บทที่ 4 มีดี้ปลื้ม

2040 คำ
วันนี้เป็นวันธรรมดาชายหนุ่มออกไปทำงานตามปกติส่วนหญิงสาวก็อยู่บ้านดูแลมีดี้ เมื่อคืนก่อนจะนอนเขาเลยพูดคุยกับเธอเรื่องการทำงานของเธอซึ่งเขาก็ขอร้องให้หญิงสาวนั้นลาออกจากงานมาดูแลลูกๆอย่างเต็มตัว ซึ่งเธอก็ยินยอมเพราะนึกถึงลูกสาวเป็นอันดับแรก "มีดี้ทำอะไรอยู่คะ" "มีดี้วาดยูบบบค่ะ" "วาดรูปค่ะ ไม่ใช่วาดยูบบบนะคะ แล้วหนูวาดอะไรคะ" "นี่ค่ะ คู๊นพ่อ คู๊นนแม่ คู๊นย่า คู๊นยาย คู๊นปู่ คู๊นตาาาโอ้ยเยอะไปหมดเลยค่ะ มีดี้เมื่อยมือแย้ววว" "เมื่อยก็พักก่อนนะคะ ทานของว่างกับนมก่อนดีกว่า มาค่ะมา" เด็กหญิงตัวน้อยวางดินสอแล้วมานอนซบอกคนเป็นแม่พร้อมกับกินนมขวดที่หญิงสาวเอามาให้ เมื่อกินอิ่มลูกหมูตัวน้อยก็หลับปุ๋ย หญิงสาวเลยอุ้มไปนอนที่ห้องของคุณพ่อหมูน้อย เสียงบิดลูกบิดดังขึ้นหญิงสาวเลยหันไปมองปรากฎว่าเป็นชายหนุ่มจึงเอ่ยทักว่า "พี่คชากลับเร็วจังค่ะ งานไม่ยุ่งหรอคะวันนี้" "ครับ พี่เครียงานไปเยอะแล้วช่วงนี้เลยว่าง ลูกหลับแล้วหรอ" "ค่ะ หลับไปสักพักแล้ว เดี๋ยวลิลลี่เตรียมน้ำให้อาบน้ำรอสักครู่นะคะ" "ครับ ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มมานั่งลงบนเตียงข้างๆ มีดี้ที่นอนหลับตาพริม "หลับลึกเลยนะลูกพ่อ" "เรียบร้อยค่ะ มาอาบได้เลยค่ะ เสื้อผ้าอยู่ตรงนั้นนะคะ" "ครับ"แล้วก็เดินเข้าห้องน้ำไป ทุกวันนี้เขาเคยชินกับการดูแลเรื่องเล็กๆน้อยๆที่หญิงสาวจัดเตรียมให้จนหลงลืมไปแล้วว่า ถ้าจะหยิบอะไรเองของมันอยู่ตรงไหนบ้าง ชายหนุ่มตะโกนเรียกหญิงสาว "ลิลลี่ ครีมอาบน้ำอยู่ไหนครับ" เธอจึงรีบเดินไปหยิบจากตู้สำรองมาให้ "ลิลลี่ขอโทษค่ะ พอดีขวดเก่ามันหมด ว่าจะเอาขวดใหม่มาใส่แต่มัวยุ่งๆเลยลืมไปเลยค่ะ นี่ค่ะ" "ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มอาบน้ำเสร็จออกมาก็พบว่ามีดี้ตัวน้อยตื่นนอนแล้ว เจ้าหมูนอนกลิ่งไปมาบนเตียง "วันหยุดนี้ใครอยากไปเที่ยวสวนสัตว์หรือป่าวน้าาา" "หนูค่ะๆๆๆ มีดี้อยากไปเที่ยวสวนสัตว์ค่ะ" "แล้วหนูจะดื้อหรือป่าวค่ะ ถ้าเป็นเด็กดีพ่อจะพาไปเที่ยวสวนสัตว์ดูพี่ยีราฟ สิงโต" "มีดี้ไม่ดื้อค่าา มีดี้เป็นเด็กดี" "ได้เลยงั้นพ่อขอรางวัลจากเด็กดีหน่อยครับ" จากนั้นเขาก็เอียงแก้มให้ลูกสาวหอมแก้มเป็นรางวัล และแล้ววันหยุดสุดสัปดาห์ก็มาถึงคชาพาลิลลี่และมีดี้มาเที่ยวสวนสัตว์ซึ่งห่างจากบ้านกว่า 