ภายในห้องตรวจโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
“คุณหมอคะ สรุปน้องสาวของดิฉันเป็นอะไรคะ” พอหมอเรียกเข้าไปฟังผลการตรวจเลือดและปัสสาวะ อรอุมาก็เอ่ยถามหมอทันทีด้วยความใจร้อน
“หมอขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ น้องสาวของมาดามตั้งครรภ์ได้ห้าสัปดาห์แล้วครับ”
“ท้อง!” อรอุมาอุทานเสียงดังลั่น จนคนที่กำลังตกอยู่ในภวังค์ถึงกับสะดุ้งโหยง
“ทะ…ท้อง” เมื่อหลุดออกจากภวังค์ คนที่เพิ่งรู้ตัวว่ากำลังจะได้เป็นแม่คนถึงกับหน้าซีดเผือด เฝ้าพึมพำกับตัวเองซ้ำไปซ้ำมา ใบหน้างามที่ซีดอยู่แล้วมาบัดนี้มันแทบจะไม่มีเลือดมาหล่อเลี้ยง มือเรียววางทาบเบาๆ ลงบนหน้าท้องแบนราบของตัวเอง แล้วน้ำตาไหลพราก
“ครับ” หมอย้ำอีกครั้ง
โรฮันนาทั้งดีใจที่สายใยรักของผู้เป็นแม่ที่มีต่อพ่อกำลังจะก่อกำเนิด ทั้งเสียใจที่ลูกน้อยจะต้องกำพร้าพ่อตั้งแต่ยังไม่ลืมตาดูโลก แต่ความผิดทั้งหมดเธอยินดีที่จะน้อมรับไว้เองแต่เพียงผู้เดียว และจะตอบแทนลูกในสิ่งที่ขาดหายไป
