เขาไม่สนคำทัดทาน คร่อมกายลงทาบทับหญิงสาวให้เอนราบลงนอนก่อนเลื่อนริมฝีปากลากลงมาถึงเนินอกใช้ฟันขบดึงกระดุมจนหลุดไปหนึ่งเม็ด
จ๊วบ
และแล้ว ริมฝีปากก็เข้าครอบครองยอดปทุมถันไว้
“ซี้ดด” ลัยลาฮ์พยายามทนใจแข็ง วงแขนที่เผลอโอบลำคอเขารีบเคลื่อนลงมาลูบคลึงแหวนเกลี้ยงบนนิ้วนาง
“อ๊าส์ ... ซี้ดด ว..แหวนนั่นคืออะไรคะ?” ที่สุดเธอก็เอ่ยปากถามได้สำเร็จ
ชารีฟชะงักเพียงครู่เดียวก็ฟอนเฟ้นสองเต้าเธอต่อ “ชู่ววส์ ไม่เอาน่าใครเค้าให้ถามตอนนี้กัน”
“ก็ฉันอยากรู้จริงๆ” เธอดันหน้าผากเขาออกก่อนรีบลุกขึ้นนั่ง
“เดี๋ยวค่อยเล่า” เขาพยายามควบคุมสถานการณ์อย่างไม่ทุกข์ร้อน ใบหน้าคมคายกำลังจะโน้มลงมาแต่
“งั้นก็เดี๋ยวค่อยเอาค่ะ!” เธอยื่นคำขาดเสียงแข็งจนเขาปิดเปลือกตาลงอย่างอ่อนแรงและค่อยๆเปล่งชื่อคู่หมั้นออกมา
“เดียร์น่า คู่หมั้นฉันคือเดียร์น่า”
“ไปหาเธอแทนเถอะค่ะ” ร่างเพรียวโถบตัวลงจากโซฟาอย่างรวดเร็ว
“อย่าทำให้ฉ
