พายเรือไปหารัก

ตอนที่ 8 NC 25+

"เมาหรือไม่เมาเธอก็ปากดีนะ" พายชักรูดแก่นกายของตนครู่หนึ่งก่อนจะเบียดแทรกความใหญ่โตของตนเองเข้าไปในช่องรักคับแคบอย่างเอาแต่ใจ

"อื้ม เจ็บ! ปล่อยนะ!" คนตัวเล็กดิ้นพล่านทันทีที่รับรู้ได้ถึงความเจ็บปวดจากการเสียดแทงด้วยของแข็งแท่งใหญ่

"ก็รู้สึกตัวดีนี่" พายหยัดสะโพกสอบเนิบนาบก่อนจะเร่งจังหวะเร็วขึ้นอีก ความรู้สึกเจ็บปวดจากแรงเสียดสีทำให้เวลดาสร่างเมา

"อ๊าา! พาย! ปล่อยนะ ฉันไม่อยากทำอะไรแบบนี้กับนายนะ"

"อ่าส์ ทำไม?"

"ฉันบอกยกเลิกข้อเสนอของนายไปแล้ว! อ๊าส์!" ยิ่งฟังเธอพูดเช่นนั้นเขายิ่งหยัดสะโพกสอบหนักหน่วงขึ้นเพราะความโมโห

"ดูเหมือนเธอจะอยากผลักไสฉันจังเลยนะ"

"อ๊ะ! เจ็บ เอาออกไปนะ" เวลดาเรียนรู้ว่าการที่เธอยิ่งต่อต้านและขัดขืนเขายิ่งทำให้เธอเจ็บตัว ทว่านั่นกลับเป็นสัญชาตญาณของการเอาตัวรอดเมื่อถูกบังคับขืนใจ

"หึ! ฝันไปเถอะ อ่าส์!" พายครวญครางออกเพราะความเสียวกระสัน เขาพลิกร่างบางให้นอนคว่ำลงอย่างง่ายดาย สองกายยังคงรวมเป็นหนึ่ง มือหนานวดคลึงแก้มก้นขาวเนียนจนเกิดรอยแดงอย่างเห็นได้ชัด เขาหยัดสะโพกสอบหนักหน่วงจนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นผสมกับเสียงครางของเวลดา

"อ๊า! จุก ท่านี้มันจุก เอาออกไปนะ!" หญิงสาวครวญครางออกมาเพราะความใหญ่โตที่พายถาโถมเข้ามาในร่างกายของเธอมันไร้ซึ่งความอ่อนโยน

"อยากหนีฉันไปอย่างนั้นดหรอ? เธออยากให้ฉันมัดเธอไว้ในห้องนี้แบบไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเลยใช่มะ อ่าส์!" พายพ่นคำร้ายกาจออกมาพอๆ กับการกระทำของเขา

"นายไม่มีสิทธิ์มาทำแบบนี้กับฉันนะ!"

"ทำไม! ทำไมฉันจะไม่มีสิทธิ์ในตัวเธอ จะต้องเอากันอีกกี่ครั้ง ต้องน้ำแตกคืนละกี่หนเธอถึงจะยอมรับว่าเธอเป็นของฉัน อ๊าส์!" คำพูดของพายทำให้เวลดารู้สึกแปลกไป อยู่ๆ ก็รู้สึกวาบหวามกับคำพูดที่ดูเหมือนเธอจะมีความพิเศษ แต่ความจริงแล้วเขาอาจจะหมายถึงว่าเธอกำลังกลายเป็นที่ระบายตัณหาของเขาก็เท่านั้น

"อ๊ะ! เบาๆ" จังหวะรักถูกเร่งจังหวะให้หนักหน่วงขึ้น เวลดาหมดเรี่ยวแรงจนต้องซุกใบหน้าลงกับหมอน หญิงสาวปลดปล่อยน้ำหวานออกมาเป็นสารหล่อลื่นให้เขาให้เขาได้เพลิดเพลินกับเรือนร่างของเธอมากขึ้น

พายยังคงถาโถมความใหญ่โตเข้ามาอย่างเอาแต่ใจ เขาไม่สนใจเสียงคร่ำครวญเพราะความเจ็บปวดของเธอเลยแม้แต่น้อย

"อ๊าส์ พาย! ไม่ไหวแล้ว ฉันรู้สึกแปลกๆ อ่าส์!" มือหนาพลิกร่างบางให้กลับมานอนหงายอีกครั้งในขณะที่สองกายยังรวมเป็นหนึ่ง พายจับเรียวขาสวยข้างหนึ่งขึ้นมาพาดไว้บนบ่าแกร่งของตน ในขณะที่ขาเรียวอีกข้างหนึ่งถูกจับถ่างออกและกดลงบนที่นอนนุ่ม แก่นกายแข็งชันแผ่กระจายความร้อนออกมาเมื่อความโหยหาใกล้จะสิ้นลง

ร่างบางเกร็งไปทั้งเนื้อทั้งตัวเพราะความรู้สึกแปลกใหม่ที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเป็นครั้งแรก ความเสียวกระสันจากแรงเสียดสีแผ่กระจายไปทั่วร่างบอบบาง

"อ่าาาส์ พาย เสียว อ๊าาา!" แรงเกร็งกระตุกของเวลดาถี่ขึ้นเรื่อยๆ เธอตอดรัดแก่นกายของพายจนเขากระตุกยิ้มมุมปากเพราะความพึงพอใจ

