หลังจากเจ้าของบ้านออกไปได้นานสักครู่ใหญ่เธอจึงเคลื่อนกายที่อ่อนล้าก้าวย่างแตะพื้นเบาๆราวกับกลัวว่ามันเจ็บ แต่เธอเองนั่นแหละที่เจ็บจนเดินขาถ่างไปหยิบสมาร์ทโฟนที่ชารีฟวางไว้ให้เธอใช้โทรติดต่อกับสายธาร
ลัยลาฮ์เดินกวาดเท้าไปเรื่อยๆระหว่างรอเพื่อนรับสาย เธอยังอยู่ในสภาพปลือยเพราะนี่เป็นพื้นที่ส่วนตัวที่กว้างขวางและเป็นสัดส่วน เธอตื่นตากับสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ติดกับห้องสันธนาการ เดินไปอีกก็พบโซนห้องแต่งตัว มั่นใจว่าหากได้เดินทั่วบ้านคงได้หลงเป็นแน่ จะว่าไปที่นี่ยิ่งใหญ่อลังการเกินกว่าจะเรียกว่าบ้านเสียด้วยซ้ำ
การใช้ชีวิตในดินแดนอันมีบ่อน้ำมันเป็นขุมทรัพย์แห่งนี้ช่างรู้สึกอบอุ่นและคุ้นเคยราวกับว่าตนเองอาศัยมาแรมปี รู้อย่างนี้เธอน่าจะมากับเขาตั้งแต่ครั้งโน้น เพราะมันไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เคยคิดเลยสักนิด เธอหาทางหลบเลี่ยงการมาที่นี่ทุกครั้งที่เขาเอ่ยชวนมาบ้าน
เพราะการถูกชักชวนพาไปแนะนำให้ครอบครัว
