รักครั้งนี้ฉันจะไม่ยอมแพ้

บทที่ 3 งานแต่งงาน

เมื่ออาหารมาเสริฟ์หญิงสาวก็จัดแจงผ้ากันเปื้อนให้เรียบร้อย เตรียมจะรับประทานอาหาร แต่พอมองไปที่ชายหนุ่มเห็นเขายังไม่ลงมือ ก็นึกสงสัยแต่ก็แค่แวบเดียวเธอรีบเอื้อมไปตักกระเทียมในจานของชายหนุ่มออกมาไว้ที่จานของตนเอง

"คุณจะทำอะไรครับ"

"เอากระเทียมออกไงคะ คุณเพิ่งบอกไปเองว่าไม่ชอบเดี๋ยวฉันทานให้เองค่ะ" หญิงสาวส่งสายตาเป็นประกายแพรวพราวไปหาชายหนุ่มไม่หยุด

"เอ่อ ขอบคุณครับ คุณนี่ความจำดีจริงๆเลย" เฮ้อใจกระตุกอีกแล้ว 

และแล้ววันนี้ก็เป็นวันฤกษ์งามยามดีที่ถึงเวลาจัดงานมงคลสมรสขึ้น งานแต่งถูกจัดขึ้นที่โรงแรมสุดหรูกลางกรุงเทพมหานคร มีแขกมาร่วมในงานมากมายเพราะทั้งฝ่ายชายและหญิงสาวครอบครัวต่างมีหน้ามีตา ทั้งสองยืนอยู่หน้าทางเข้างานเพื่อต้อนรับแขกที่มาร่วมงานอย่างหน้าตาสดชื่นและแจ่มใส โดยเฉพาะเจ้าหมูอ้วนตัวน้อย น้องมีดี้ตื่นเต้นเป็นอย่างมากที่ได้ออกงานพบปะผู้คนมากมายโดยคนที่อาสาดูแลมีดี้คืออาครีมคนสวยน้องสาวคนเดียวของคชาและคิน ครีมกลับมาจากอเมริกาเพื่อมาร่วมงานพี่ชายและเมื่อพบเข้ากับมีดี้ก็หลงรักยัยหมูอ้วนจนถอนตัวไม่ขึ้นเลยอาสาดูแลหลานสาวเองเพื่อคนเป็นพี่จะได้ไม่ต้องกังวลใจใดๆ

"มีดี้ทานอะไรหรือยังค่ะ ให้แม่พาไปไหมคะ"

"อาครีมให้มีดี้ทานแล้วค่าาา ดูพุงๆของมีดี้สิคะบวมๆเล้ยย" เด็กน้อยหัวเราะคิกคักเอานิ้วชี้ๆที่พุงป่องๆเล็กน้อยนั่น "งั้นก็โอเคค่าา อย่าดื้อกับอาครีมนะคะ"

"ได้เลยค่าาา มีดี้ไม่ดื้อๆ โนวๆ"

"จ้าลูกรักของแม่ไม่ดื้อไม่ซนเลยเป็นเด็กดีน่ารักที่สุดค่ะ"พูดจบก็หอมแก้มไปฟอดใหญ่

"พ่อกับแม่ไปทางนู้นก่อนนะครับ เดี๋ยวจะกลับมาหาลูกนะ"

"รับทราบค่าาาา คู๊นนพ่อ"

งานเลี้ยงดำเนินมาจนช่วงสุดท้ายทุกคนทยอยเดินทางกลับหลังชายหนุ่มและหญิงสาวกล่าวขอบคุณทุกคนที่มาร่วมแสดงความยินดีกับทั้งคู่ จากนั้นผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายก็ส่งเจ้าบ่าวเจ้าสาวเข้าห้องหอ

"หนักนิดเบาหน่อยนะลูก ยอมๆกันนะน้ำกับไฟ ลิ้นกับฟันอาจจะมีทะเลาะเบาะแวงแต่ก็ต้องให้อภัยกันนะ"

