หลังจากนั้นเขาก็เห็นนางอีกหลายครั้งด้วยความตั้งใจ เพราะรู้เวลาที่นางจะออกมาตรวจท้องที่ เขาก็จะนั่งอยู่บนรถม้า ผ่านไปดูนางทำงาน สตรีที่หน้าตาไม่ถึงกับงดงามอย่างนาง ซ้ำยังไม่สนใจจะแต่งแต้ม แต่กลับมีความน่ารักสดใส
“คุณชายใหญ่ขอรับ ดูเหมือนมือปราบหนุ่มผู้นั้นจะชอบมือปราบอู๋”
ฮัวหยางขมวดคิ้ว ยอมลงจากรถม้าที่ซุ่มดูอู๋จือ ตามไปในตรอก มือปราบหนุ่มที่ยืนบิดไปมาเอ่ยปากอย่างยากเย็นต่อหน้านาง
“อู๋จือ ข้าว่าเจ้าเองก็น่ารักดี รับของแทนใจจากข้าได้หรือไม่?”
คุณชายใหญ่กำลังคิดจะดีดลูกหินใส่มือของคนที่ถือของแทนใจ พลันเหล่าพาน หัวหน้าองครักษ์ก็รีบยุดมือเขาไว้พลางส่ายหน้า
“คุณชายใหญ่ ฟังก่อนเถิดขอรับ”
ฮัวหยางเม้มปาก เขาตามมาดูนางอยู่ตั้งหลายครั้ง จะยอมให้คนอื่นมาชุบมือเปิบไปได้อย่างไร? แต่เหล่าพานส่ายหน้าซ้ำ เขาจำต้องรับฟัง
อู๋จือขยับตัวอย่างอึดอัด “มือปราบหลิว ข้าพูดตามตรงก็แล้วกันนะ ข้ายังไม่อยากจะคบ
