ฟ้าวลัยที่ยังไม่รู้ความแรงของเครื่องดื่มในมือตนเองที่รับมาจากมือของชายหนุ่ม ก็ยกแก้วทรงสวยจรดขอบแก้วที่ปากอิ่มทันทีแล้วกระดกลงคอรวดเดียวหมด
แค่นี้ก็เสร็จแล้ว
ทว่าความร้อน ความขม และความเฝื่อนที่กำลังไหลลงคอสู่อวัยวะภายในของเธอมันร้อนวูบวาบแปลกๆ และร้อนผะผ่าวขึ้นมาถึงสองข้างแก้ม รู้สึกขมปากมาก เฝื่อนสุดๆ จนนึกอยากจะหาอะไรหวานๆ มาตัด
แล้วคนเจ้าเล่ห์ก็ยื่นแก้วไวน์สีแดงใส มาตรงหน้าเธอ
“ดื่มไวน์นี่สิถ้าคุณรู้สึกเฝื่อนๆ”
หญิงสาวไม่รอให้เขาบอกซ้ำสอง เธอรีบดื่มไวน์แดงลงคอทันทีจนหมดแก้ว ทว่าความขมเฝื่อนคอยังไม่หมดไปเสียทีเดียว แล้วเธอก็มองเขารินไวน์แดงใส่ลงไปใหม่ ให้เธออีกหน
“แค่สองแก้วก็กลบความเฝื่อนในปากคุณได้แล้ว”
‘เอาน่าแค่ไวน์ที่มีส่วนผสมของแอลกอฮอล์เพียงเล็กน้อย คงไม่เมาหรอก’
คนที่ไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวของลูกเลี้ยงจอมวายร้ายอย่างหัสดินก็ยกแก้วไวน์มาดื่มรวดเดียวจนหมดอีกครั้ง แล้ววางแก้วเปล่าลง
“ห้องครัวของคุณไปทางไหน ฉันต้องการนมสักแก้ว”
“ตามผมมาสิ”
ฟ้าวลัยรู้สึกแปลกใจไม่น้อยที่ระหว่างที่เดินไปในห้องครัว เธอรู้สึกว่าในบ้านมันเงียบกริบผิดปกติ เหมือนว่าทั้งบ้านอยู่กันแค่เธอกับเขาเพียงสองคนเท่านั้นในตอนนี้
“นมอยู่ในตู้เย็น”
เขาบอกแล้วเปิดตู้เย็น ยื่นกล่องนมสีขาวมาให้เธอ พร้อมกับแก้วทรงกระบอก
เธอรับไว้แล้วรีบรินนมใส่แก้ว จากนั้นก็รีบดื่มให้หมด เพื่อที่จะได้ขึ้นห้องแล้วนอนหลับพักผ่อนเสียที
ทว่าพอดื่มนมเสร็จ ด้วยความเพลีย และเพราะท้องว่าง แล้วก็มาดื่มเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ถึงสามแก้วลงไป มันทำให้สมองของเธอเริ่มมึนๆ และรู้สึกเหมือนว่าพื้นบ้านจะเท่ากัน
ร่างเล็กจึงเริ่มโงนเงน จึงถูกสองแขนใหญ่ของคนที่ยืนอยู่ใกล้ๆโอบประคองเอาไว้ในท่าโอบกอดเธอหลวมๆ ตาสบตาจ้องกันไฟในทรวงมันก็สปาร์คทันที
“ผมว่าคุณคุงกลับห้องเองไม่ไหวแล้วล่ะ ผมอุ้มคุณขึ้นไปดีกว่านะ”
จบคำชายหนุ่มก็ย่อตัวช้อนอุ้มร่างเล็กของคนที่เริ่มมึนๆ เมาๆ ขึ้นสู่วงแขนทันที ทำราวกับว่าเธอคือปุยนุ่น อุ้มขึ้นบันไดนำเธอไปวางลงบนที่นอนอย่างชิลๆ โดยไม่มีเค้าว่าเขาจะหอบเหนื่อยเลยสักนิด
“ผู้หญิงตัวเล็กๆผอมบางอย่างคุณ จะรับมือป๊าผมได้เหรอ ป๊าผมซาดิตส์นะจะบอกให้” เขาแกล้งขู่
“แล้วคุณมายุ่งอะไรด้วยล่ะคะ” เธอถามเขาโดยลืมไปว่าตัวเธอยังตกอยู่ในวงแขนเขาอยู่ คนตัวโตยังเท้ามือกับที่นอนคร่อมเธอเอาไว้ พลางสบตาเธอนิ่ง