"ดูแลน้องให้ดีๆด้วยนะลูก แม่ฝากน้องด้วย น้องอาจจะใจร้อนไปบ้างก็ให้อภัยน้องนะลูก"

"ถ้าทำลูกสาวผมเสียใจเมื่อไรผมมารับของผมคืนแน่ครับ"

"มีหลานให้พ่ออุ้มหลายๆคนนะลูกนะ"

ทุกๆคนสั่งสอนและอวยพรทั้งสองน้อมรับไว้และคิดว่าจะประคับประคองชีวิตคู่นี้ให้อยู่รอดไปได้เพื่อลูกอย่างดีที่สุดเท่าที่พวกเขาจะทำได้ และเมื่อทุกคนออกจากห้องไปแล้ว หญิงสาวเดินมานั่งที่โต๊ะเครื่องแป้งเพื่อเช็ดหน้าล้างเครื่องสำอางค์ออกพร้อมบอกชายหนุ่มให้เข้าไปอาบน้ำได้เลย เมื่อชายหนุ่มอาบน้ำเสร็จจึงถามหญิงสาวออกไปว่า"ให้ผมช่วยอะไรไหมครับ" เอ่อคุณช่วยแกะผมให้หน่อยสิคะฉันลองแล้วแกะยากมากๆเลยค่ะ"

"ได้ครับ มาครับหันหลังมา" เขาลงมือแกะผมให้หญิงสาวอย่างตั้งใจพลางพูดว่า "ไหนๆเราก็แต่งงาากันแล้วเลิกเรียก คุณๆฉันๆเถอะ เรียกพี่ว่าพี่คชา แล้วแทนตัวเองว่าลิลลี่จะดูสนิทกันมากขึ้นนะพี่ว่า"

"ค่ะ เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะพี่คชา" หญิงสาวเขินอายที่ได้พูดออกไปแก้มเลยค่อยๆขึ้นสีแดงระเรื่อ

"อ้าวร้อนหรอครับ ไปๆอาบน้ำเลยลิลลี่" หญิงสาวกำลังจะลุกไปห้องน้ำแต่โดนชายหนุ่มคว้ามือไว้ก่อน

 "ชุดลิลลี่ถอดเองไม่ได้หรอก ให้พี่รูดซิปให้ก่อนครับ"

"อ่อค่ะ ลิลลี่ลืมไปรบกวนพี่คชาด้วยค่ะ"ชายหนุ่มรูดซิปให้หญิงสาวพลันลมหายใจก็สะดุดเพราะได้เห็นแผ่นหลังขาวและเรียบเนียนของหญิงสาวจนต้องเอ่ยปากให้รีบไปอาบน้ำ

 "โอเคครับเรียบร้อย ไปอาบน้ำได้เลยครับ"

ชายหนุ่มนั่งอ่านหนังสืออยู่บนเตียงนุ่มที่โรยด้วยกลีบกุหลาบจำนวนมาก ไม่คิดว่าจะได้แต่งงานเร็วขนาดนี้แต่มาขนาดนี้แล้วเขาก็เริ่มที่อยากจะเปิดใจให้หญิงสาวบ้างเล็กน้อยเพราะเริ่มคุยกันถูกคอและชอบทัศนคติการคิดของเธอที่เป็นคนคิดบวกอยู่เสมอแม้จะอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายก็ตาม คงต้องให้เวลาในการปรับตัวและเยียวยาสิ่งต่างๆ

หญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำเตรียมจะเข้านอนจึงพบกับชายหนุ่มที่กำลังนอนอ่านหนังสืออยู่

"วันนี้เราคงต้องนอนด้วยกันบนเตียงนี้นะครับคงไม่เหมือนในละครนะครับที่คุณจะไล่ผมไปนอนที่โซฟา"

