บุหลันจันทร์เจ้า

ติดตามไม่ลดละ

"เป็นยังไงบ้างแก" ปลาดาวและชมจันทร์ต่างกรูเข้ามาหาเพื่อนเมื่อเห็นเดินออกมาจากห้องที่ได้เข้าไปคุยกับหมออติวิชญ์

"วันนี้หมอเขาแค่ชวนคุยก่อนน่ะแกยังไม่มีอะไรมากแต่..."

"แต่อะไร?" ชมจันทร์ขยับแว่นใคร่อยากรู้

"เหมือนฉันกำลังดูหนังฉันเห็นเหตุการณ์ที่เป็นภาพโบราณ แต่ยังไม่ทันได้ความอะไรหมอติญญ์เขาก็เรียกฉันให้รู้สึกตัวเสียก่อน" จันทร์เจ้าเอยเล่าตามที่เห็นจริง

"สรุปวันนี้คงยังไม่ได้เรื่องอะไรแต่อย่างว่ามันเพิ่งจะเริ่มอย่าไปซีเรียสแก แล้วนี่หมอเขานัดแกอีกหรือเปล่า" ปลาดาวถามต่อ

"มีเขาต้องนัดฉันมาคุยอีกเขาบอกว่าคงต้องใช้เวลาหน่อย"

"ฉันว่าตอนนี้แกควรไปพักผ่อนบ้างนะ ไปเที่ยวกันไหม" ปลาดาวออกไอเดีย

"ดีสิฉันเห็นด้วยพวกเราทำแต่งานไม่ได้ไปเที่ยวไหนด้วยกันนานแล้วนะ" ชมจันทร์เห็นดีเห็นงาม

"เอาสิ ไปทะเลกันไหม เสาร์อาทิตย์หน้าเลยเป็นไง" จันทร์เจ้าเอยเองก็อยากไปเที่ยวกับเพื่อนเช่นกัน

"ดีล!เย้!" สามสาวยื่นมือออกมาแตะกันทำท่าสามัคคีแล้วพูดประสานเสียงเหมือนนักกีฬา

เมื่อเพื่อนชวนกันคุยเรื่องไปเที่ยวจึงทำให้จันทร์เจ้าเอยลืมเรื่องวันนี้ไปได้ชั่วคราว

............

ในสัปดาห์ที่นัดหมายไปเที่ยวทะเลกันของสามสาวจันทร์เจ้าเอยทำหน้าที่สารถีขับรถโดยมีปลาดาวนั่งหน้าข้างเธอและชมจันทร์นั่งเบาะหลัง

"นี่เจ้าเอยถ้าแกเหมื่อยแล้วบอกนะเดี๋ยวฉันช่วยขับ"ปลาดาวอาสาช่วยเพื่อน

"โอ้ยศรีราชาแค่นี้สบายมากแกขับได้ยาวๆเมื่อคืนฉันนอนหลับยาวไม่ฝันเหมือนเคย" จันทร์เจ้าเอยเสียงสดใส

"ฉันนั่งให้กำลังใจแล้วกันนะมีคนขับเพียงพอแล้ว" ชมจันทร์ออกตัว

"ทำประโยชน์บ้างก็ได้นะ" ปลาดาวเหน็บชมจันทร์

"นี่ฉันเป็นคนจองที่พักแล้วนะไม่งั้นพวกแกไม่มีที่นอนนะเอ้า" ชมจันทร์ทวงบุญคุณบ้าง

"แกสองคนนี่กัดกันตลอดดดดด" จันทร์เจ้าเอยเบรคเพื่อนสาว

"เฮ้ยเจ้าเอยระวัง อ๊ายยย"

"กรี๊ดดดด"

เสียงสามสาวกรี๊ดลั่นรถประสานเสียงดังลั่น

"แฮ่กๆๆๆ" เสียงจันทร์เจ้าเอยทั้งหอบทั้งตื่นเต้น เธอประคองรถจนจอดข้างไหล่ทางได้อย่างปลอดภัย

"เป็นอะไรไหมแก" ชมจันทร์ยื่นหน้ามาที่คนขับ

"ฉันโอเคพวกแกล่ะ มีใครเป็นอะไรหรือเปล่า" จันทร์เจ้าเอยห่วงเพื่อน

"ปลอดภัยแก" ปลาดาวตอบรับหลังจากที่เพิ่งหายจากการช็อค

"รถคันนั้นมันมายังไงนะ สวนเลนมาได้เกือบไปที่อื่นแทนทะเลแล้วไหมล่ะ" ปลาดาวก่นด่ารถกะบะคันที่แล่นสวนเลนมาด้วยความเร็วสูงปาดหน้ารถคันที่พวกเธอขับมา

"แต่ก็แปลกนะมาเร็วขนาดน่าจะชนจนเบรคไม่ทันแต่กลับเหมือนแค่เฉี่ยวไปเฉยๆ" จันทร์เจ้าเอยงุนงงกับเหตุการณ์ที่เหลือเชื่อเมื่อสักครู่

"แปลว่าฝีมือการขับรถของแกใช้ได้นะเนี่ย" ชมจันทร์ตบไหล่ปลอบใจเพื่อน

"ฉันว่าเหมือนมีอะไรมาทำให้รถมันเบี่ยงออกไป" จันทร์เจ้าเอยพยายามทบทวนเรื่องราว

"ช่างมันเถอะแกไปต่อเถอะ พวกเราปลอดภัยก็ดีแล้ว เจ้าประคุ๊ณณณช่วยลูกช้างให้ปลอดภัยตลอดรอดฝั่งด้วยเถอะ" ปลาดาวยกมือไหว้พระองค์ขนาดจิ๋วที่ตั้งวางอยู่หน้ารถ

"ฮึ่มมมม" เสียงคำรามคล้ายความโกรธลอยมาเบาๆพร้อมสายตาที่แดงกล่ำคู่หนึ่งที่มองด้วยความโกรธไม่ได้ดั่งใจ

หลังจากที่รถเก๋งของสามสาวแล่นออกไปตามทางถนนต่อ เบื้องหลังความปลอดภัยของรถคันดังกล่าวมีชายหนุ่มในชุดโบราณนั่งอยู่บนหลังม้ามองทอดสายตามไป

.............