อยู่ส่งริชาร์ตขึ้นเครื่องแล้ว เกษมสันต์ค่อยยิ้มน้อย ๆ หันหน้ามาบอกเธอ “พราวพักเถอะ ผมไม่รบกวนเวลาของพราวแล้วล่ะ”
“ค่ะท่าน”
เกษมสันต์มองเธอแล้วก็เอ่ยขึ้นอีกประโยคว่า
“อย่าลืมออกมาปาร์ตี้ด้วยกันนะ ฉลองกันหน่อย”
ภัทรวรินทร์ตอบรับง่าย ๆ แล้วเดินเลยทางกลับห้องพัก ตรงไปยังหาดด้านหลังแทน วันที่มาเธอเห็นว่าตรงนี้สงบดี อีกทั้งยังมีทางให้ลงไปนั่งเล่นได้ด้วย นึกมาถึงตรงนี้ ก็ค่อยสะดุดกึกเมื่อแว่วเสียงคุยดังมาจากอีกทาง จึงหันหลังกลับทันที แต่แล้วเสียงของทางนั้นก็ทำให้เธอต้องหยุดเคลื่อนไหวแล้วเงี่ยหูฟังเขาสนทนา
“ได้สิ น้องคนเดียวทำไมพี่จะจัดการให้ไม่ได้”
เขาเงียบคล้ายรอฟังปลายสายคุยอะไร ก่อนบอกตอบออกไปว่า “แล้วงานครบรอบวันตายของพ่อปีนี้ เราก็ต้องกลับมาด้วยนะ แลกกันไง”
ภัทรวรินทร์ยืนนิ่งฟังอยู่เงียบ ๆ เดาได้ในตอนนั้นเองว่าฐิรดลจะคุยกับใครได้ หากไม่ใช่ฐิติชญา น้องสาวเพียงคนเดียวของเขา
กับคนอ
