เล่ห์รักคุณชายหมอ (25+)

เล่ห์รักคุณชายหมอ [ หมอธันวา x ทิชา ] "เป็นของทิชาเถอะนะคุณหมอ" ร่างเล็กก้าวขึ้นควบเอวหนา และกดสองข้อมือของจิตแพทย์หนุ่มลงบนเตียง "คุณต้องใจเย็นๆทิชา ทำแบบนี้ไม่ถูกต้อง" "แบบไหนที่ถูกต้อง? หรือคุณหมอต้องอยู่ข้างบนคะ ?" ทิชาเอียงคอถามอย่างน่ารัก ขัดกับการกระทำโดยสิ้นเชิง วันนี้เป็นไงเป็นกัน! เธอต้องครอบครองจิตแพทย์หนุ่มให้ได้ นานเท่าไหร่ที่เธอรอคอยความรัก นานเท่าไหร่ที่เธอต้องการคนที่ทำให้เธอดีขึ้น วันนี้เธอเจอแล้ว เธอจะปล่อยไปได้ยังไง ถ้ายังไม่ได้หัวใจ...ได้ตัวก่อนก็ยังดี "คุณยังเด็ก ยังมีอนาคต" ให้ตาย...เขาพูดราวกับคนที่นั่งควบเป็นเด็กอายุสิบหกยังไงอย่างงั้น เธออายุยี่สิบหกแล้วนะคุณหมอ! "ทิชาบรรลุนิติภาวะแล้วค่ะ " ทิชาตอบแล้วส่งยิ้มหวานกลับไป "แต่...เรายังไม่ได้แต่งงานกันเลย" จิตแพทย์หนุ่มพยายามหว่านล้อมเสียงเบา และมองหญิงสาวที่ก้มมองเขาอย่างหวาดระแวง "แต่งทีหลังก็ได้ ถือว่าทดลองใช้นะคะ" ทิชาตอบด้วยรอยยิ้มเช่นเดิม เธอไม่ได้รู้สึกนึกคิดถึงความถูกต้องตามหลักจารีตเลยสักนิด วันนี้ทิชาจะกินหมอธัน จะกินให้ได้ เธอจะไม่ยอมให้ผู้หญิงคนไหนครอบครองเขาก่อนเป็นอันขาด "ครอบครัวคุณจะว่าเอานะ ผมไม่อยากมีปัญหา" เท่านั้นแหละ สาวน้อยมหัศจรรย์นามว่าทิชา ก็ทิ้งน้ำหนักกดข้อมือคุณหมอแรงขึ้น ก่อนที่เธอจะโน้มลงไปใกล้ๆเพื่อจ้องตา แล้วบอกกับเขาว่า... "ไม่มีใครว่าทิชาได้ทั้งนั้นค่ะ นี่ตัวทิชา...ทิชาจะให้คุณหมอ" "อย่า! ของผมมันไม่รู้สึก! คือผม...นกเขาไม่ขัน" โกหก เขาเป็นจิตแพทย์ประสาอะไรโกหกไม่เนียนเอาซะเลย ทิชารู้ทัน และเธอก็ไม่ยอมลดละความพยายามของตัวเอง เธอโน้มลงไปใกล้ๆจิตแพทย์หนุ่มอีกครั้ง ก่อนจะปล่อยลมหายใจอุ่นๆรดแก้มที่แดงระเรื่อของเขาอย่างเย้ายวน "ถ้าคุณหมอโกหก คุณหมอจะโดนทิชาลงโทษนะคะ" "ผมผิดไปแล้วครับ" "ค่ะ แต่ลืมบอกไป ถ้ายอมรับผิดก็โดนลงโทษนะคะ แต่แค่โทษหนักจะกลายเป็นเบา..." มือเล็กค่อยๆปล่อยข้อมือจิตแพทย์หนุ่ม ก่อนจะเคลื่อนย้ายร่างตนลงไปเบื้องล่าง ทิชากระมิดกระเมี้ยนถอดเข็มขัด พลางส่งสายตายั่วยวนจนจิตแพทย์หนุ่มผู้ไม่ชำนาญรัก เขาร้อนวูบวาบไปทั้งตัว เขาเองก็อยากห้าม แต่...มันห้ามไม่ได้ แล้วยิ่งมือเล็กถึงเนื้อเนินชาย ร่างกายเขายิ่งตอบสนอง และต้องการเธอ พุทโธ พุทธัง เขาไม่สามารถหยุดยั้งสิ่งที่แข็งตึงขึ้นมากลางกายได้ จนทิชาดริ่มรุกล้ำเขตส่วนตัวถอดสิ่งพันธการออกไป สติที่หล่นหาย...ถึงกลับมาอีกครั้ง "ไม่ พะ...พอเถอะนะทิชา ผมขอ" หมอหนุ่มปราม และขยับตัวออกห่าง แต่ก็เท่านั้น...ร่างเล็กที่อยู่กลางหว่างขาที่ดื้อรั้นขยับตามอยู่ดี "คุณหมอมาถึงห้องของทิชาแล้วนะคะ จะไม่รับอะไรหน่อยเหรอ?" "รับครับ รับกาแฟก็ได้ ผมมีงานต้องทำต่อ" "ไม่มีกาแฟค่ะ" หญิงสาวตอบทันที แล้วสอดมือเข้าไปลูบไล้ เล่นเอาชายที่ไม่เคยถูกสัมผัสมาก่อนสะดุ้งโหยงตกใจ กับมือนุ่มที่สัมผัสกายตน เขาจึงพยายามดันไหล่เธอออก "ละ...แล้วมีอะไรให้ผมเลืือกบ้าง?" "ถ้าถามว่ามีอะไร....ก็มีแต่ทิชาเนี่ยแหละ คุณหมอจะดื่มทิชามั้ยคะ?" เขาส่ายหน้าเบาๆ แต่ตาไม่หยุดมองมืออีกข้างของเธอที่ปลดกระดุมเสื้อเห็นร่องอวบ อะไรจะขนาดนี้แม่คุณ... มันเกินไปแล้ว ทันทีได้เห็นร่องขาวกลางภูเขาสองลูก กลับกลายเป็นหมอหนุ่มที่ไม่อาจหักห้ามใจ ความรู้สึกที่วูบเข้ามาคือเขาต้องการเห็นอีก และต้องการให้เธอถอดเสื้อตัวนั้นออกไปซะ แต่...ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด! มันผิด เขาไม่อยากเอาเปรียบเธอเพราะอารมณ์ชั่ววูบนั้น จนเขารวบรวมสติจ้องมองไปที่เจ้าของมือที่รุกล้ำ ก่อนจะแค่นพูดออกไปอย่างยากลำบากว่า... "ไว้เรารักกัน...เราค่อยทำมันดีมั้ย?" ___________________________