"ไม่หรอกค่ะ พี่คชาพักผ่อนเลยนะคะ ลิลลี่ขอเช็ดผมและทาครีมก่อน" แล้วเธอก็ตั้งหน้มตั้งตาจัดเซ็ตบำรุงผิวหน้าให้ตนเองโดยไม่รู้เลยว่าตลอดเวลานั้นชายหนุ่มได้ลอบแอบมองเธออยู่ ยิ่งมองเขาก็ยิ่งหลงไหลเธอไปทีละนิดๆจนเธอทาครีมเสร็จกำลังจะหันมาที่เตียง ชายหนุ่มจึงแกล้งหลับตาลงทันที เธอเดินมาล้มตัวนอนบนเตียงห่มผ้าคลุมถึงคอ หันมองชายหนุ่มที่หลับตาพริมอยู่ข้างๆกับเธอ เธอไม่คิดเลยว่าจะมีโอกาสแบบนี้จริงๆ ว่าแล้วความเมื่อยล้าและง่วงนอนก็เข้าครอบงำเธอ ลมหายใจของเธอสม่ำเสมอแล้วเขาที่แกล้งหลับจึงลืมตาขึ้น กลิ่นหอมอ่อนๆของเธอเป็นที่ถูกใจเขาจริงๆ มันทำให้รู้สึกนอนหลับสบายไม่นานเขาก็หลับตามหญิงสาวไป

เช้าวันรุ่งขึ้นแสงแดดสาดส่องเข้ามาบริเวณเตียงนอนส่งผลทำให้หญิงสาวตื่นนอน และเธอก็พบว่าคนข้างตัวนั้นยังไม่ตื่น แต่ที่น่าตกใจคือเธอและเขานอนกอดกัน ก็ด้วยความเคยชินเธอนอนกอดใยหมูน้อยตลอดจึงคว้าชายหนุ่มกอดแทน เธอค่อยๆขยับตัวออกและเดินไปอาบน้ำแต่งตัวและไม่ลืมทำหน้าที่ภรรยาที่ดีให้ชายหนุ่มด้วยการตระเตรียมเสื้อผ้า ผ้าเช็ดตัว รวมถึงบีบยาสีฟันไว้ให้ด้วย จากนั้นเธอก็ไปเตรียมอาหารเช้าง่ายๆ นั่นก็คือ ข้าวต้มหมูเห็ดหอม กลิ่นหอมของอาหารปลุกให้ชายหนุ่มตื่นขึ้นมา เขามองหาหญิงสาวไม่เจอจึงลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวแต่ก็พบว่าทุกสิ่งถูกเตรียมไว้หมดแล้ว เขารู้สึกดีจริงๆที่มีคนใส่ใจในเรื่องเล็กๆน้อยๆอย่างนี้ เมื่อแต่งตัวเสร็จก็เดินออกจากห้องมาเจอกับหญิงสาวที่กำลังตั้งโต๊ะอาหาร

"ตื่นแล้วหรอคะ มาค่ะ ข้าวต้มกำลังร้อนๆเลยค่ะ"

"หอมมากเลยครับลิลลี่ทำเองเลยหรอครับ"

"ใช่ค่ะ ลิลลี่ทำให้มีดี้ทานเป็นประจำ แต่ของโปรดแกคือไก่ทอดค่ะ ทำเท่าไรก็กินหมดเลย"

"ถึงว่าสิครับถึงได้อ้วนสมบูรณ์ขนาดนั้น"

"ค่ะ แกทานเก่งแต่ก็มีแต่ของมีประโยชน์ทั้งนั้นนะคะ ขนมลิลลี่ไม่ค่อยให้แกกินหรอก"

"ดีแล้วครับ กินมากๆจะป่วยเอาได้"

"เป็นไงคะ พอใช้ได้ไหมคะ"

"อร่อยมากครับ อร่อยจนเปิดร้านได้เลยนะครับเนี่ย"

