บาปเสน่หา

รถเมล์มหาสนุก

“คุณหลินครับพรุ่งนี้ถ้าผมมีถุงยางมา เรามาต่อกันมั้ยครับ” เขาถามขึ้นมาดื้อ ๆ

“ไม่ได้หรอกค่ะ พรุ่งนี้วันศุกร์แล้ว แฟนหลินเขากลับบ้านค่ะ หลินอยากให้มันจบแค่คืนนี้ได้มั้ยคะ”

เสียงออดอ้อนและแววตาของหญิงสาวที่มองหน้าชายหนุ่ม ทำให้เขายิ้ม

“แต่คุณหลินสัญญากับผมแล้วนะครับ ถ้าผมมีถุงยางคุณก็จะไม่ขัดข้อง”

“ถ้าไม่มีครั้งต่อไป งั้นผมไม่รอครับ จะขอจัดคืนนี้เลย” ว่าแล้วเขาก็ดึงหญิงสาวเข้าไปกอดจูบเหมือนแกล้งยั่วหล่อน

“ก็ตอนนั้นบอสฟังอะไรที่ไหนละ จ้องจะงาบหลินท่าเดียวเลย หลินล้อเล่นค่ะ หลินให้สัญญาก็ได้ สัญญาๆ นะนะนะ” เขาหยุดมาฟังหญิงสาวแต่มือก็ยังกอดหล่อนไว้

“ถ้าคุณพูดง่าย ๆ แบบนี้ผมคงไม่ต้องบังคับ โอเคคุณหลิน คุณสัญญากับผมแล้วนะ”

“ได้ค่ะ แต่ตอนนี้หลินว่าบอสกลับไปก่อนได้มั้ยคะมันดึกมากแล้ว”

“ก็ได้ครับ” เขารีบขยับลุกขึ้นคว้ากางเกงบ๊อกเซอร์ขึ้นมาสวมตามด้วยกางเกงขายาวสีดำ

ก่อนกลับหลินเดินไปส่งชายหนุ่มที่รถ ชายหนุ่มจูบกอดหญิงสาวเป็นการใหญ่

“ผมถือว่านี่คือมัดจำนะครับ แล้วที่เหลือผมจะมาเอาวันหลัง” ว่าแล้วเขาเอื้อมเปิดประตูขึ้นรถแล้วขับออกไป

รินลดากลับมาที่ห้องนอน เธอกระวนกระวาย นอนไม่หลับเลย คิดแต่เรื่องหัวหน้าหนุ่มผู้มีใบหน้าอันคมเข้ม มีเสน่ห์ ยิ่งคิดถึงเรื่องที่มันเกิดขึ้น มันเสียวซ่านขึ้นมาทันที มันเริ่มก่อตัวขึ้นมาในกายเธออีกครั้ง หญิงสาวเกือบอดใจไว้ไม่ไหว ถ้าไม่กังวลเรื่องท้องไส้คงต้องยอมเป็นของเขาแน่ ๆ กางเกงในบ๊อกเซอร์ตัวนั้น มันช่างเย้ายวนหล่อนเหลือเกิน ตอนนี้ภายในร่องเสียวตอดขมิบมาถี่ ๆ รินลดานอนกอดหมอนข้างกระตุกเกร็งหญิงสาวไม่เคยรู้สึกอย่างนี้มานานแล้วหล่อนก็เผลอหลับไปด้วยความง่วงนอน

กริ้งๆๆ.. เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น รินลดาสะดุ้งตื่น เธอหยิบนาฬิกาขึ้นมาดู

เป็นเวลา 7.00น. เธอรีบลุกจากเตียงนุ่มๆ ระหว่างที่ไปอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวจะไปทำงาน มือบาง ๆ ของหญิงสาวก็เลื่อนผ่านขึ้นไปตรงกลางหว่างขา พร้อมยกขาขึ้นมาเพื่อบดนิ้วลงไปบนเนินสวาท ขยี้เม็ดเสียวไปมา เมื่อปลดปล่อยอารมณ์ที่คลั่งค้างอยู่

