ปกรณ์และรินลดานอนกอดกายอันเปลือยเปล่าของกันและกันจนรุ่งเช้า รินลดายอมรับว่าเป็นความสุขที่ประทับใจมากๆ เพราะไม่เคยที่จะสุขติดต่อกันได้หลายครั้งเหมือนกับเขาคนนี้เลย เมื่อหล่อนขยับกายขึ้นมองนาฬิกา
“บอสคะ 7 โมงแล้วค่ะ ตื่นได้แล้วนะคะ”
“จะรีบตื่นทำไมครับวันนี้วันหยุด”
“อืมใช่!..หลินลืมไป...บอสหลับสบายไหมคะ?” หญิงสาวถามเพราะเธอเอาหัวหนุนอกกว้างเขาไว้ตลอด
“สบายตัวเบาเลยที่รัก”
“หยี้!..คนลามก”
ชายหนุ่มยั่วรินลดา แล้วก็ดึงหล่อนไปจูบ เมื่อกายต้องกายที่ไร้เสื้อผ้าอาภรณ์ขวางกั้น อารมณ์ของทั้งคู่ก็ไม่อาจจะต้านทาน ตำแหน่งเนินสวาท หล่อนรับรู้ได้เลยว่า ท่อนเอ็นของเขาอยู่ไม่ห่างจากตำแหน่งนี้ มันพยายามถูไปมาอยู่หน้าขาด้านในของเธอ รินลดาเสียววาบเมื่อท่อนเอ็นถูผ่านกลางร่อนเธอขึ้นมา
“หลินยัง เจ็บๆ แสบ ๆ ไม่หายเลยนะที่รัก” รินลดาพูดขึ้นเพราะรู้ว่าชายหนุ่มต้องการเธอ
“จริงเหรอที่รัก เมื่อคืนไม่เห็นคุณพูดแ