30 กิโลเมตร เขาขับรถพาทั้งสองคนแวะทานข้าวก่อนไปเดินในสวนสัตว์เพื่อเป็นการเติมพลังให้ลูกหมูตัวน้อย "ถึงแล้วครับ" "เย้ๆ" หญิงสาวเดินไปซื้อตั๋วสำหรับคนเป็นพ่อและแม่ส่วนลูกสาวนั้นเข้าชมฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย "นั่นตัวอะไรคะ คอยาวๆแบบนั้น "ยีราฟฟฟฟ พี่ยีราฟคอยาวเหมือนในหนังสือเลยค่ะ" "ใช่ค่ะ คอยาวๆเพื่อที่จะได้กินใบไม้บนต้นสูงๆได้ค่ะ" "แล้วนั่นตัวอะไรครับ" "ไหนคะ โห้วว มันอ้าปากกว้างม๊ากมากกกเลยค่ะ มีดี้กลัวมันจะกินมีดี้ไหมคะ" "มันคือฮิปโปครับ มันกินผักผลไม้ ไม่กินมีดี้ครับแต่มันก็ทำร้ายคนได้ถ้าทำให้มันโกรธครับ" "ต้องไม่ทำให้มันโกรธ กลัวๆมีดี้กลัว" ว่าแล้วก็มายืนหลบด้านหลังชายหนุ่มแต่สายตาก็พยายามแอบมอง "ไม่ต้องกลัวค่ะ เขามีอาณาเขตกั้นระหว่างเรากับเจ้าฮิปโปค่ะ" "หู๊ยยย ค่อยชบายใจหน่อย" เด็กน้อยเป่าปากโล่งอกทำเอาคนเป็นพ่อและแม่ยิ้มขำเอ็นดูในความน่ารักไร้เดียงสาของเด็ก เด็กน้อยบ่นหิวน้ำหญิงสาวเลยให้ชายหนุ่มรอบริเวณใต้ร่มไม้ใกล้บ่อน้ำที่สามารถให้อาหารปลาได้ระหว่างทางที่จะเดินไปซื้อน้ำนั้นลิลลี่ได้เจอกับรุ่นพี่คนหนึ่งที่เธอเคยรู้จักเขาทำงานเป็นสัตวแพทย์ในสวนสัตว์แห่งนี้ "อ้าวพี่ภูสวัสดีค่ะ พี่ทำงานที่นี่หรอคะ" "สวัสดีครับน้องลิลลี่ พี่ทำงานที่นี่ครับทำมา 2 ปีแล้ว แล้วนี่เราสบายดีไหมไม่ได้เจอกันเลย" "สบายดีค่ะ พอดีพาลูกสาวมาเที่ยวค่ะ" "อ้าวน้องแต่งงานแล้วหรอไม่บอกพี่เลย พี่จะได้ไปช่วยงานเรา" "โถ่ว ไม่เป็นไรค่ะ มันกระทันหันน่ะค่ะ เลยไม่ได้บอกใครมาก" ระหว่างที่หญิงสาวเพลิดเพลินกับการคุยกับคนรู้จักนั้น ด้านชายหนุ่มที่กำลังรอหญิงสาวก็หันมามองหล่อนและพบว่ากำลังคุยกับผู้ชายคนหนึ่ง พลันเกิดความรู้สึกอึดอัดขึ้นมาทันที คุยกับใครกันนะ คุยกันนานสองนานชายหนุ่มคิดซ้ำไปซ้ำมา จึงก้มกระซิบลูกสาวบอกให้เดินไปหาแม่กัน "คู๊นนนแม่ขา น้ำได้ซื้อยังคะ" "อ้าวแม่มัวคุย แปบนึงนะคะ" "ไม่เป็นไรเดี๋ยวพี่เลี้ยง"จากนั้นพี่ภูก็วิ่งไปซื้อน้ำมาให้มีดี้ "น้ำเย็นๆมาแล้วครับ เด็กดี"เด็กหญิงตัวน้อยรับน้ำมาดื่มและกล่าวขอบคุณ "ขอบคุณค่ะคู๊นนยุง" ชายหนุ่มยิ้มตอบกลับ "พี่ภูคะ นี่พี่คชาค่ะ สามีของลิลลี่เอง" คนที่ถูกแนะนำวาาเป็นสามีรู้สึกชอบใจชอบกลกับสถานะที่หญิงสาวบอก "พี่คชาคะ นี่พี่ภูพี่ที่ลิลลี่รู้จักค่ะ เขาทำงาาเป็นสัตวแพทย์ที่นี่ค่ะ" "ครับสวัสดีครับ ผมสามีของลิลลี่ นี่ลูกสาวของเราครับ" "ครับ น้องน่ารักมากครับ ยังไงผมขอตัวก่อนครับมีไปทำงานต่อ" "ค่ะ แล้วเจอกันนะคะพี่ภู" "ครับ" แล้วชายหนุ่มก็เดินจากไป "คุณดูสนิทกับเขาจังนะ" เอ่ยถามขึ้นลอยๆ "ไม่สนิทได้ยังไงคะ นั่นแฟนเก่าใยเชอรี่เลยค่ะนั่น แต่ตอนนี้กลายเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันค่ะ" "อ้าวทำไมเขาถึงเลิกกันละ" "เพราะปรับตัวแล้วก็ยังไม่มีเวลาให้กันค่ะ เลยจบกันไปจะดีกว่า" "อ่อ เราไปดูอย่างอื่นกันบ้างเถอะ" "ไปค่ะๆ" สามคนเดินจูงมือกันไปดูเป็นครอบครัวแสนอบอุ่นในสายตาผู้คนที่มองมา เด็กหญิงตัวน้อยสนุกสนานทั้งวันเพราะได้ออกมาเที่ยวนอกบ้านกับคุณพ่อคุณแม่ "กลับมาแล้วค่ะคู๊นนนย่า" "สนุกไหมลูก หลานรักของย่า" "สนุกมากๆเลยค่าาาา หนูได้เจอพี่ช้าง พี่ยีราฟ พี่กวาง พี่เสือ พี่อะไรอีกนะคะคู๊นนนพ่อ" "พี่ฮิปโปที่หนูกลัวไงคะ" "ใช่ๆค่ะ คู๊นนย่า พี่ฮิปโปอ้าปาก หม่ำๆแตงโมลูกใหญ่เลยค่ะ น่ากลัว" พูดไปทำมือทำไม้ไปคนเป็นย่าเอ็นดูหลานอย่างหนัก "เหรอลูก มันกินเก่งไงคะ ถึงได้ตัวโต เพราะฉะนั้นมีดี้ต้องกินเยอะๆนะคะจะได้แข็งแรงและโตไวๆ" "ได้เยยค่าาา แต่ไม่เอาตัวโตเท่าพี่ฮิปโปๆนะคะ" ผู้ใหญ่เมื่อได้ฟังก็หัวเราะอย่างเอ็นดูพร้อมกัน "ไปๆพักผ่อนกันเถอะจ้ะ เออนี่แม่ให้ช่างตกแต่งห้องมีดี้เสร็จแล้ว ลูกสองคนไปพักผ่อนเถอะเดี๋ยวแม่ดูหลานเองจะพาไปดูห้องด้วยว่าถูกใจหรือป่าว" "ครับ/ค่ะ" เมื่อขึ้นมาถึงห้องหญิงสาวก็ให้ชายหนุ่มไปอาบน้ำก่อนเมื่อเขาอาบเสร็จ เธอก็อาบน้ำต่อ พรางคิดปฏิบัติการให้ชายหนุ่มตกหลุมรักเธอจนไปไหนไม่รอด เธอเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ส่งผลให้เนินอกที่มีหยดน้ำเกาะของหญิงสาวโผล่พ้นผ้าเช็ดตัวออกมา "ขอโทษค่ะ พอดีลิลลี่ลืมหยิบชุดเข้าไป ร้อนเลยรีบไปหน่อยค่ะ"จากนั้นเธอก็เดินไปที่ตู้เสื้อผ้าเพื่อหยิบชุดนอนสายเดี่ยวออกมาสวมใส่ ด้านชายหนุ่มแอบมองหญิงสาวตาไม่กระพริบ หญิงสาวก้มๆเงยๆทำให้เห็นอะไรต่อมิอะไรวับๆแวมๆ ใจของชายหนุ่มเต้นตึกตัก เนื่องจากห่างเรื่องอย่างว่ามานาน และเพราะชายหนุ่มรู้ตัวดีว่าเขานั้นแต่งงานแล้วไม่คิดจะนอกใจนอกกายเธอแน่นอน แม้จะไม่ได้แต่งงานกันด้วยความรักก็เถอะ เอ๊ะ! ถ้าอย่างนั้นทำไมเขาจะต้องทนละ ในเมื่อแต่งงานกันแล้ว