เสร็จแล้ว รินลดาก็แต่งชุดไปทำงาน วันนี้หล่อนแต่งชุดทำงานด้วยสีชมพูกลีบบัว กระโปรงทรงเอสีน้ำตาลเข้มความยาวเหนือเข่า รับกับสะโพกที่ผายออกของหญิงสาว สีเสื้อและกระโปรงขับผิวขาวเนียนของเธอทำให้ดูมีเสน่ห์ขึ้นมาทันที หล่อนแต้มน้ำหอมเล็กน้อยไปที่ต้นคอ หลังใบหู และเนินอก

หลังจากแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว หล่อนก็เดินออกไปที่ป้ายรถเมล์เช่นทุกวัน หล่อนรู้สึกโล่ง ๆ ตั้งแต่เดินมา นึกขึ้นมาได้ เอ๊า!..ไม่ได้ใส่ถุงน้องมาหรือเนี่ย! หล่อนถอนหายใจเฮือก ไม่ทันละ เดี๋ยวรถเมล์จะมาแล้วกลับไปใส่คงไม่ทัน อีกอย่างในใจลึก ๆ ก็อยากจะอวดเรียวขาสวยเนียน ให้หัวหน้าหนุ่มของเธอได้ดูด้วย เพราะเมื่อวานชายหนุ่มแอบชมเรียวขาเธอตอนที่ถอดถุงน่องออก เมื่อรถเมล์จอดที่ป้ายหล่อนรีบก้าวขึ้นไป

คนแน่นมาก รินลดาขยับไปมาจนได้ที่ยืนที่มั่นคงแล้ว ข้างหลังมีชายแก่คนหนึ่งยืนอยู่ห่างจากเธอเล็กน้อย สักพักเขาขยับเข้ามาใกล้หล่อน รินลดาเห็นกระเป๋ารถเมล์เดินตรงมาที่เธอ หล่อนล้วงเข้าไปที่กระเป๋าสะพาย ควานหาเหรียญ ด้วยความรีบมือหล่อนดันไปคว้าเป้ากางเกงคนข้างหลังอย่างจัง

“อุ้ย!..ขอโทษค่ะ” รินลดาหันไปหาคนที่อยู่ข้างหลัง ชายแก่หน้าตาคมเข้ม รูปร่างกำยำสูงใหญ่ ผิวเกรียมแดด

“ไม่เป็นครับ” เขาตอบเธอ ชายแก่ยิ้มให้หล่อนแววตานั้นแฝงไปด้วยความหื่นกระหาย

“ค่าโดยสารด้วยครับ ค่าโดยสาร” กระเป๋ารถเมล์ตะโกนบอก

“โทษทีค่ะ พอดีไม่มีเหรียญเลย” หญิงสาวส่งแบงค์ร้อยให้กระเป๋ารถเมล์

กระเป๋ารถเมล์มองหน้าหญิงสาวอย่างไม่สบอารมณ์

“โทษนะครับ ผมมีเหรียญ” ชายแก่พูดขึ้น พร้อมยื่นเหรียญให้กระเป๋ารถเมล์แทนเธอ

“ผมจ่ายให้แล้วครับ” ชายแก่พูดขึ้นข้างหลังหล่อน แววตาของเขาลึกและดุดัน

“ขอบคุณค่ะ” รินลดาตอบ

“ไม่เป็นไรครับ เขาตอบหล่อนอยู่ข้างหลัง

ชายแก่ยืนข้างหลังรินลดาเขายืนชิดเธอมาก วันนี้รินลดายังไม่ได้กินข้าวเช้า เพราะกลัวจะสาย เธอจึงไม่ได้แลกเหรียญติดมา ชายแก่เบียดเข้ามาชิดหล่อนอีกเพราะมีผู้โดยสารขึ้นมาเพิ่ม ทุกวันเธอจะได้นั่งตรงหน้าต่างด้านซ้ายตลอด แต่วันนี้มันเต็มทุกที่นั่ง