"จริงหรอคะ แต่ไม่เปิดดีกว่าค่ะ เดี๋ยวจะไปแย่งลูกค้าที่ร้านใยเชอรรี่เปล่าๆ"เธอยิ้มและหัวเราะออกมาน้อยๆเมื่อนึกถึงเพื่อนรักที่ฝันอยากเปิดร้านอาหารแล้วก็เปิดได้สมดั่งใจ มีลูกค้ามาอุดหนุนมากมาย เมื่อทานอาหารเสร็จแล้วเขาก็พาหญิงสาวกลับบ้านของเขาที่มีมีดี้ตัวน้อยรออยู่ ระหว่างทางเขากับเธอก็พูดคุยกันเรื่องทั่วๆไป

"ลิลลี่ไม่ชินเลยค่ะ ปกตินอนกับมีดี้ทุกคืน พอพูดถึงก็คิดถึงแกแล้วค่ะ ไม่รู้ป่านนี้จะทานอะไรหรือยัง เมื่อคืนจะนอนหลับไหม"

"เดี๋ยวก็ได้เจอกันแล้วครับ ลิลลี่เป็นแม่ที่ดีจริงๆครับ ขอบคุณที่ดูแลลูกอย่างดีครับ"

"แน่ละสิคะ ลูกสาวตัวน้อยของลิลลี่นี่หน่า"

รถสปอร์ตหรูเลี้ยวเข้ามาจอดที่บริเวณโรงจอดรถ คุณย่าพาเด็กหญิงตัวน้อยมารอคุณพ่อคุณแม่หน้าบ้าน

"คู๊นนนพ่อ คู๊นนนแม่ มาแย้ววว มาแย้วค่ะคุณย่า"

"จ้าาาลูก ว่าไงเป็นไงกันบ้างจ้ะ เมื่อคืนหลับสบายหรือเปล่าเนี่ย"พูดไปยิ้มไปอย่างมีความสุขที่เห็นลูกชายเป็นฝั่งเป็นฝาแล้ว

"หลับสบายดีครับคุณแม่ มีดี้ดื้อหรือป่าวลูก"คุยกับแม่เสร็จก็หันไปหาลูกสาวตัวน้อย

"มีดี้ไม่ดื้อค่ะ โนวๆ" ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นก็สบายใจหอมแก้มซ้ายขวา มีดี้เองหัวเราะคิกคักเพราะหนวดผู้เป็นพ่อโดนหน้าแล้วจักกะจี้จากนั้นมีดี้ก็ชูมือหาคุณแม่บ้าง

"ว่าไงค่ะ ลูกสาวคิดถึงคุณแม่หรือป่าวเอ่ย"

"คิดถิ๊งงงที่ชุ้ดในโยกเยยย"ว่าแล้วก็หอมแก้มคุณแม่ซ้ายสลับกับขวา

"ชื่นใจที่สุดเลยค่ะ"

"ไปๆลูกเข้าบ้านกันแม่เตรียมอาหารเช้าไว้ให้แล้ว"

"ครับ/ค่ะ"

"อร่อยสู้ฝีมือของคุณแม่ได้หรือป่าว หืมมหลานย่า"

"อร่อยยยค่าาา แต่น้อยกว่าคู๊นนแม่นิ๊ดนึง"

"แม่ทำอร่อยขนาดนั้นเลยหรอลูก"

"ใช่ค่า" พูดจบก็ยกนิ้วโป้งขึ้นชูเยี่ยมๆ

เมื่อทานอาหารเรียบร้อยแล้วจึงพากันขึ้นไปข้างบนหญิงสาวพาเด็กหญิงไปส่งในห้องก่อนจะออกมาคุยกับชายหนุ่ม "ถึงแม้พี่คชาจะอยากเว้นระยะแต่ว่าลิลลี่ขอดูแลพี่นะคะ เรื่องเล็กๆน้อยๆที่ภรรยาควรทำนะคะ"

"ได้ครับ พี่ต้องขอบคุณลิลลี่ด้วยซ้ำที่เตรียมเสื้อผ้าข้าวของให้พี่"หญิงสาวส่งยิ้มให้และเดินกลับห้องไป