เขาก็มีสิทธิน่ะสิ เธอเป็นภรรยาเขา ส่วนเขาเป็นสามีเธอ เหมาะที่สุดแล้วความคิดด้านมืดของเขาเริ่มทำงานแค่รอให้เธอพร้อมและเต็มใจเท่านั้น หญิงสาวอาบน้ำแต่งตัวเสร็จแล้วก็เดินออกมาทาครีมเหมือนอย่างทุกคืน แต่ที่เธอรู้สึกแปลกใจคือชายหนุ่มเหมือนจะแอบมองเธอบ่อยๆจนเธอตามไม่ทันว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ ด้านชายหนุ่มเริ่มหลงเสน่ห์ของหญิงสาวมากขึ้นเรื่อยๆ มองไปมองมาเธอก็น่ารักดีนะ จริงอย่างที่ไอ้ธีร์มันบอกจริงๆว่าเธอน่ะ มีคนมาตามจีบเป็นหางว่าว ดูอย่างรุ่นพี่ที่เจอตอนอยู่สวนสัตว์สิ จ้องเธอตาเป็นประกายขนาดนั้น เขาเป็นผู้ชายเขามองออกอยู่แล้วว่าหมอนั่นคิดอะไรเกินพี่น้องอยู่แล้ว แล้วนี่ถ้าเขาทำเป็นไม่สนใจไม่อยากอยู่ใกล้เธออีก เกิดเธอทิ้งเขากับลูกไปมีคนอื่นเขาก็ต้องกลายเป็นคุณพ่อเลี้ยงพ่วงตำแหน่งหย่าร้างอีกตั้งหาก ไม่ดีๆ เธอต้องอยู่ดูแลเขากับลูกแบบนี้ตลอดไป ยิ่งแม่เร่งเร้าอยากจะมีหลานเพิ่มทุกวันเขาก็คงต้องเป็นลูกที่ดีตามใจแม่สินะ "ทำไมยังไม่นอนอีกคะ" "อ่อ พอดีผมคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยน่ะ" "อืมมม ลิลลี่ง๊วงง่วงค่ะ เดินทั้งวันเมื่อยไปหมดเลย" จากนั้นเธอก็นอนตะแคงข้างเข้าหาชายหนุ่ม ส่งผลให้น่าอกน่าใจของเธอมันบีบเข้าหากัน ล้นจนเกือบจะทะลักออกมาจากสายเดี่ยวตัวบางที่แทบจะปิดอะไรไม่ได้เลย "โอ้ยยจะบ้าตายได้แต่มองแต่ทำอะไรไม่ได้" ชายหนุ่มคิดดังๆในใจ "ง่วงก็นอนพักนะครับ พรุ่งนี้ยังต้องไปสู้ต่อกับมีดี้อีก" "พูดถึงมีดี้แล้ว ลิลลี่ก็มีความสุขค่ะ แกคงอยากเที่ยวแบบนี้มาตั้งนานแล้ว แต่ลิลลี่ไม่ค่อยมีเวลา เลยไม่ค่อยได้พาแกไปเที่ยวไหนนานๆแบบนี้ ไปได้อย่างมากก็ตามห้างน่ะค่ะ" "ลิลลี่ก็อย่าคิดมากไป ต่อไปนี้พี่ก็พามีดี้ไปเที่ยวได้ตลอด ขอแค่บอกมาก็พอครับ" "ขอบคุณมากๆเลยนะคะ ที่พี่ดีกับมีดี้" "อ้าวแน่นอนครับ ลูกพี่นี่" "แล้วพี่จะดีกับลิลลี่ไหมคะ" จากนั้นเธอก็ส่งสายตาปิ๊งๆไปให้ชายหนุ่ม "อยากให้พี่ดีด้วย หนูทำดีกับพี่มากๆนะครับ" ตายๆเธอจะละลาย ไม่เคยเห็นเขาอยู่ในโหมดนี้ ไม่เอาๆนอนดีกว่า "ฝันดีค่ะ ลิลลี่ไม่กวนพี่แล้ว" พูดจบก็นอนหันหลังคุมโปงไป ชานหนุ่มยิ้มขำกับหญิงสาวที่คงเขินเขามากๆ ก็แน่ละสิเขาน่ะเสน่ห์แรงมาตลอดอยู่แล้ว
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม