ตอนที่ 9
“ป้าสรคะ ถ้าเย็นนี้บัวกลับมาไม่ทัน บัวฝากให้ลุงสเมยไปรับยัยรินที่โรงเรียนด้วยนะคะ” บัวแก้วรีบบอกป้าแม่บ้านเพราะวันนี้ หากเธอไปดูหนังรอบบ่ายกับศุภกรณ์ เธออาจจะไม่ทันไปรับน้องสาวในตอนเย็นนี้ได้
“ได้ค่ะ” ป้าเกสรหญิงวัยกลางคนรับคำที่จะไปบอกเรื่องนี้กับสามีของเธอเพราะลุงสเมยเป็นคนขับรถประจำบ้าน แต่ก่อนจะไปป้าเกสรก็ยังเอ่ยถามเจ้านายด้วยความอยากรู้อยากเห็นอีกจนได้
“แล้วคุณบัวจะไปไหนเหรอคะ”
“อ๋อ บัวมีธุระกับคุณศุภกรณ์ค่ะ เสร็จแล้วก็ว่าจะออกไปเที่ยวข้างนอกกัน” บัวแก้วบอกความจริงกับหญิงสูงวัย
“ได้ค่ะคุณบัว” แม่บ้านรับคำเรียบร้อยก็เดินออกจากเรือนไป
“เรือนหลังนี้ น่าอยู่ดีนะครับ”
“หลังนี้เป็นบ้านเก่าของพ่อกับแม่ค่ะ พอดีบัวชอบอยู่คนเดียว ท่านก็เลยยกให้” หญิงสาวบอก
"ดูร่มรื่นแล้วก็น่าอยู่มากครับ..คุณบัว"
“คุณกรณ์ไม่บอกล่วงหน้า ว่าจะมา จะได้เตรียมทำชุดใหญ่ไว้ให้ ฝีมือบัวอร่อยนะคะ แต่วันนี้ชิมชุดเล็กไปก่อนนะคะ” บัวแก้วพูดพร้อมกับอมยิ้มอย่างมีเลศนัย
“ก็อยากบอกล่วงหน้าอยู่เหมือนกัน แต่ผมไม่มีเบอร์คุณนี่ครับ ถ้ายังไงขอเบอร์โทรหรือไลน์เอาไว้ติดต่อสักหน่อยได้มั้ยครับ”
"อย่าบอกนะคะว่านี่คือมุกจีบสาวขอเบอร์" เธอกล่าวขึ้นพร้อมกับรอยยิ้ม
“ ถ้าคุณบัวไม่รังเกียจผมขอจีบคุณบัวได้ไหมครับ” ศุภกรณ์รีบพูดออกไป ก่อนที่บัวแก้วจะอมยิ้มให้ตอบกลับไป
“อื้ม!!..ก็ลองดูสิคะ” หญิงสาวพูดจบก็เดินไปเอื้อมมือเปิดตู้ พร้อมกับหยิบผ้ากันเปื้อนออกมา เป็นเอี้ยมแบบมีสายคล้องคอสีดำ ศุภกรณ์ที่เดินตามบัวแก้วเข้ามาในห้องครัวก่อนจะหยุด แล้วยืนใกล้ๆ เธอทางด้านหลัง
“จะอยู่ดูบัวทำอาหาร หรือจะไปรอที่ห้องรับแขกก็ได้นะคะ” หญิงสาวบอก แต่ยังไม่ทันที่เขาจะได้พูดอะไร บัวแก้วก็ยื่นผ้ากันเปื้อนที่ถือไว้ให้กับชายหนุ่ม
“ช่วยผูกให้หน่อยได้มั้ยคะ” พูดจบหญิงสาวก็หันหลังให้ชายหนุ่ม ในระยะห่างกันไม่ถึงคืบ หัวไหล่กลมขาวเนียนตา ศุภกรณ์ได้กลิ่นหอม จากเรือนร่างของเธอ ก่อนที่เขาเอาผ้ากันเปื้อนมาคล้องคอแล้วก็ผูกด้านหลังให้เธออย่างใจเย็น