“ก็ไม่อยากจะยุ่งด้วยสักเท่าไหร่หรอก แต่ป๊าบอกผมว่า ให้ผมดูแลคุณให้ดีๆ ผมก็เลยคิดว่าจะดูแลคุณให้ดีๆ เหมือนที่ป๊าดูแลผู้หญิงของป๊าทุกคนนั่นแหละ”
“ดูแลดีๆ ยังไง”
“ก็ คืนแรกก็จัดชุดใหญ่เลยไง ผมได้ยินผู้หญิงของป๊าทุกคนหวีดร้องดังลั่นแทบจะทั้งคืนและแทบจะทุกคืนก็ว่าได้ ป๊าเขาชอบความรุนแรง เซ็กส์จัดและอึดถึกทนมาก ผมเองอาจไม่ซาดิตส์เท่าป๊านะ แต่ความอึดถึกทนของผมก็ไม่แพ้ป๊าเหมือนกัน”
“คุณพูดบ้าอะไรน่ะ ออกไปได้แล้ว ฉันจะนอน” สติที่พอมีเหลืออยู่นิดน้อย รีบไล่เขาออกไปจากห้องทันที เพราะเริ่มรู้สึกหวาดหวั่น ไม่ไว้ใจ
“ทำเป็นอินโนเซ้นส์ ผมรู้นะ ว่าคุณคงเสร็จป๊าไปหลายทีแล้วมั้ง ป๊าถึงติดใจแล้วพาเข้าบ้านมาแบบนี้ คุณลองมาฟีเจอริ่งกับผมสักยกสองยกไหม เผื่อคุณจะติดใจ”
“พูดจาน่าเกลียด ฉันถือว่าคุณเมานะ ฉันจะไม่ถือสาหาความแต่อย่างใด แต่ว่าช่วยออกไปจากห้องนอนของฉันได้ไหม ฉันจะนอนแล้ว ฉันเพลีย และง่วงมาก”
“คุณเองก็กำลังเมาคนสวย กำลังเมาได้ที่เลยล่ะ และผมเชื่อว่าตอนนี้ ร่างกายของคุณคงกำลังร้อนรุ่มดั่งไฟสุมเลยใช่ไหมล่ะ”
เมื่อฟ้าวลัยพิจารณาตัวเอง
‘มันก็รู้สึกร้อนรุ่มจริงๆนั่นแหละ’
“เรามาทำอะไรคลายร้อนกันดีกว่านะ” จบคำเขย่าขวัญนั้น ใบหน้าหล่อคมก็โน้มต่ำลงมาใกล้ ฟ้าวลัยเบี่ยงหลบพัลวัน แต่ก็หลบปากที่จ้องจะจูบเธอไม่พ้น
“ยะ...อื้อ...”
สัมผัสแสนหวามจากปากอุ่นจัดของเขาที่นาบลงมาราวกับของหวานอาบยาเสน่ห์ที่พอเธออ้าปากรับ รสชาติแสนหวานซ่านทรวงใน ก็แผ่ซ่านไปทุกอณูขุมขนของร่างกายอย่างรวดเร็ว ราวแสงจันทร์ที่อาบไร้ไปทั่วร่าง
ฟ้าวลัยไม่รู้ตัวเองเลยว่าตอนนี้เธอกำลังต่อต้านเขาหรือกำลังต้อนรับเรียวลิ้นของเขากันแน่
แต่ที่รู้ๆคือ มันรู้สึกวูบวาบไปทั้งกาย ปั่นมวลในช่องท้องมากมาย ราวมีผีเสื้อหลายร้อยตัวบินผลุบผลับอยู่ในนั้น
หัวใจดวงน้อยก็พลันเต้นอึกกระทึกครึกโครมราวกับสาวน้อยที่เพิ่งเจอชายในฝัน แต่สำหรับเธอมันไม่ใช่ไง เธออายุจะเข้าเลขสามอีกไม่กี่วันข้างหน้านี้แล้ว อายุก็พอๆกับเขานี่แหละ
คุณหัตถการบอกว่าหัสดินลูกชายคนโตของเขาอายุสามสิบปีเต็มเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานี้เอง เขากับเธออายุเท่ากัน แต่เธออยู่ในฐานะเป็นแม่เลี้ยงของเขาไง เขาไม่ควรมาทำแบบนี้กับเธอ
‘มันคือการไม่ให้เกียรติกันอย่างรุนแรง’
“อื้อ...ปล่อยนะ ออกไป!”