EPISODE1 1/2
983 คำ
ของหวงอสุรา
(Beauty and bad guy)
EPISODE1
“ไม่ได้จริง ๆ ครับลูกค้า ถ้าอยากเข้าลูกค้าต้องไปเปลี่ยนชุดมาใหม่นะครับ อย่าทำให้ผมลำบากใจเลย”
“ได้! คนอย่างแก้มใสอยากเข้าต้องได้เข้า เปลี่ยนชุดใช่ไหม ได้เลยพี่การ์ด” จู่ ๆ เธอก็โพล่งขึ้น ทำให้การ์ดหนุ่มได้แต่ยิ้มแหย ไม่รู้ว่าสาวสวยตรงหน้าคิดจะมาไม้ไหนอีก
“หนูถอดเสื้อกับเข็มขัดออกก็ได้ แบบนี้ก็ไม่ดูเป็นนักศึกษาแล้วใช่ไหม” แก้มใสที่ตอนนี้อยากเข้าไปเมาสักครั้งถึงกับถอดเสื้อนิสิตออก เหลือเพียงเสื้อสายเดี่ยวสีขาวตัวในกับกระโปรงทรงเอสั้นเหนือเข่า แถมเธอยังปลดเข็มขัดที่มีตราของสถาบันโยนลงถังขยะไปพร้อมกันอีกด้วย นั่นทำให้การ์ดหนุ่มถึงกับเบิกตาโตกับความบ้าบิ่นของเธอทีเดียว
“มันไม่ใช่แบบนี้สิครับ มาถอดเสื้อทิ้งแบบนี้เลยเนี่ยนะ” เขาส่งเสียงโอดครวญ เพิ่งมาทำงานได้แค่สามวัน ทำไมต้องมาเจอลูกค้าดื้อแบบนี้ด้วยนะ
“คิก ๆ เป็นไงคะ หนูเข้าได้รึยังคะพี่การ์ด” เธอส่งเสียงหัวเราะชอบใจเบา ๆ แล้วหมุนตัวให้เขาดู ทว่าจังหวะนั้นรองเท้าส้นเข็มสูงสามนิ้วที่สวมอยู่ก็ดันพลิก ทำให้เธอเสียหลักและคิดว่าคงจะล้มหน้าคะมำไม่เป็นท่าแน่ ๆ
“ลูกค้า! / ว้าย!” เสียงการ์ดหนุ่มและเธอร้องออกมาแทบจะพร้อมกันอย่างตกใจ
หมับ!
ทว่าจังหวะนั้นท่อนแขนกำยำของคนที่เดินมาพอดีก็คว้าตัวเธอไว้ได้เสียก่อน นั่นทำให้ร่างของแก้มใสถลาเข้ามาสู่อ้อมกอดของเขาทันที ใบหน้าสวยที่แนบลงกับอกกำยำแน่นตึงที่อยู่ภายใต้เสื้อเชิ้ตสีดำ พร้อมกับกลิ่นน้ำหอมแนวสปอร์ตแมนอ่อน ๆ ทำให้แก้มใสเงยหน้าขึ้น ก็พบว่าเจ้าของนัยน์ตาคมดุกำลังหลุบสายตามามองเธออยู่เช่นกัน
“ใส่ส้นสูงหมุนตัวแบบนี้อันตรายนะครับคนสวย” น้ำเสียงทุ้มเอ่ย ก่อนที่เรียวปากสวยได้รูปจะขยับยิ้มให้เธอ
เวลาต่อมา...
