอยากจะปลดปล่อยออกมาโดยเร็ว ร่างหนานัวเนียคลอเคลียกับแก้มนวล ใช้ริมฝีปากลากไล้ตามซอกคอก่อนจะผละออกและปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอจนเปลือยเปล่าเผยผิวสวยทั่วเรือนร่าง
"พี่เสือขา"
"หืม ว่าไง"
"อยากให้พี่รักมีนาจัง"
ใบหน้าสวยยั่วยวนชายในอ้อมกอด เสือยิ้มร้ายจับหญิงสาวหันหน้าเข้าตู้เสื้อผ้า นิ้วเรียวจับจุดกระสันถูไถไปมาจนร่องแฉะชื้น จากนั้นก็จับแก่นกายความเป็นชายขึ้นมารูดเข้าออก ยกขาหญิงสาวขึ้นข้างหนึ่งจากนั้นก็สอดท่อนเอ็นที่มันใหญ่พองเต็มที่เข้าไปในร่องสาวจนแทบมิดลำ
"อ๊ะ... จุก"
"ชอบก็บอกน่า"
มีนายิ้มแก้มแดงระรื่นก่อนจะนิ่วหน้าเล็กน้อย ร้องครางออกมาเสียงกระเส่าเมื่อเอวสอบขยับเข้าออกเนิบนาบจนเธอแทบจะขาดใจตายเสียตรงนั้น
"พะ...พี่เสืออย่าแกล้ง"
"ไม่ชอบเหรอ... มันลึกดีนะ"
หญิงสาวกำมือของตัวเองไว้แน่น หลับตาลงร้องครางออกมาอย่างเสียวซ่านเมื่อชายหนุ่มลีลาไม่ยอมทำให้เธอถึงใจ เอาแต่เย้าหยอกแกล้งจนเธอมวลท้องน้อยหายใจหอบอยู่ตรงนั้น
ชายหนุ่มเห็นแบบนั้นก็หัวเราะออกมาอย่างถูกใจก่อนจะกระแทกกระทั้นความเป็นชายอย่างแรงจนหญิงสาวสะดุ้งเฮือกตาเบิกโพลง เต้านมอวบกระเพื่อมขึ้นลงตามแรงกระแทกที่ถาโถมเข้ามาใส่ไม่หยุดหย่อนจนเธอแทบจะละลายลงกองกับพื้น
เขาหยุดการกระทำนั้นไว้ก่อนจะกอดเอวหญิงสาวเอาไว้พาเธอไปนอนคว่ำหน้าลงบนเตียงโดยที่เรียวขาทั้งสองข้างพาดชิดอยู่ขอบเตียง เสือขยับแก่นกายความเป็นชายอีกครั้งและครั้งนี้เขาขยับเอวสอบระรัวเร็วเต็มที่ไม่มีหยุด มีนาร้องครางออกมาเสียงหวานทั้งจุกและเสียวในเวลาเดียวกันแต่เธอชอบที่เขาทำให้มากและการที่ได้มีความสัมพันธ์อันหอมหวานกับชายที่รักมันมีความสุขมากที่สุดสำหรับเธอ
และกว่าบทเพลงรักอันเร่าร้อนจะจบลงได้ เล่นเอาหญิงสาวเหนื่อยหอบแทบจะลุกไม่ไหว ชายหนุ่มต้องพาไปอาบน้ำแต่งตัวให้เรียบร้อยจากนั้นก็พากันมาดูหนังที่ห้างตามที่ตกลงกันไว้แต่แรก
มีนากุมมือชายหนุ่มเอาไว้กอดแขนเรียวหน้ามองรายชื่อหนังที่ฉายรอบถัดไปก่อนจะเงยหน้ามองหนุ่มข้างกาย
"พี่เสืออยากดูเรื่องไหนมั้ยคะ"
"อะไรก็ได้แล้วแต่มีนาเลย"
"งั้นฮีโร่มั้ย"
"เอาสิพี่ก็ยังไม่ได้ดูเลยค่ะ"
เขายิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะจัดการซื้อตั๋วหนังมาสองใบ เขาเลือกจองแบบโซฟาจะได้นั่งสบายและเป็นส่วนตัว จากนั้นทั้งสองคนก็มาซื้อป๊อปคอร์นและน้ำอัดลม ช่วยกันถือเข้าไปในโรงหนังจากนั้นเสือก็ถอดเสื้อกันหนาวของตัวเองคลุมขาของมีนาเอาไว้
"ไม่เอาเสื้อกันหนาวมาเหรอคะ"
"ลืมค่ะ ขอบคุณนะคะ"
หญิงสาวซบใบหน้าลงกับอกแกร่ง กระชับเสื้อกันหนาวของเขาให้แน่นขึ้นก่อนจะหยิบป๊อปคอร์นกินอย่างเอร็ดอร่อย ดูตัวอย่างหนังไปด้วยและมีชายข้างกายคอนป้อนน้ำอัดลมให้ด้วยเป็นพัก ๆ
"ห้ามหลับนะ"
เขากระซิบข้างใบหูของหญิงสาว มีนาเงยหน้ามองสบตากับชายหนุ่มก่อนจะพยักหน้ายิ้ม ๆ และหันไปสนใจหนังตรงหน้า และผ่านไปเพียงแค่ครึ่งเรื่องเท่านั้นยังเดินเรื่องไม่ถึงไหนด้วยซ้ำ มีนาก็หลับไปเป็นที่เรียบร้อย ชายหนุ่มถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยใจ ทุกครั้งที่มาดูหนังก็จะหลับแบบนี้ตลอดไม่เคยดูจบสักเรื่องเดียว ลำบากเขาต้องมานั่งเล่าตอนจบให้ฟังอีก
