เพอเฟค
361 คำ
ตอนที่ 7
หญิงสาวเดินนำชายหนุ่มไป จากนั้นบัวแก้วก็แนะนำให้ศุภกรณ์รู้จักกับผู้เป็นบิดาและมารดาของเธอ คือคุณอนันต์ และคุณพลอยไพลิน ที่นั่งรอลูกสาวทานข้าวอยู่ก่อนหน้านี้แล้ว
ศุภกรณ์รีบยกมือไหว้ทั้งคู่ด้วยความนอบน้อม คุณอนันต์รับไหว้ชายหนุ่ม พร้อมกับมารดาของคุณบัวแก้ว คือคุณพลอยไพลิน ระหว่างที่รับประทานอาหารร่วมกัน ศุภกรณ์ก็คารมดีเป็นพิเศษ ทำให้คุณอนันต์เอ่ยปากชวนเขามาทำงานที่บริษัทด้วยกัน
“วันนี้พอดีลูกสาวคนเล็กของผมไม่อยู่ เค้าไปเรียนเปียโน” คุณอนันตกล่าว
“เธอชื่ออะไรครับ”
“เธอชื่อบัวรินค่ะ” คุณพลอยไพลินผู้เป็นมารดารีบตอบ
“เสียดายจังนะครับที่วันนี้ผมไม่ได้เจอคุณบัวริน ผมเคยเป็นนักดนตรีมาก่อน เรื่องเปียโนสามารถปรึกษาผมได้ครับ” หลังจากเขาพูดจบคุณอนันต์ก็เอ่ยปากชวนศุกกรณ์ไปทำงานที่บริษัท เพราะเห็นว่าตอนนี้เขาตกงานอยู่
“คุณสนใจมั้ยครับ” คุณอนันต์เอ่ยถาม และเขาก็ยังไม่ได้บอกเรื่องเงินเดือน
“สนใจครับ งานอะไรผมก็ทำได้ทั้งนั้น” ศุภกรณ์ตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“ผมจะให้คุณอยู่ฝ่ายตรวจสอบคุณภาพ เพราะเห็นว่าคุณเป็นคนที่ไว้ใจได้ ขนาดเงินในกระเป๋าลูกสาวผมมีตั้งหลายแสน คุณยังเอามาคืนให้เลย”
“ขอบคุณครับ” ศุภกรณ์ยิ้ม เขาพอจะรู้มาบ้างว่าบริษัทผลิตยางของคุณอนันต์นั้น มีรายได้ดีแค่ไหน เพราะดูจากยอดขายในแต่ละปีที่ผ่านมา ก่อนหน้านี้ ศุภกรณ์เจอนามบัตรของเขาในกระเป๋าของลูกสาว ก็รู้เลยว่าบัวแก้วคงเป็นผู้หญิงที่รวยมาก ศุภกรณ์เห็นเงินสดในกระเป๋าแล้ว เขาจึงคิดว่าถ้าเขารู้จักบัวแก้วให้มากกว่านี้ เขาจะได้เงินมากกว่าที่มีในกระเป๋านี้ของเธออย่างแน่นอน เขาจึงตัดสินใจที่จะสานสัมพันธ์ แล้ววันนี้ทุกอย่างก็ลงล็อคพอดี
- ผู้เขียน
