บริเวณโดยรอบผุพังไปค่อนข้างมาก เขาลัดเลาะไปเรื่อย ๆ จนเกือบถึงด้านหน้าบริเวณสนามก็แว่วเสียงอดีตอาจารย์ที่ปรึกษาของเขาเองบ่นคนของตนแว่วมาว่า
“จะใช้คนก็พูดจาให้ดี ๆ หน่อยเถอะแดง คุณเล่นเหน็บเขา เหยียดเขาแบบนี้ ผมว่าไม่ดีเลยนะ”
“เสียงของแดงไม่เข้าหูคนอย่างนายศักดิ์หรอกค่ะ ก็เล่นเมาเช้ากลับบ่ายนี่คะ จะให้พูดดี ๆ ด้วยยังไงไหว”
“คุณโกรธ คุณไม่พอใจ คุณก็ควรเก็บไว้ในใจก่อน เที่ยวใส่อารมณ์แบบนี้ ไม่ได้ผลหรอกเชื่อผมสิ เหน็บแนมแบบนี้ใครเขาจะอยากให้คุณงานเขากันเล่า”
“หมอก็พูดได้นี่คะ หมอเป็นคนสั่งงาน ไม่ได้เป็นคนรับผิดชอบงานพวกนี้เหมือนแดงนี่ แดงนี่ต่างหาก แดงเป็นคนทำ”
“พูดดี ๆ กับเขาเถอะแดง เชื่อผม รับรองว่าในใจคุณคิดไม่ดีด้วยเขาก็อ่านคุณไม่ออก แค่คุณพูดจากับเขาดี ๆ เท่านั้น”
นายแพทย์พงษ์พิพัฒน์บอกยิ้ม ๆ
“สมัยผมยังเป็นนักศึกษาแพทย์นะ มีเพื่อนสมัยเรียนด้วยกัน เธอเป็นสาวมาดมั่น สวยมากเลย เว
