ใต้ร่มสกุณี

EP 22

“ผมช่วยครับ”

ลินรีบเข้าไปรับเมื่อเห็นร่างผอมหิ้วตะกร้าอันหนักอึ้งลงมาตามบันได ยกไปวางให้หน้าเครื่องซักผ้าก่อนจะหันไปหางานปัดกวาดต่อ วิวรรญา หันไปมองตามหลังเขาไปแล้วแอบยิ้มน้อยๆ ออกมาด้วยความเป็นสุข

แล้วมันก็เพิ่มขึ้นอีกเมื่อเข้าไปนั่งในรถด้วยกัน มือนุ่มถูกเขาคว้าขึ้นมาจับไว้ไม่ยอมปล่อยกระทั่งถึงตลาด ที่ต่างคนต้องต่างเดิน และต่างก็พยายามจะไม่มองมาหากันเลย โดยเฉพาะวิวรรญาไม่อยากให้ลุงกับป้าผิดสังเกต

ที่หลานรักคนนี้มีทีท่าว่าจะเดินตามรอยแม่ แต่ก็ห้ามใจยากยิ่งเมื่อลูกจ้างหนุ่มขยันขันแข็ง ทำงานไม่เกี่ยงงอน ช่วยหยิบจับอย่างคล่องแคล่วว่องไว จนนายจ้างแทบไม่ต้องหยิบจับอะไร

โดยเฉพาะหลานสาวนายจ้างที่ลินนั้นเฝ้ามอบความเอื้อเฟื้อ เอื้ออารีให้ด้วยแรงกายไม่เสื่อมคลาย แม้แต่งานบ้านที่พอช่วยได้เขาก็ไม่เคยรังเกียจที่จะทำ ความเอาใจใส่ในเรื่องเล็กๆ น้อยๆ

ในเรื่องของกินเวลาไปรับกลับจากทำงานดึกๆ เขาก็จะสรรหาไปไว้ให้ และเป็นของที่กินแล้วจำนวนแคลอรีไม่มาก ซึ่งได้ใจหญิงสาวนัก

คะแนนของลินยิ่งทวีขึ้นมากมายในอีกหลายๆ ด้าน นับตั้งแต่วันที่มีคำว่ารักหลุดออกมาจากปากเขา ไม่ว่าจะย่างก้าวไปทางไหน ไปทำอะไร

‘นายลิน’

ก็จะคอยช่วยเสมอๆ ถ้าเขาว่างเว้นจากงานสวน และไม่มีสองเจ้านายอยู่แถวนั้น วิวรรญาเฝ้าแต่บอกตัวเองว่าจะพยายามไม่อยู่ใกล้ชิดเขามากนัก เฝ้าบอกหัวใจว่าไม่ให้เผลอรักเขา

เมื่อมองเห็นความเจ็บช้ำรออยู่อย่างไม่ต้องสงสัย แต่ใจเอ๋ยใจ แต่ความรักเอ๋ยความรัก มันมักจะไม่เปิดโอกาสให้ใครได้ถอนตัวถอนใจไปจากมันง่ายๆ

มิหนำซ้ำมันยังแอบฝังรากลึกลงไปในหัวใจที่เคยพลาดหวังจากแฟนหนุ่มมาอยู่เงียบๆ คืบคลานเข้ามาบ่มฟักตัวในมุมมืด เกาะกินหัวใจดวงน้อยๆ นี้ จนแทบจะหมดทุกห้องหัวใจ เพียงแค่เห็น

‘นายลิน’

ผู้น่าสงสารอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันเท่านั้น

“นายลิน! ปล่อยสิ! ฉันจะทำงาน”

น้ำเสียงที่มักจะใช้ห้ามปรามนั้นก็เป็นไปแบบไม่จริงจังในทุกครั้งที่ถูกวงแขนแข็งแรงรวบตัวไปกอดไว้ เพราะใจมันแอบเป็นสุขเสมอๆ

“ทำไมคุณแจมลงมาช้าจัง ผมทำงานรอจนเสร็จหมดแล้ว ใจผมจะขาดลงให้ได้เพราะคิดถึงคุณแจม”

แก้มนุ่มถูกจมูกกดลงไปหนักๆ เพราะหลังกลับจากไปช่วยเจ้านายแล้ว เขาก็เข้ามาทำทุกอย่างแทนเหมือนเช่นเคย จะได้มีเวลาได้กอดร่างนุ่มนิ่มนี้นานๆ ก่อนออกไปเก็บของที่ตลาด ด้วยกว่าจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกันอย่างนี้จะมีให้แค่ในวันหยุดเท่านั้น

“ใครใช้ให้ทำล่ะ”

อีกคนตอบแบบไม่รู้ไม่ชี้

“ไม่มีใครใช้ แต่หัวใจผมบงการเอง จะได้มีเวลากอดคุณแจมนานๆ ให้หายคิดถึงบ้างไงครับ”

เขาตอบทั้งรอยยิ้ม

“อุ๊ย! นายลินปล่อยฉันลงนะ”