"แบบนี้เขาเรียกว่าเสร็จ น้ำเธอแตกออกมาเยอะเลยนะ" พายเร่งจังหวะรักหนักหน่วงขึ้นเพื่อตามคนใต้ร่างขึ้นสู่สวรรค์ชั้นเจ็ด เวลดาเพิ่งจะรู้ตัวว่าสร่างเมาแล้วก็ตอนที่ความรู้สึกที่เรียกว่าจุดไคลแม็กซ์มันยังคงวนเวียนอยู่ตามร่างกายของเธอ มันกำลังวาบหวามไปทั่วช่องท้องและร่างกายไม่รักดี

"อื้อ...พอแล้ว"

"หึ! คิดจะเสร็จคนเดียวเหรอ อ่าส์" พายหยัดสะโพกสอบหนักหน่วงเพื่อฝังแก่นกายเข้าไปในร่างบางจนสุดความยาวของมัน หญิงสาวรู้สึกจุกทว่าก็ทำให้เพียงส่งเสียงครวญครางออกมาเท่านั้น

"มะ ไม่เอา! เอาออกข้างนอกนะ อ้าส์!" ดูเหมือนว่าคำพูดของเธอจะไม่มีผลอะไรกับเขาเลย พายเกร็งกระตุกถี่จนเวลดารับรู้ได้ถึงน้ำคาวรักของเขาที่กำลังแย่งชิงกันชนผนังมดลูกของเธอ

"โอวส์ ซีดดด อ๊าาา!" เขาเชิดหน้าครางคำรามด้วยความพึงพอใจเมื่อได้ปลดปล่อยห้วงอารมณ์สุดท้าย

"ไอ้บ้า! บอกให้เอาออกข้างนอกไง" คนตัวเล็กหน้ามุ่ยและยังคงดิ้นขลุกขลักเพื่อผลักไสเขาให้ออกห่าง

"เธอควรจะภูมิใจนะ เพราะฉันไม่เคยน้ำแตกใส่มดลูกใครมาก่อน"

"ไม่จริง! นายเคยมีแฟน ทำไมจะไม่เคย"

"ฉันก็แตกข้างนอกไง แต่เธอมันน่าหมั่นไส้ ฉันก็เลยอยากแตกใส่มดลูกเธอ!" พายกระแทกสะโพกสอบเพื่อฝากฝังน้ำคาวรักของตนเองไว้ในร่างกายหญิงสาวทุกหยาดหยด เวลดาเริ่มไม่แน่ใจกับความรู้สึกของตนเองว่ากำลังเกลียดเขาหรือเรียกร้องหาเขากันแน่

"ไอ้บ้า! นายมาทำแบบนี้กับฉันอีกทำไม ฉันเกลียดนายที่สุดเลย"

"รับข้อเสนอของฉันไปซะ! อยากได้อะไรก็บอกมา แลกกับอะไรก็ได้แต่เธอต้องมา..."

"มาอะไร?"

"มานอนให้ฉันเอาทุกคืนไง"

"ในฐานะอะไร?"

"ก็แค่สนุกๆ ไง ลืมไปแล้วเหรอว่าเราคุยเรื่องอะไรกันไว้" พายพูดออกไปเช่นนั้นเพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าอยากให้เธออยู่ในฐานะอะไรกันแน่ เขารู้เพียงว่าความรู้สึกของตนไม่อยากให้เธอต้องห่างไกลสายตามากนัก

"นายแน่ใจนะว่าแลกกับอะไรก็ได้?"

"อื้ม..." พายพยักหน้ารับเบาๆ

"ไม่เอาอ่ะ! ฉันรู้ทันนายหรอก นายไม่มีทางให้ในสิ่งที่ฉันต้องการได้ และฉันก็ไม่มีทางรับข้อเสนอของนายด้วย!" เวลดาดันแผงอกแกร่งให้ออกห่างทว่าไม่เป็นผล พายกดข้อมือเรียวลงบนที่นอนนุ่มในขณะที่สองกายยังคงรวมเป็นหนึ่ง

"เรื่องมากจังวะ! เมื่อกี้ก็พูดเหมือนจะยอม พอตอนนี้ไม่ยอมแล้ว เธอกำลังปั่นหัวฉันใช่มะ?" พายเริ่มหยัดสะโพกสอบอีกครั้ง แก่นกายของเขาไม่มีทีท่าว่าจะอ่อนลงและมันยังคงโหยหาเเรงเสียดสีจากช่องรักคับแคบนี้อยู่

"อ๊า! เจ็บ เอามันออกไปนะ!"

"หรือว่าเธอจะชอบแบบนี้ ทำเป็นร้องโวยวายที่โดนเอา แต่พอเข้าด้ายเข้าเข็มหน่อยก็ครางเอาๆ!"

"อื้ออ...เจ็บนะ! อ้าส์" เสียงครางของเวลดาทำให้ชายหนุ่มพอใจ เขาเร่งจังหวะสะโพกสอบเพื่อตักตวงความเสียวกระสันจากเรือนร่างของเธออย่างเอาแต่ใจ และจังหวะรักตามท่วงท่าที่ปรารถนาก็ถูกแปรเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ค่ำคืนนี้คงไม่มีทีท่าว่าจะจบลงเอาเสียง่ายๆ