PROLOUGE1/2
ของหวงอสุรา
(Beauty and bad guy)
PROLOUGE
เพราะทุกอย่างที่ฉันทำไปทั้งหมดมันสูญเปล่า
ร่วงหล่นลงมาช้า ๆ ราวกรวดทรายไม่มีความหมาย
เคยคิดว่าความรู้สึกที่ร่วมสร้างกันมาจะไม่มีทางหายไป
ทว่าสุดท้าย...มันกลับพังทลายไม่มีชิ้นดี
------
เพียะ!
แรงของฝ่ามือที่ฟาดลงมาจนปลายเล็บแหลมคมของอีกฝ่ายขูดลงบนผิวแก้มเนียนขาวเป็นแนวยาวแดง ทำให้หญิงสาวที่ยังอยู่ในชุดนิสิตของมหาวิทยาลัยเอกชนชื่อดังสะบัดไปตามแรงตบ หยาดเลือดสีสดซึมซิบที่มุมปากสวย อาการชาหนึบที่ข้างแก้มในเวลานี้ มันเทียบเท่ากับความรู้สึกแสนเจ็บปวดที่เอาแต่บีบคั้นหัวใจของเธอไม่ได้แม้แต่น้อย ราวกับถูกคมมีดค่อย ๆ กรีดลงบนก้อนเนื้อหัวใจซ้ำ ๆ เจ็บแล้วเจ็บอีกจนแผลที่มีมันเหวอะหวะไปหมด...ความผิดหวังนี้มันเกิดขึ้นเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว
“อีหน้าด้าน! ฉันว่าแล้วเชียวจู่ ๆ ทำไมพี่กิตถึงอยากซื้อคอนโดฯใหม่ ที่แท้ก็จะเอาไว้นอนกกกับอีร่านอย่างเธอนี่เอง โถ! หน้าตาก็ดีไม่มีปัญญาหาผัวรึไงยะ หรือว่าหอยของเธอมันคันมากจนต้องเร่มาเอากับผัวชาวบ้านแบบนี้”
เสียงที่ตวาดด่าทอราวน้ำกรดที่สาดใส่หน้าสวย ๆ ของเธอ จนคนในชั้นเดียวกันถึงกับเปิดประตูออกมาดูเหตุการณ์ฉาววันนี้ นั่นยิ่งทำให้หญิงสาวรู้สึกอับอายเป็นทบเท่าทวีคูณ เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าผู้ชายที่คบกันมาเกือบครึ่งปีจะมีภรรยาเป็นตัวเป็นตนแล้ว
“แต่...แต่พี่กิตบอกฉันเองว่าเขาไม่มีใคร อีกอย่างเราคบกันมาจะครึ่งปีแล้วด้วยซ้ำ” น้ำเสียงเบาเอ่ย กว่าจะเค้นเสียงออกมาได้มันทำเธอรู้สึกอึดอัดในใจแทบตาย นั่นทำให้อีกฝ่ายแค่นเสียงหยันใส่ทันที
“เหอะ! ไม่มีใครงั้นเหรอ เธอเห็นบ้างไหมว่าฉันกำลังท้องลูกของเขาอยู่ เรากำลังสร้างครอบครัวกัน แล้วเธอ! เธอมีสิทธิ์อะไรมาทำลายครอบครัวของเรา กรี๊ด! อีบ้า อีหน้าด้าน แอบคบผัวชาวบ้านมาจะครึ่งปี เธอช่วยรู้สึกผิดหน่อยเถอะ ถ้าไม่เห็นใจฉัน...ก็เห็นแก่ลูกในท้องของฉันเถอะนะ”
หญิงสาวตรงหน้าที่มาพร้อมกับทารกในครรภ์ส่งเสียงกรีดร้องราวกับรับไม่ได้ที่ต้องมาเห็นว่าสามีตัวเองแอบมาซื้อคอนโดฯหรูให้กับนักศึกษาสาว น้ำตาแห่งความเสียใจไหลนองหน้าอย่างน่าสงสารในสายตาผู้คน
“ตายจริง! หน้าตาก็สวยซะเปล่า ทำไมถึงมาเป็นเมียน้อยเขาแบบนี้นะ สวยขนาดนี้ไม่น่าหาผู้ชายยากนี่นา”
“เมียเขาท้องด้วย ยังต้องลำบากมาไล่ตามด่าอีเมียน้อยหน้าด้าน น่าสงสารจริง ๆ”
“เด็กสมัยนี่ก็คงเอาตัวเข้าแลกหวังสบายนั่นแหละ”
เสียงของผู้คนที่เอ่ยเย้ยหยันในพฤติกรรมของเธอ สายตาที่แสนดูแคลนเหล่านั้น มันทำให้ตัวเธอหดเล็กลงทุกที ๆ ราวกับยืนอยู่ท่ามกลางตึกสูงใหญ่ ที่พร้อมจะพังทลายลงมาทับถมเธอให้จมดินไม่มีผิด
“ฮึก! ฉันไม่รู้จริง ๆ” น้ำตาใส ๆ ที่รินหล่นลงมาพร้อมความอัปยศและน่าอับอายนี้มันช่างทรมานเหลือเกิน
“แก้ม! แล้วนี่...เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”
เสียงของคนที่เพิ่งมาถึงร้องเรียกสาวสวย ทว่ากลับต้องตกใจที่เห็นว่าเบื้องหน้าของนิสิตสาวที่เขาคบด้วย มีผู้หญิงอีกคนกำลังยืนเผชิญหน้ากับเธออยู่
“พี่กิต / พี่กิต” ทั้งสองส่งเสียงแทบจะพร้อมกัน ทำให้ชายหนุ่มที่อยู่ในชุดสูทหรูราคาแพงถึงกับหน้าเจื่อน
“เซอร์ไพรส์มากเหรอคะที่เห็นเมียมาที่รังรักใหม่ ตกใจมากเหรอที่แนทมาเจอกับเมียเก็บของพี่ด้วย” คำถามทำเอาคนฟังได้แต่กำมือแน่น เธอพูดแบบนี้แปลว่าคงได้อาละวาดใส่อีกฝ่ายไปแล้วสินะ