ตอนที่ 4 เพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์นำพา (1) ใกล้NC
1057 คำ
เสียงนั้นฟังดูอ้อแอ้เต็มทน มือไม้ที่เหมือนจะผลักไสก็เริ่มอ่อนลงและแปรเปลี่ยนเป็นโอบเกาะเกี่ยวกายใหญ่เอาไว้ในที่สุด
เมื่อลิ้นอุ่นๆหวานๆของเขาที่ชำแรกแทรกสอดเข้ามาพันพัวกับลิ้นเรียวเล็กของเธอเบาๆ กลับทำให้รู้สึกหวามไหวในหัวใจหนักมาก จนยากจะต่อต้านขัดขืน ฝืนความรู้สึกทางไม่ค่อยได้เลย
อาจจะด้วยหน้าตาหล่อๆเถื่อนๆของเขาหรือเปล่าที่มันกระแทกใจเธอตั้งแต่แรกเห็น แต่เธอก็ระลึกในใจตลอดเวลาว่า ที่เธอได้ก้าวเข้ามาในบ้านหลังนี้ได้ ก็เพราะเธอมาอยู่ที่นี่ในฐานะภรรยาของคุณหัตถการ ซึ่งอีกไม่กี่วันหน้าที่ของเธอก็จะต้องเสร็จสมบูรณ์
“จะดีดดิ้นทำไมล่ะ ในเมื่อตอนนี้ร่างกายของคุณมันร้อนไม่ต่างจากผมเลยนะ”
เขาบอกพลางจูบกระหน่ำเธอลงไปอีก เอาให้สาแก่ใจ เอาให้สาสมใจ อยากจะรู้เหมือนกันว่าถ้าบิดาของเขากลับมาแล้วรู้ว่าเธอตกเป็นเมียเขาแล้ว บิดาของเขาจะยังยกย่องเชิดชูเธออยู่ไหม
เขาพิจารณาดูเธอแล้ว ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เหมาะที่จะมาใช้นามสกุลเดียวกับเขาหรอก
เพราะอีกไม่กี่วันเธอก็จะทนไม่ได้ แล้วขนเสื้อผ้าออกไปจากบ้านหลังนี้เอง เหมือนอย่างผู้หญิงคนอื่นๆของที่ผ่านมาของบิดาเขา
แต่ว่าฟ้าวลัยดูสวยกว่าอิหนูทุกคนที่ผ่านมาของบิดามาก และดูเซ็กซี่กว่า แต่ก็คงเป็นผู้หญิงกร้านโลกเหมือนๆกัน ที่ทำทีเป็นอินโนเซ้นต์ไร้เดียงสา แต่ความจริงผ่านมาแล้วอย่างโชกโชน
พอชายหนุ่มจะปลดกระดุมชุดนอนของเธอออกหญิงสาวก็ตะปบมือเขาเอาไว้
“อย่าทำแบบนี้นะ ฉันเป็นเมียของพ่อคุณนะ จำใส่กะลาหัวเอาไว้สิ”
“ที่ผ่านมาผมก็ต้อนรับเมียป๊าแบบนี้ทุกราย คุณเองก็ไม่มีข้อยกเว้น”
“เลว! ไม่! อื้อ หยุดนะ! อย่าทำเลวๆกับฉันนะ ฉันเป็นแม่เลี้ยงของคุณ”
“ก็ฉันไม่อยากมีแม่เลี้ยง มันผิดตรงไหน ถ้าคุณทนเอาทั้งพ่อทั้งลูกไม่ไหว ก็ไสหัวไปซะ”
“สารเลว!”
เผียะ!!
ฝ่ามือพิฆาตฟาดลงไปบนแก้มสากๆของผู้ชายสารเลวอย่างแรง เธอจึงถูกเขากระหน่ำด้วยจูบที่ร้อนแรงป่าเถื่อนมากกว่าเดิมหลายเท่า
แล้วกระดุมทุกเม็ดๆก็กระเด็นกระดอนร่วงหล่นลงมาเป็นสายจนครบทุกเม็ดเมื่อผ้าบางๆ ถูกกระชากออกไปอย่างไร้ความปรานีด้วยความโมโหจัดเช่นเดียวกัน
“เธอตบ ฉันปล้ำ เอาซี้มาลองกันสักตั้งเป็นไง ทีใครทีมัน!”
