"เจ้า...เป็นของข้า..." หลี่เซียวเหยาเอ่ยเสียงเบาแผ่วก่อนเอียงหน้าคมเข้มเข้าหาใบหน้านวลนางเพื่อใช้ริมฝีปากของเขาขบเม้มเบาๆที่พวงแก้มอมชมพูของนางอย่างยั่วเย้าอารมณ์
เขาค่อยๆเคลื่อนเข้าหาริมฝีปากได้รูปของนางให้เผยอออกเพื่อรับกลีบปากของเขาที่แทรกเข้าหา
เขาจูบนางอย่างดูดดื่มคลอเคลียพลางไล้ปลายลิ้นอย่างยั่วยวนอยู่ตรงริมฝีปากของนางเนิ่นนาน ก่อนจะค่อยๆเคลื่อนออกเพื่อซุกไซ้ไปทางปลายคาง แล้วค่อยๆไล้ต่ำลงไปเรื่อยๆที่ลำคอระหงก่อนจะเลื่อนต่ำลงไปอีกอย่างเชื่องช้าและหยุดอยู่ที่ทรวงอกอวบอั๋นหยุ่นนุ่ม
ชายหนุ่มยังคงใช้ริมฝีปากของเขาดูดเม้มที่จุดสำคัญเพื่อดึงอารมณ์ของหญิงสาวให้สนใจแค่เพียงเขา
และมันก็ได้ผล...
เจินเจินเริ่มเคลิ้บเคลิ้มไปกับสัมผัสของเขา จนมีเสียงครางเบาๆอยู่ในลำคอ
จู่ๆหลี่เซียวเหยาก็หยุดการกระทำเสียกลางคัน
เจินเจินที่กำลังได้อารมณ์ถึงกับสะดุดค้างกลางอากาศ
หยุดทำไมกันเล่า? เจินเจ