มีเสียงรถเบรก เอื๊ยด...เมื่อถึงป้าย ชายแก่โน้มตัวมาชิดหล่อนความรู้สึกเหมือนมีอะไรมาชนที่ก้นของเธอลักษณะคล้ายเป็นท่อนแข็งๆ สักพักมันถูไปถูมาบริเวณก้นของเธอ หล่อนนั้นเป็นสาวก้นงามเพื่อนสาวมักจะชมเธอบ่อยๆ เรียกว่ารินลดานั้นก้นเธองอนได้รูปมาก เป็นที่อิจฉาของเพื่อนผู้หญิงด้วยกันที่พยายามเข้าฟิตเนตออกกำลังกายปั้นก้นแต่ก้นก็ยังสวยสู้เธอไม่ได้ นี่หล่อนถูกลวนลามบนรถเมล์งั้นหรือ จะตะโกนร้องก็ไม่กล้า เพราะระยะของชายแก่ใกล้ชิดหญิงสาวมาก ถ้าเขามีอาวุธหรือมีมีดติดมาด้วย หล่อนเกรงจะเป็นอันตรายไปมากกว่านี้ เธอรีบตั้งสติ ทำใจดีสู้เสือ

พอรถออกตัวแรงรินลดาก็เซไปทางข้างหลัง ชายแก่เอามือประคองเอวไว้ให้ หญิงสาวเลยไม่ล้ม เขาโอบสะโพกหล่อนไว้ ชายแก่ไม่ยอมปล่อยมือออกจากสะโพก หล่อนเลยหันหน้าไปเหมือนจะปรามชายแก่คนนั้น เขาค่อย ๆ ขยับมือออกข้างลำตัวไปเล็กน้อย แต่ปลายมือของเขา จะคอยยื่นมาสะกิดก้นของหล่อนอยู่เรื่อย ๆ

“กรุณาเอามือออกไปค่ะ” หล่อนหันไปบอกชายแก่ เธอแสดงสีหน้าไม่พอใจและหล่อนพยายามดึงมือเขาออกไปให้ห่าง ๆ ตัวเธอ เพียงไม่นานมือสากก็มาลูบที่ก้นของเธอ

“อยู่เฉย ๆ” ชายแก่พูดขึ้นเบา ๆ ข้างหูเธอ มือก็ยังอยู่บริเวณแถว ๆ ก้นเธอ

เขาพยายามขยับตัวมาแนบชิดหล่อน รินลดาใจเต้นแรง

“จอดป้ายหน้าด้วยค่ะ” หล่อนรีบพูดขึ้น แต่เหมือนจะไม่มีใครได้ยินเพราะเสียงรถเมล์ที่ดังมาก หล่อนกลัวการกระทำของเขามันจะลุกลามไปเรื่อย ๆ

“ลงป้ายเดียวกันดีกว่าน่า”

ชายแก่กระซิบบอก เพราะตอนนี้เขาอยู่ข้างหลังเธอแบบตัวติดกัน พอรถเมล์จอดรินลดาก็เซ เกือบล้มเพราะผู้โดยสารที่เบียดมาจากด้านหลัง ชายแก่ที่ประคองหล่อนไว้