เจ้าร่างนุ่มตกใจไม่น้อยเมื่อถูกแขนแข็งแรงช้อนขึ้นแล้วพาเดินไปนั่งที่ชุดรับแขก พร้อมกับกายสูงใหญ่ก็อิงแอบแนบชิดไปหาอีกกายอย่างไม่อิสระกว่าเมื่อก่อนมาก

“ผมคิดถึงคุณแจมครับ คิดถึงที่สุดจนแทบจะรอให้ถึงเวลาแบบนี้ไม่ไหวอยู่แล้ว”

เขาตอบด้วยน้ำเสียงเว้าวอน ก่อนจะครอบครองเรียวปากนุ่ม โดยไม่เปิดโอกาสให้เจ้าของได้ห้ามปรามอีกเลย ดวงตาคู่งามปิดลงช้าๆ ขณะเขาประคองกอดไว้ แล้วพาเอนกายไปจนแผ่นหลังติดพนักพิง

อกอุ่นๆ ของเขาดันเข้าไปหาอกนุ่มนิ่ม ฝ่ามืออุ่นประคองต้นคอระหงไว้ เพื่อให้ได้ดูดดื่มรสหวานล้ำจากกลีบกุหลาบนุ่ม สองแขนเล็กเรียวเผลอสอดไปลูบไล้ซี่โครงบึกบึนของเขา

ก่อนจะเลื่อนไปหาแผ่นหลังที่แน่น แล้วโอบกอดตอบเขาเมื่อหัวใจเป็นสุขอย่างไม่เคยมีมาก่อน เพราะนี่คือชายคนแรกของเธอ ที่ได้ใกล้ชิดได้มอบจุมพิตอ่อนละมุนให้

แม้หัวใจจะเริ่มก้าวเดินไปสู่รักครั้งที่สองก็ตามที แต่กับแฟนหนุ่มเธอแทบไม่เคยปล่อยเนื้อปล่อยตัวให้เขาได้เชยชมเฉกเช่นตอนนี้พวงแก้มนุ่มถูกจมูกโด่งเลื่อนไปหอมครั้งแล้วครั้งเล่า ข้างแล้วข้างเล่าด้วยหัวใจรัก

ก่อนที่ไล้ไปหาปลายคางสวยที่เจ้าของกำลังแหงนเงยขึ้น เหมือนกำลังจะเปิดทางให้เขาได้ดอมดมลำคอกลมกลึง เสื้อยืดคอกลมเป็นอุปสรรคสำคัญมากางกั้นไม่ได้ได้สูดดมกลิ่นเนื้อนวลตามแนวเนินอกนุ่ม

จึงต้องกลับขึ้นไปหากลีบกุหลาบแทน อกอุ่นที่เจ้าของเฝ้าหวงแหนก็กำลังถูกฝ่ามืออุ่นจนร้อน สอดไปใต้เสื้อเพื่อสัมผัสอย่างยากจะห้ามใจยิ่ง แม้มีบราปกป้องเอาไว้ แต่เขาก็รับรู้ได้ว่าปลายยอดกำลังชูตั้ง

เมื่อกำลังต้องมือชายเช่นเขา จึงค่อยๆ ลูบคลำอยู่นอกบราเพื่อนปลอบขวัญให้หายตกอกตกใจก่อน แต่ความหวานซาบซ่านไปถึงขั้วหัวใจเมื่อมีร่างอรชรกำลังอ่อนระทวยอยู่ในอ้อมกอดก็บัญชาการให้เขาใช้มือดึงบราขึ้น

เพื่อให้ได้จับต้องเนื้อนวลนุ่มที่ผู้เป็นเจ้าของเผลอแอ่นขึ้นรับกับอุ้งมืออุ่นของเขา เพราะใจเป็นสุขยิ่งเมื่อได้อิงแอบกับอกกว้างจนหญิงสาวลืมเลือนทุกสิ่งอย่างที่เคยย้ำเตือนตัวเองไว้

ลินจำใจต้องละจากอกนุ่มเพื่อเลื่อนมือลงไปหาชายเสื้อ แล้วเปิดขึ้นอย่างเชื่องช้า อยากจะละริมฝีปากจากดวงหน้าสวยลงไปชื่นชมสองอุบลงามไม่น้อยหากไม่ติดที่มีสองเรียวแขนกอดเกี่ยวกายเอาไว้

กระนั้นเขาก็ค่อยๆ พรมจูบไปตามเนื้อนวลลงไปช้าๆ กระทั่งถึงสองช่อชูตั้งอย่างเชิญชวน จนต้องรีบฝังจมูกลงไปดอมดมกับกลิ่นอายสาวอย่างหลงใหลไม่แพ้กัน มันเป็นความรู้สึกที่แปลกผิดแผกจากที่เคยได้สัมผัสกับเพศตรงข้ามมามากในความรู้สึกเขา

เพราะมีความรักเข้ามาเกี่ยวข้องมากกว่าความใคร่ มันให้ความสุขใจเกินกว่าจะบรรยายออกมาเป็นคำพูด เมื่อได้กอดเกี่ยวผู้หญิงที่มีความหมายในชีวิตแบบนี้