“....”
คำถามนั้นทำเอาเขาแทบไปต่อไม่ถูก ใบหน้าคมคายชะงักพลางหลบสายตาเธอโดยการเบือนหน้าออกด้านข้าง
“ไว้จะตอบทีหลัง”
“โอเค เปลี่ยนคำถามก็ได้ค่ะ” ฟังจากน้ำเสียงทุ้มปนแหบที่ดูซังกะตายปนแหนงหน่ายก็เดาได้ว่าเขาหนักใจกับคำถามเธอมากแค่ไหน “งั้น คุณบอกฉันมาก่อนว่าคุณมาทำอะไรที่นี่”
“ทำงานสิถามได้”
“งานอะไรบ้างล่ะคะ” ดวงตาสุกใสช้อนขึ้นมองคนที่ดูกระอักกระอ่วนใจที่จะตอบ “ได้โปรดตอบให้ฉันฟังสักข้อก็ยังดี”
“ได้” เพราะความต้องการปลดปล่อยมันสั่งให้เขาค่อยๆเอ่ยออกมาอย่างใจเย็น
“โรงแรม คาสิโน แล้วก็อีกหลายอย่างแนวๆนี้”
“หา คุณจะทำงานแบบนี้ได้ไงก็คุณเป็น..”
ไม่ทันที่หญิงสาวได้เอ่ยคำว่า ‘ชีกห์’ ก็ถูกเขาตวาดใส่
“หุบปาก”
ตุ่บ!
กำปั้นใหญ่ทุบลงบนโต๊ะจนเธอสะดุ้ง
“ฟู่ว” เขาพ่นลมหายใจขณะค่อยๆผละจากเธอ “รีบใส่เสื้อและเริ่มงานวันแรกเถอะฉันไม่มีอารมณ์จะเอาแล้ว”
เขาเดินออกไป ปล่อยเธอให้ค้างเติ่ง..อีกแล้ว