"เอาอีกแล้วมีนา... เฮ้อ"
เขาขยับหญิงสาวให้นอนหนุนตักแทนที่จะนั่งอยู่ มือหนาลูบแก้มหญิงสาวเอาไว้แผ่วเบา มองหนังที่ฉายอยู่เบื้องหน้าจนจบถึงจะปลุกเธอให้ตื่น
"มีนาหนังจบแล้วค่ะ"
หญิงสาวบิดตัวไปมาก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้น มองหน้าชายหนุ่มก่อนจะเผลอยิ้มออกมา
"ไม่ปลุกหนูอ่ะ"
"หลับเร็วมากแล้วก็ขยันชวนมาดูเหลือเกินนะ"
เธอขยับหน้าเข้าหาตัวของชายหนุ่ม กอดเอวหนาเอาไว้ซุกใบหน้าเข้าไปตรงกล้ามหน้าท้องก่อนจะยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี
ก็อยากอยู่กับพี่นี่นา"
"อยู่ในห้องนอนก็ได้ไม่เปลืองเงินด้วย"
"กลับกันเลยมั้ยคะ"
เขาพยักหน้าก่อนจะพยุงเธอให้ลุกขึ้นยืน ทั้งสองคนควงแขนกันเดินออกมาจากโรงหนัง เสียงเล็กถามเจี๊ยวจ๊าวไม่หยุดเพราะเธอพลาดตอนสำคัญไปครึ่งเรื่อง
"แล้วมีใครตายบ้างมั้ยคะ"
"ไม่บอกไปดูเอง"
"ใจร้ายอ่ะ"
หญิงสาวบ่นออกมาก่อนจะพาเขาเดินเข้าไปยังร้านเครื่องสำอางแบรนด์ดัง ของหมดหลายชิ้นและไหน ๆ ก็มาถึงที่แล้วควรจะมีอะไรติดไม้ติดมือไปสักหน่อย
"พี่เสือรอตรงนี้นะคะมีนาขอซื้อของแป๊บหนึ่ง"
"เอาบัตรพี่ไปจ่ายสิ"
เขาส่งแบล็กการฺ์ดในกระเป๋าสตางค์ไปให้หญิงสาว หยิบโทรศัพท์มากดเล่นนั่งรอตรงโซฟาระหว่างที่หญิงสาวเลือกซื้อของอยู่ มีนามองบัตรในมือก่อนจะเดินเข้าไปซื้อของที่ต้องการ เป็นเรื่องปกติที่เขาซื้อของให้เธอและไม่ใช่แค่เขาแต่พี่ชายคนอื่นก็ซื้อให้เหมือนกัน ช่วงนี้พวกเขาเริ่มเข้าไปทำงานที่บริษัทของตัวเอง แต่ละคนก็จะมีเงินเยอะถือแบล็คการ์ดกันเป็นว่าเล่น ส่วนเธอก็ช่วยบ้างประปรายไม่ได้เหมือนพี่ชายเพราะเขาเรียนใกล้จบแล้วส่วนเธอยังอยู่ปีสองต้องรออีกเกือบสองปีถึงจะเข้าไปทำงานได้
เสือกดเล่นโซเชียลไปพลาง ๆ ระหว่างที่รอหญิงสาวซื้อของก่อนจะเลิกคิ้วด้วยความสงสัยเมื่อระรินส่งข้อความมาตั้งแต่ก่อนหน้านี้เป็นชั่วโมงแล้ว เขากดโทรศัพท์ไปหาเธอเผื่อว่าจะมีเรื่องด่วนอะไร
"ว่าไงระริน"
(หายไปเลยนึกว่าเป็นอะไรรึเปล่า)
"เรามาดูหนังกับมีนา นี่น้องกำลังช็อปปิ้งอยู่เดี๋ยวก็กลับแล้วล่ะ"
(งั้นเหรอ... พรุ่งนี้วันหยุดเราจะชวนเสือไปเที่ยว ไปด้วยกันมั้ย)
เขานิ่งเงียบไปสักพักใหญ่หันไปมองมีนาที่ตอนนี้กำลังลองลิปสติกอยู่ พรุ่งนี้วันหยุดเขาว่าจะพามีนาขับรถไปเที่ยวทะเลแบบไปเช้าเย็นกลับไม่งั้นก็ค้างที่นั่นสักคืนคงไม่สะดวกไปกับเธอ
"ไม่น่าว่างนะ เราจะพามีนาไปเที่ยวทะเล ไถ่โทษที่ทิ้งน้องไว้ที่โรงพยาบาลคนเดียวเมื่อวานไง โกรธใหญ่เลยต้องง้อก่อน"
(เราไปด้วยสิ)
"ไม่ดีกว่าเราไปไม่นานเดี๋ยวระรินจะเสียเวลาเดินทางเที่ยวไม่สนุกด้วย เราไปค้างคืนเดียวเองเอาไว้ค่อยไปตอนที่มาหลายวันนะ งั้นแค่นี้ก่อนเดี๋ยวเราไปดูมีนาก่อนนะ"
พูดจบเขาก็กดวางสายก่อนจะลุกขึ้นเดินไปหามีนาทันทีเพราะเธอกวักมือเรียกเขา ระรินวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะกำมือแน่นเริ่มมีสีหน้าที่เคร่งเครียด และความสัมพันธ์แบบพี่ชายกับน้องสาวของเสือกับมีนามันเริ่มแปลกขึ้นทุกวัน พี่น้องกันแต่ดูหนังสองต่อสอง ไปเที่ยวทะเลด้วยกันสองคนแถมยังค้างคืนด้วยกันอีกมันแปลกเกินไปแล้ว
"สงสัยต้องทำอะไรสักอย่าง"
- ผู้เขียน
