“ผู้หญิงที่เปิดประตูรับผู้ชายเข้าไปในห้อง อยู่กันสองต่อสองตามลำพังตั้งนาน ถ้าไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่ากัน แล้วจะทำอะไร”
“คุณลาซกำลังเข้าใจพายผิดนะคะ” พาขวัญน้ำตาซึม เจ็บปวดกับการเข้าใจผิดของลาซาลอสยิ่งนัก
“พาย...พายไม่ได้”
“เธอไม่จำเป็นต้องปฏิเสธ” ชายหนุ่มที่กำลังโกรธจัด เดินอ้อมโต๊ะออกมาเผชิญหน้ากับหล่อน
“เพราะไม่ว่าเธอจะมีอาชีพอะไร ชอบสนุกกับผู้ชายมากขนาดไหน มันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับฉันสักนิด”
“คุณลาซ...” ดวงหน้านวลส่ายไปมาทั้งน้ำตา “พาย...พายไม่ได้เป็นอย่างที่คุณลาซเข้าใจนะคะ”
แทนที่เขาจะรับฟังคำอธิบายของหล่อนบ้าง แต่ตรงกันข้าม เขากลับยิ่งฟาดฟันหล่อนด้วยวาจาเผ็ดร้อนมากยิ่งขึ้น
“ถอดหน้ากากใสซื่อออกเสียเถอะ เพราะฉันจะไม่มีวันหลงกลผู้หญิงมักมากอย่างเธออีกแล้ว พาขวัญ!”
“คุณลาซ”
“ออกไปช่วยงานแคโรลีนที่หน้าห้อง”
หญิงสาวยืนตัวสั่นเทา ทั้งเสียใจ ทั้งปวดใจจนพูดอะไรไม่ออก มีแต่น้ำตาเท่านั้นท
