"ไม่เรียก ฉันยอมท้องไม่มีพ่อถ้าจะให้เรียกคนอย่างนายว่าเฮีย!" เวลดาสะบัดหน้าหนีเขาและเดินตรงไปยังห้องนอนเพื่อหยิบกระเป๋าสะพายของตนเอง
"เรียกแค่นี้จะอะไรกันนักกันหนา" พายเดินตามเข้ามาขวางทางคนตัวเล็กไว้
"ฉันยกเลิกข้อเสนอด้วย ต่อไปนี้อย่ามายุ่งกับชีวิตฉันอีก!" มือเรียวผลักแผงอกกว้างให้ถอยออกห่าง คนตัวโตไม่ทันตั้งหลักจึงเซถลาล้มลงบนเตียงนอนนุ่ม ก่อนจะรีบประคองตนเองยืนขึ้นและรีบสืบเท้ายาวเข้าไปขวางทางหญิงสาวไว้ก่อนที่เธอจะเดินพ้นขอบประตูไป
"เออๆ ไม่เรียกก็ไม่เรียก แต่ห้ามยกเลิกข้อเสนอ"
"เออ! แล้วฉันกลับได้ยัง?" เวลดากอดอกหน้ามุ่ย
"ขออีกทีก่อน" เขาจ้องมองลงมายังใบหน้าสวยด้วยแววตาหื่นกระหาย
"ไม่! อ๊ะ" ไม่ทันที่หญิงสาวจะได้พูดอะไร ก็ถูกริมฝีปากหยักบดจูบหนักหน่วงผสมกับความเอาแต่ใจ
"อื้ม..." มือหนาซุกซนถอดเสื้อผ้าของหญิงสาวออกจนหมด รสจูบแสนหวานทำให้เวลดาไร้เรี่ยวแรงขัดขืน ร่างบางถูกเหวี่ยงขึ้
