ตอนที่ 8
จากนั้นเป็นต้นมาศุภกรณ์ก็ได้เข้าไปทำงานที่บริษัทผลิตยางรถยนต์ของคุณอนันต์ เขาขยันขันแข็งหนักเอาเบาสู้ จนคุณอนันต์ถึงกับเอ่ยปากชม
บัวแก้วเธอเรียนอยู่มหาลัยเอกชนชื่อดังคณะบัญชีปีสุดท้าย ส่วนบัวรินเรียนมัธยมปลายและปีนี้ก็กำลังจะเข้าเรียนต่อมหาลัย บางครั้งศุภกรณ์ก็อาสาไปรับไปส่งบัวรินยังที่เรียนพิเศษและเขาก็ยังสอนเปียโนให้เธออีกด้วย ซึ่งคุณอนันต์ก็ไม่ได้ว่าอะไร
วันนี้เป็นวันหยุดงานของศุภกรณ์ เขาจึงมาหาบัวแก้วที่บ้าน เพราะกะว่าถ้าเธอว่างเขาจะชวนไปดูภาพยนต์ด้วยกัน เนื่องจากวันนี้บัวรินไม่อยู่เพราะเธอไปทัศนศึกษากับทางโรงเรียน
ทุกครั้งเวลาที่ศุภกรณ์ชวนบัวแก้วไปที่ไหน บัวแก้วก็จะพาน้องสาวไปด้วย ซึ่งเขาเองก็อยากได้ความเป็นส่วนตัวแบบสองต่อสองบ้าง และเขาคิดว่าบัวแก้วก็เริ่มมีใจให้เขาบ้างแล้ว
เจ้าของบ้านแสนสวยออกมาต้อนรับชายหนุ่มในชุดลำลองด้วยเสื้อยืดตัวยาวเสมอเข่า เนื้อผ้าค่อนข้างหนา เป็นเสื้อยืดเปิดไหล่สีเทาที่ดูแล้วเซ็กซี่มาก เธอยืนอยู่ที่หลังโซฟาในโซนห้องรับแขก ก่อนจะเอ่ยกับเขาด้วยความยิ้มแย้ม
“ลมอะไรหอบมาถึงนี่ได้ค่ะ” หญิงสาวยิ้มหวานแล้วเอ่ยถาม
“ลมแห่งความคิดถึงมั้งครับ" ศุภกรณ์ยิ้มหวานพร้อมกับส่งกุหลาบช่อใหญ่ให้เธอ ตอนนี้เขาได้เดินหน้าจีบบัวแก้วอย่างเต็มตัวแล้ว อย่างน้อย ๆ ถ้าบัวแก้วเรียนจบ เธอก็ต้องไปช่วยงานที่บริษัทของคุณพ่ออยู่แล้ว และโอกาสที่เขาจะได้คบหากันกับเธอก็มีสูงถ้าอยู่ในที่ทำงานเดียวกัน เขามองไปถึงขั้นแต่งงานเลยด้วยซ้ำ
“ขอบคุณค่ะ” หญิงสาวยิ้มกว้างแล้วรับช่อดอกไม้จากชายหนุ่ม
“พอดีวันนี้เป็นวันหยุดงานของผมครับ ก็เลยว่าจะชวนคุณบัวไปดูหนังด้วยกัน” ศุภกรณ์พูดขึ้น
“ถ้างั้นคุณกรณ์ ต้องรอบัวก่อนนะคะ พอดีบัว กำลังทำเค็กทิ้งไว้อยู่ที่เรือนหลังเล็กค่ะ คุณกรณ์จะเข้าไปรอที่นั่นมั้ยคะ” หญิงสาวเอ่ยปากชวน
ชายหนุ่มลังเลเล็กน้อย แต่ก็ตัดสินใจเดินตามหญิงสาวไป บรรยากาศร่มรื่นเต็มไปด้วยต้นไม้และไม้ดอกหลากหลายสายพันธุ์วางเรียงรายตลอดทางเดิน