แก้มใสมองคนที่ผายมือเชื้อเชิญให้เธอเดินเข้ามาด้านในของคลับ เมื่อเห็นว่าโต๊ะที่โซนชั้นล่างถูกจับจองจนเต็มแล้ว เขาจึงพาเธอขึ้นไปยังชั้นสองซึ่งเป็นโซนของที่นั่งวีไอพี แต่ถึงกระนั้นเพราะความอยากเมามายสักครั้งในชีวิต แก้มใสจึงได้แต่เดินตามเจ้าของร่างสูงโปร่งที่เธอเข้าใจว่าเขานั้น ก็คือการ์ดหนุ่มสุดหล่อของคลับเช่นกัน
“โต๊ะนี้แล้วกัน เชิญนั่งครับคนสวย” ชายหนุ่มผายมือให้เธอนั่งลง ซึ่งจุดนี้แก้มใสสามารถมองเห็นเวทีของดีเจสาวสวยที่กำลังเปิดเพลงที่ฟลอร์ชั้นล่างได้
“ขอบคุณค่ะ การ์ดที่นี่ดูแลลูกค้าดีจัง ว่าแต่พี่สุดหล่อไม่ต้องไปยืนเฝ้าหน้าประตูใช่ไหมคะ ถึงพาหนูมาส่งที่โต๊ะได้” แก้มใสถาม ซึ่งคำถามของเธอทำให้พนักงานที่เดินมาให้บริการถึงกับจะอ้าปากบอกเธอว่าเขาไม่ใช่การ์ดของคลับ แต่ชายหนุ่มก็ส่ายหน้าห้ามเขาไว้เสียก่อน
เขาคือ ‘คีตะ โชตวิริยะกุล’ วัย 28 ปี ทายาทคนเดียวของ ‘เจ้าสัวคณิน’ ผู้เป็นเจ้าของกิจการโรมแรมและรีสอร์ตใหญ่มากมายในประเทศ ชายหนุ่มที่ได้ฟังเธอเอ่ยมาอย่างเดียงสาเสียขนาดนั้น ก็ได้แต่ยกยิ้มจาง ๆ บนมุมปากหยักสวยราวรูปสลัก ใบหน้าคมคายโดดเด่นที่คิ้วเข้มและสายตาคมรับกับจมูกโด่งได้รูปเป็นสัน เสื้อผ้าแบรนด์หรูที่ประดับอยู่บนร่างไม่ได้ทำให้มือใหม่หัดเมาอย่างเธอสะกิดใจเลยสักนิดสินะ
“วันนี้ผมมีอะไรในคลับให้ดูมากกว่า ว่าแต่คนสวยได้นัดใครไว้อีกไหม ต้องการให้พนักงานเตรียมเครื่องดื่มแบบไหนให้ดีครับ” คีตะเอ่ยถามราวอยากหยั่งเชิงว่าเธอใส ๆ จริงไหม และเห็นว่าเจ้าของใบหน้าสวยเฉี่ยวผู้เป็นเจ้าของเรือนร่างระหงทำสีหน้าเลิ่กลั่ก
“เอ่อ...ที่นี่ไม่มีเมนูเหรอคะ คือหนูมาคนเดียว แต่ว่ามีเงินจ่ายแน่นอนค่ะ พี่การ์ดช่วยเอาเมนูมาให้หนูทีได้ไหม” สาวสายตอบน้ำเสียงอึกอัก เธอเองก็ไม่รู้ว่าจะต้องดื่มอะไรในคลับ มันไม่ใช่การเดินเข้าร้านสะดวกซื้อแล้วหยิบ ๆ ของ ออกมาจ่ายเงินสักหน่อย ถึงจะเรียนอยู่ระดับมหาวิทยาลัยแล้ว แต่แก้มใสก็ไม่เคยเข้ามาเที่ยวที่แบบนี้เลยสักครั้ง
คำพูดของเธอและท่าทางที่ดูเหมือนกังวลหน่อย ๆ ทำให้คีตะพยักพเยิดหน้าให้พนักงานไปหาเมนูเครื่องดื่มมาให้เธอดู สายตาคมของเขาก็ลอบกวาดมองสาวสวยอีกครั้งอย่างพิจารณา จากทรงของเธอแล้วก็ดูไม่ใช่เด็กฐานะไก่กาอะไร ได้ยินการ์ดหน้าประตูบอกว่าเข็มขัดของเธอเป็นของมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังเสียด้วย มันทำให้คีตะเชื่อยากเหลือเกินว่าสาวสวยที่เรียนระดับอุดมศึกษาที่รายล้อมไปด้วยลูกคนมีเงินและเป็นสายสังคมจะไม่เคยเข้ามาดื่มสังสรรค์ในไนต์คลับ
ไม่นานนักแก้มใสที่เข้ามาเปิดประสบการณ์ใหม่ในคลับก็ได้รับเครื่องดื่มสีสวยสองสามแก้วที่เธอสั่งไปมั่ว ๆ ราวกับเลือกมันเพราะสีสันถูกใจเท่านั้น นั่นทำให้คีตะเริ่มรู้สึกว่าการนั่งอยู่กับเธอมันก็สนุกดี
“พี่การ์ดไม่ไปเดินดูลูกค้าเหรอคะ” เมื่อดื่มค็อกเทลรสอร่อยลงคอไปหนึ่งแก้วเธอก็หันมาพูดกับเขา
- ผู้เขียน