เขาพยายามล็อกเอวบาง ๆ ของหล่อนไว้ เขาฉวยโอกาสเอามือมาแปะบริเวณของสงวนของเธอ และก้นของหล่อนก็ถูกเป้ากางเกงที่ตุงของเขา มันถูไปมาไม่หยุดตามจังหวะแรงกระเทือนตอนรถวิ่ง รินลดาใจคอไม่ดี หล่อนหายใจไม่ทั่วท้อง ชายแก่เห็นว่ารินลดายืนนิ่งไม่ตอบโต้อะไร ก็เริ่มคุกคามโดยการเลื่อนมือมาถูที่โคนขาอ่อน กระโปรงแนบเนื้อของหญิงสาวเลื่อนขึ้นมาเกือบถึงโคนขา เขาสอดมือล้วงเข้าไปเกือบถึงตำแหน่งของสงวนเธอ ชายแก่พยายามหักข้อมือล้วงเข้าไปลึกสุด มีจังหวะหนึ่งที่รถเมล์ตกหลุม พื้นรถมันกระแทก ทำให้มือชายแก่พุ่งเข้าไปที่ร่องสวาทของหญิงสาวพอดี มันชุ่มไปด้วยน้ำเมือก ใสๆ ชายแก่แหวกนิ้ววนไปมา เขาดึงกางเกงชั้นในแบบจีสตริงของหล่อนออกมา เพื่อให้สะดวกมากขึ้น จากสอดเข้าไปแค่นิ้วเดียว ชายแกก็สอดนิ้วเพิ่มเป็นสองนิ้วและสามนิ้วเรื่อยมา หล่อนบีบข้อมือของชายแก่ไว้แน่นไม่ให้ล้วงไปมากกว่านี้

ตอนนี้รินลดาทำได้เพียง ยืนบิดไปมาเพื่อหลบนิ้วของเขาเท่านั้น ชายแก่เอามือออก รินลดาโล่งใจมาก แต่เขายกมือที่ล้วงไปขึ้นมาดม แล้วก็ยื่นมาที่หน้าของหล่อนประมาณว่า เธอนั้นมีอารมณ์ร่วมกับการกระทำของเขา หล่อนใจเต้นแรงพยายามหันหน้าไปทางอื่น ชายแก่เอาจมูกมาดมผมเธอ ได้ยินเสียงหายใจแรง ๆของเขา รินลดาไม่ไหวแล้ว หล่อนพยายามจะเดินแหวกผู้คนไปให้ใกล้กับประตูทางออกให้มากที่สุด หล่อนพยายามดึงกระโปรงลงให้สุด จะได้ปกปิดมิดชิดกว่าเดิม

“เดินระวังนะครับ” ชายแก่ตะโกนตามหลัง เขาเดินตามมาอย่างเร็วและทันรินลดาพอดี

“หน้าคุณซีดมาก ไม่สบายหรือเปล่าครับ” ชายแก่ยิ้ม พยายามถามแบบเป็นห่วง แต่แววตาเขาดูน่ากลัวกว่าที่คิด น้ำเสียงคำพูด บ่งบอกถึงความหื่นกามชัดเจน เมื่อเห็นว่าหล่อนเดินหนีเขาจึงตามเธอมาติด ๆ ตอนนี้ที่เอวหล่อนมีปลายคัทเตอร์จ่ออยู่แต่เขายังไม่ได้เลื่อนใบมีดออกมา

“จะรีบลงไปไหนละครับคุณผู้หญิง เก้าอี้ด้านในว่างผมว่าเราเดินไปนั่งกันดีกว่านะ”

“ขอร้องเถอะค่ะ ดิฉันรีบไปทำงานนะคะ” หญิงสาวรีบบอก

“เดินไปนั่งด้านหลังในสุดนะ อย่าขัดขืน” รินลดาจำใจเดินนำชายแก่ไป เพราะกลัวเขาทำร้าย

ตากวาดดูรอบ ๆ ว่าใครจะมองเห็นเธอบ้าง แต่ก็ไม่เลย ทุกคนหันหน้าออกไปทางหน้าต่างกันหมด พอเดินมาที่หลังรถ ชายแก่บอกให้หล่อนเข้าไปนั่งด้านในสุดฝั่งขวา

