โรฮันนาวิ่งกระเจิดกระเจิงไม่รู้ทิศรู้ทางราวกับคนเสียสติ ในสมองสับสนมืดแปดด้าน ไม่รู้จะหันไปขอความช่วยเหลือจากใครในที่ต่างบ้านต่างเมืองเช่นนี้ แต่หากจะให้กลับไปหาเบอนันเดส เธอขอไปตายเอาดาบหน้าเสียยังดีกว่า เมื่อจากมาแล้วโรฮันนาก็ไม่คิดที่จะหวนคืน เธอจะทิ้งทุกอย่างให้เป็นอดีตตลอดกาล
ขณะก้าวเดินอย่างเสียขวัญ น้ำตาก็ยังคงไหลอาบแก้มไม่ขาดสาย อนิจจาแล้วเคราะห์ก็ซ้ำกรรมก็ซัดคนอาภัพอย่างโรฮันนาอีกหน เมื่อมีรถยนต์คันหนึ่งพุ่งทะยานเข้าหาเธอด้วยความเร็ว
เอี๊ยด!!!
“กรี๊ด!”
แสงไฟจากหน้ารถสาดจ้าเข้าสะท้อนจนแสบตามองไม่เห็นอะไร ก่อนที่ทุกอย่างจะพร่าเบลอเลือนราง จากนั้นสติของเธอก็ดับวูบลง
โรฮันนาสลบไปสามวันเต็มๆ ทั้งที่เธอไม่ได้โดนรถชน ก็แค่ตกใจจนล้มลงหมดสติอยู่หน้ารถ มีแผลถลอกตามแขนและขานิดหน่อย แต่ที่สลบไปนานเพราะหมอสันนิษฐานว่าเธออาจจะช็อกกับสิ่งที่เกิดขึ้น เมื่อลืมตาขึ้นก็พบว่าตัวเองอยู่ในที่ท