“ไอ้....อื้อ...” คำด่าสารพัดที่อยากจะตะคอกใส่หน้าเขาถูกกลืนลงคอจนหมดสิ้น เมื่ออสูรร้ายที่ชื่อว่าลูกเลี้ยง บดจูบลงมาอย่างหนักหน่วงเหมือนเป็นการลงโทษเธออย่างรุนแรง ดิบเถื่อนไร้อารยธรรม
สองมือบางที่อยากจะตะกุยตะกายใส่หน้าเขาก็ถูกจับกดประสานเอาไว้ข้างศีรษะอย่างแนบแน่นบีบบังคับ
เนื้อตัวของเธอก็ถูกบดเบียดเสียดสีจนรุ่มร้อนไปหมด บนร่างกายขาวผ่องเหลือเพียงแพรพรรณผืนเล็กสองชิ้นเท่านั้นที่ปกปิดส่วนสงวนของกายสาวเอาไว้ แค่นี้เธอก็เสียวไส้จนหัวใจแทบจะวายตายอยู่แล้ว
‘เขาเป็นใคร มีสิทธิ์อะไรมาทำกับเธอแบบนี้!’
ใจอยากจะต่อต้านขัดขืนสุดฤทธิ์สุดเดช ทว่ากำลังแรงกายของเธอก็เหมือนจะอ่อนเปลี้ยเพลียแรงลงเรื่อยๆอย่างน่าโมโห
อยากจะทุบตีหยิกข่วนเขาให้ได้เลือด แต่ก็ทำไม่ได้ อยากจะตบหน้าเขาสักร้อยฉาดก็ทำไม่ถนัด แต่ตอนนี้เธอจะรอเวลากัดลิ้นเขาให้ได้
จะต้องทำให้เขาตายใจ แล้วจะกัดลิ้นเขาให้ขาดเลย คนสารเลว!
แต่การที่จะทำให้เขาตายใจได้ เธอจำเป็นที่จะต้องโอนอ่อนผ่อนตามเขาก่อน ต้องทำเป็นเหมือนรู้สึกรู้สาไปกับเขา ต้องทำเหมือนว่ายอมหมอบราบคาบแก้วให้เขาแล้ว พอถึงนาทีนั้นเธอจะเอาคืนให้สาสมใจ!
ฟ้าวลัยคิดอย่างเคียดแค้น ก่อนจะปล่อยให้ตนเองเลิกต่อต้าน อดทนยอมให้เขาเกี่ยวกระหวัดรัดเรียวลิ้นของเธอตามอำเภอใจ หนึ่งนาที สองนาที สามนาทีผ่านไป ด้วยใจที่แสนหวามทรมานอย่างที่สุด!
มันทรมานตรงที่เธอต้องสั่งห้ามใจไม่ให้หลงไหลไปกับสัมผัสอันจัดเจนของเขา ทรมานที่ต้องบอกกับใจตนเองว่าเธอไม่ได้ชอบสัมผัสของเขาแม้แต่นิด ทุกอย่างมันเป็นเพียงการหลอกล่อให้เขาตายใจ เธอกำลังจะเอาคืนเขาอยู่ในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้านี้แล้ว เธอกำลังจะฉวยโอกาสกัดลิ้นเขาให้ขาด เธอกำลังรอเวลา
‘แต่อาร์....ทำไมเธอถึงได้วาบหวามซาบซ่านไปทั้งกายแบบนี้ ทำไมจูบของเขาถึงได้ทำให้หัวใจของเธอหวามไหวเต้นแรง และคล้ายสิ่งเสพติดที่แสนหวานซาบซ่านติดลิ้นจนต้องกลืนกินอย่างโหยหิว แถมเผลอสอดเรียวลิ้นเข้าไปแลกลิ้มชิมรสชาติของเขาอีก นี่เธอแค่หลอกล่อจริงๆเหรอ ไม่นะ! อย่าหลงระเริงไปกับสัมผัสของเขาอย่างเด็ดขาด!’
หัสดินที่ฝีมือในเชิงรักระดับเทพ ที่ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนก็ต้องพ่ายแพ้ให้แก่มนต์เสน่หาของเขา รู้ทันคนตัวเล็กใต้ร่างทุกอย่าง
พยศอย่างเธอเขาชอบนัก แต่ถ้าคิดจะฉวยโอกาสยามที่เขาเผลอแล้วละก็ ไม่มีทางเสียหลอก
หรือถ้าคิดจะเอาคืน หล่อนก็คงต้องเสียอะไรไปแล้วมากมาย
ผู้ชายเลวๆที่ทำงานในมุมมืดอย่างเขามานาน รู้ทันเล่ห์เหลี่ยมแพรวพราวของพวกผู้หญิงทั้งหมดนั่นแหละ
หล่อนคนนี้ก็ก้าวเข้ามาในบ้านของเขาเพราะเงิน เขาก็จะตอบแทนเธอด้วยเงินสักก้อนเหมือนกัน เอาให้มากกว่าที่บิดาของเขาให้เธอก็ยังได้ หากว่าเขาพอใจอยากจะได้เธอมาเป็นเมีย
- ผู้เขียน