"มีดี้ขาา เมื่อคืนหลับสบายไหมคะ"

"ตอนแรกนอนไม่หลับค่ะ แต่คุณปู่คุณย่าเล่านิทานให้ฟังค่ะ เลยหลับเลย" พูดจบก็เอาหน้าซุกตรงหน้าอกหญิงสาวหญิงสาวก็กอดตอบ คงจะคิดถึงเธอมากๆเลยแหละดูจากตอนนี้ที่ตัวติดกันจนแยกไม่ได้ พอตกเย็นหญิงสาวก็พาลูกสาวมาว่ายน้ำออกกำลังกาย

"ว่ายมาเลยลูกค่อยๆตีขาและลอยตัวมาค่ะ นั่นแหละอย่างงั้นค่ะดีมาก" หญิงสาวหมั่นฝึกการว่ายน้ำให้ลูกสาวโดยเอามือรองใต้ตัวของมีดี้โดยที่มีดี้ไม่รู้ตัวและค่อยๆปล่อยออกให้สามารถพยุงตัวเองได้ในที่สุด

"ว่ายน้ำกันหรอคะ พ่อว่ายด้วยได้หรือป่าวเอ่ย"

"ได้ค่าา คู๊นนนพ่อ ตู้มๆๆๆๆกันค่ะ"ว่าแล้วก็ตีขาโชว์ผู้เป็นพ่อ

"เดี๋ยวพี่ไปเปลี่ยนชุดก่อนนะ"

"ค่ะ" แล้วพยักหน้ารับ

"มาแล้วพ่อมาแล้ววว ตู้มมมมม"ชายหนุ่มกระโดดลงน้ำจนน้ำกระจายไปโดนเด็กหญิงตัวน้อยจนหัวเราะคิกคัก

"คู๊นนนพ่อตัวใหญ่ น้ำกระจายเยยย

"ใช่ค่ะลูกคุณพ่อตัวใหญ่มากเลย หนูต้องกินเยอะๆและออกกำลังกายนะคะจะได้แข็งแรงเหมือนคุณพ่อนะคะ"

"ได้เยยค่ามีดี้ชอบกอนผักค่ะ"

ชายหนุ่มเฝ้าดูการเล่นน้ำของสองแม่ลูกพลางพิจารณาหุ่นของคุณแม่ลูกหนึ่ง พลันหัวใจสะดุดที่ได้เห็นผิวขาวๆหน้าท้องแบนราบและหน้าอกหน้าใจขนาดพอเหมาะที่โผล่พ้นมาจากชุดว่ายน้ำแบบบิกินี่ตัวจิ๋ว เขาไม่คิดเลยว่าเธอจะหุ่นดีขนาดนี้ ในหัวคิดไปเรื่อยจนไม่รู้ตัวว่าตอนนี้นั้นได้มาซ้อนอยู่ด้านหลังหญิงสาว

"อุ่ย พี่จะทำอะไรคะ"

"ช่วยลิลลี่ดูลูกไงละ"ว่าแล้าก็ยื่นมือไปด้านหน้าคล้ายโอบหญิงสาวไว้ในอ้อมกอด"

"คู๊นนนพ่อกอดคู๊นนแม่ คิกๆ" เสียงหัวเราะสดใสของมีดี้ทำให้หญิงสาวเขินหน้าแดง แก้มขึ้นสีแดงระเรื่อๆ ทั้งที่เตรียมใจมาอ่อยชายหนุ่มเต็มที่แต่ตัวเองดันมาเขินเองซะนี่ ใจหนอใจเต้นตึกตักไม่หยุดเลย

เมื่อออกกำลังกายด้วยการว่ายน้ำกันเสร็จเรียบร้อยพ่อแม่ลูกก็พากันขึ้นไปแต่งตัวที่ห้องใครห้องมัน และก็เป็นเวลาอาหารเย็นพอดี คชาและลิลลี่เปิดประตูออกมาเจอกันพอดีแต่ไม่เพียงเท่านั้นกับเจอกับแม่ของชายหนุ่มด้วย

