“ถ้าคุยกันง่ายแบบนี้ ผมคงตามให้พอไหวล่ะครับคุณหมอ แต่อย่าคาดหวังมากนะครับ เพราะทางนั้นเขาวางคนคอยดูแลคุณพราวหนาแน่นทีเดียวล่ะ”
ฐิรดลเบื่อกับการแบ่งรับแบ่งสู้งานของอีกฝ่ายแล้ว วางมือลงบนกองเงินตรงหน้าทำท่าจะดึงกลับ เอ่ยด้วยน้ำเสียงเอือม ๆ “ดูจากการรับงานของคุณแล้วคงจะรับทำงานนี้ไม่ไหว ผมว่าผมเปลี่ยนคนดีกว่า”
“โธ่คุณหมอครับ ไหวครับไหว ให้ตามยากแค่ไหน คนอย่างนายบวรนี่หรือจะตามให้ไม่ได้ ต่อให้ต้องเอาชีวิตเข้าแลก ผมก็จะหาข้อมูลมาส่งถึงมือคุณหมอให้ได้เลยครับ”
ฐิรดลยิ้มเยาะ ก่อนผลักเงินออกไปหา เขาต้องการเท่านี้เอง เลยเล่นแง่กลับบ้าง ต้องการเพียงการรับปากเป็นมั่นเหมาะของบวรเท่านั้น เพราะหากอีกฝ่ายตกปากรับคำ แน่ใจได้เลยว่าทำให้เขาสุดใจไม่งอแงอย่างแน่นอน
“ข้อมูลที่ขอมีแค่ที่บอก แล้วก็ข้อมูลย้อนหลังตามปีที่ผมใส่ไว้ให้นั่นด้วย ถ้าตุกติกกับผม...” ฐิรดลยังไม่ทันได้ออกปากขู่เลยด้วยซ้ำ บวรรีบออกตัวว่
