อู๋จือขมวดคิ้ว นึกถึงครั้งแรกที่บุกเข้าไปในเรือนปรุงยา “ยาแก้ผื่นคันภูมิแพ้ คงไม่ใช่ยาที่ท่านใช้ข้าทดลองหรอกนะ?”
“ถูกต้อง ยานั่นล่ะ แต่หากใช้ตัวยาผิดชนิด อาจจะทำให้คนที่กินเข้าไปหายใจไม่ออกถึงตายได้”
“ถ้าอย่างนั้น ท่านบอกหัวหน้าจางหรือยัง?”
“ข้าบอกเจิ้งจีแล้ว แจ้งความเอาไว้แต่ยังไม่กระโตกกระตาก ตอนนี้เขากำลังออกสืบข่าวเงียบๆ บางทีนี่อาจจะเป็นฝีมือของคนในหลังจากที่ข้าทดลองกับเจ้าวันนั้นก็ไปหาคนที่ป่วยจริงๆ มาทดลองยาเพิ่ม ตอนนี้อาการผื่นคันกำลังกลายเป็นโรคที่มีผู้เป็นจำนวนมาก หลังจากข้าพบว่ายาได้ผลดีกับพวกเขาจึงได้นำออกมาจำหน่ายในราคาถูก ไม่คิดเลยจะมีคนชั่วคิดหาเงินทองด้วยการปลอมยาข้า”
“ที่ท่านออกมาตอนค่ำเพราะกลัวจะมีคนสังเกตเห็นหรือ?”
“อืม ที่นี่หลงจู๊จี้ช่วยดูแลมานาน ตอนนี้มีถึงสามคูหาและมีลูกจ้างมากมาย ในบรรดาพวกเขาอาจจะมีหนอนบ่อนไส้แทรกซึมอยู่”
“คุณชายใหญ่ ท่านคงต้องระวังตัวแล้วล่