"อ้าวทำไมหนูลิลลี่กับมีดี้ออกมาจากห้องรับรองแขกละลูก"

"เอ่อออ"หญิงสาวไม่รู้จะตอบแม่สามีทางนิตินัยว่าอย่างไรดี จึงหันไปสบตาชายหนุ่มซึ่งเขาก็ไม่ได้บอกอะไรออกไป จนสุดท้ายคุณแม่ก็คาดคั้นเอาคำตอบจนได้ และเรียกให้แม่นมของชายหนุ่มพาลิลลี่ไปดูการ์ตูนรอข้างล่างก่อน งานนี้คงต้องเครียกันยาว

"แม่ไม่ยอมนะตาคชา แยกห้องนอนกันได้ยังไง นี่พวกลูกสองคนแต่งงานกันแล้วนะ แล้วอย่างนี้แม่จะมีหลานอีกได้ยังไงกัน"

"คุณแม่ใจเย็นๆก่อนนะครับ ผมขอเวลาปรับตัวก่อน"

"ใจเย็นไม่ได้หรอก นี่มันเรื่องใหญ่นะคชา ส่วนมีดี้ลูกก็ต้องให้แกมีห้องส่วนตัวนะ จะมานอนกับพ่อกับแม่ได้เป็นบางครั้งบางคราว"

"ครับ ก็ได้ครับ" จากนั้นคุณหญิงก็เรียกสาวใช้ในบ้านมาขนของของลิลลี่ไปเก็บที่ห้องนอนของเขาแทนห้องรับรองแขก

"เดี๋ยวแม่จะให้เขามาตกแต่งห้องให้มีดี้ใหม่เอาให้สดใสเหมาะสำหรับเด็ก แม่เชื่อว่ามีดี้จะต้องชอบมากๆ งั้นลูกก็พามีดี้ไปนอนที่ห้องลูกซักสองสามวันนะ ให้จัดห้องเรียบร้อยก่อน"คุณแม่จัดแจงทุกอย่างเสร็จสับ

"ครับ/ค่ะ"

"โอเคจบเรื่องไปทานข้าวกันได้แล้ว ไปๆ"

ทั้งหมดเดินลงมายังชั้นล่างก็พบมีดี้กำลังนอนหนุนตักคุณปู่ดูการ์ตูนอย่างสบายใจ เมื่อเห็นผู้เป็นพ่อกับแม่ลงมาแล้วจึงรีบลุกเดินไปหา

"คู๊นนนพ่อ คู๊นนนแม่มาแย้ว"ชายหนุ่มรวบร่างคนตัวน้อยพามาที่ห้องรับประทานอาหาร

"หู๊ยยยย คู๊นนนแม่ขา มีพี่ไก่ทอดด้วย"มีดี้หยุดคิดนิดนึงก่อนจะชูสองนิ้วแล้วบอกกับแม่ว่า "ขอสองเลยค่าาา"ทำเอาผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่มองมาอย่างเอ็นดู บ้านหลังนี้คงจะมีชีวิตชีวาขึ้นมาบ้างเพราะแม่ชายหนุ่มคิดว่าตั้งแต่ลูกทั้งสามคนโตขึ้นบ้านก็เงียบเหงาขึ้นทันตา ลูกชายก็มัวแต่บ้างาน ลูกสาวก็ไปอยู่ไกลบ้าน คิดแล้วก็มีความสุขที่มีมีดี้เข้ามาเติมเต็มแต่ถ้ายิ่งมีหลานเยอะๆคงจะคึกคักมากกว่านี้นางเลยพูดออกไปว่า "มีดี้ก็โตแล้วนะมีหลานให้พ่อกับแม่อีกสักคนสองคนสิ" หญิงสาวหน้าแดงส่วนชายหนุ่มก็ตอบรับโดยการพยักหน้ารับ คนเป็นปู่กับย่าพอใจเป็นที่สุดเลยงานนี้