เขาถอดเสื้อคลุมที่ใส่มาออก เขาเลื่อนใบมีดคัทเตอร์ ยื่นให้หล่อนดู และกระซิบว่า

“โม๊คให้หน่อย เดี๋ยวจะเอาเสื้อคลุมไว้ ไม่มีใครเห็นหรอก”

เขาคลุมเสื้อปิดไว้บริเวณขา เอื้อมมือรูดซิปกางเกงออก สิ่งที่เห็นมันตั้งชูชั้นโด่งขึ้นมาอยู่ภายใต้เสื้อคลุม ตอนนี้หล่อนมีทางเลือกอยู่สองทางคือยอมทำให้เขา หรือตะโกนให้คนช่วย แต่ตอนนี้คนบนรถเมล์ลงเกือบหมดแล้วจะมีก็แค่สองสามแถวด้านหน้าเท่านั้น รินลดาไม่มีทางเลือกอีกแล้วงานนี้ ชายแก่ไม่รอนานรีบขู่หล่อนทันที

“เร็วเซ่ อยากจะตายอยู่ตรงนี้หรือไง”

หล่อนเอื้อมมือไปรูดให้ชายแก่ทันที รูดขึ้นลงไปมา หล่อนก็สะดุดกับปุ่มที่อยู่รอบๆ แท่ง รู้ได้เลยทันทีว่าชายคนนี้ไม่ธรรมดา เขาฝังมุกมาด้วย ยิ่งทำให้เธอกลัวเป็นการใหญ่ ไม่นานเขาก็ให้หล่อนก้มหน้าลงมา เอาเสื้อคลุมศีรษะเธอไว้ ใต้เสื้อคลุมหล่อนตกใจมาก มันมหึมาอลังการ รอบๆ มีมุกประดับ หล่อนเอาเข้าปากไปได้เพียงเล็กน้อย ได้ยินเสียงชายแก่ ซีดปากเบา ๆ

“ซีด..อ่า..ซีด..อ่า”

เขากดศีรษะหล่อนลงไปอีก ตอนนี้รินลดาแทบจะสำลัก เพราะแท่งใหญ่ยาวของชายแก่ไปกระแทกที่คอหอยของเธอ ทำได้ไม่นานเขาก็จับศีรษะหล่อนโยกเป็นจังหวะ หล่อนไม่อยากจะกลืนเข้าไปเพราะขยะแขยงเลยรีบเม้มปากไว้ เขากระซิบเบา ๆ

“กินไปหมด เดี๋ยวมันเลอะ”

เธอเลยต้องจำใจอมเอาไว้ในปาก เสร็จแล้วหล่อนก็หันมาบ้วนลงที่พื้น ชายแก่สะใจ เสยะยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

เธอหยิบทิชชูในกระเป๋าสะพายออกมา รินลดารีบทำความสะอาด ปากของเธอเต็มไปด้วยคราบของชายแก่ มีเสียงเบรครถเมล์ดังขึ้น

"ป้ายสุดท้ายแล้วครับ" กระเป๋ารถตะโกนบอกพร้อมหันหน้ามาทางหล่อนกับชายแก่ หญิงสาวรีบลุกขึ้นทันทีแล้วเดินออกมาจากตรงนั้นอย่างรวดเร็ว

รินลดาก้าวเท้าแบบหนีไม่คิด มุ่งตรงไปที่คนยืนอยู่เป็นจำนวนมาก เมื่อเห็นว่าชายแก่ไม่ตามมาแล้ว หล่อนก็เดินต่อไปยังตึกที่ทำงาน ไม่นานก็เดินมาถึงหน้าตึก หล่อนตรงไปยังห้องน้ำของตึก ทำความสะอาดร่างกาย จากนั้นหล่อนหยิบสเปรย์ฉีดปากมาพ่นเพื่อดับความคาว หล่อนพรมน้ำหอมทั่วร่างแทบจะอาบอยู่แล้ว ในใจหล่อนรู้สึกสะอิดสะเอียนกับการกระทำอันป่าเถื่อนแบบนี้ที่สุด