Chapter 2
1379 คำ
ตฤณเดินทางกลับมาที่บ้านในเวลาต่อมา เขาถือกล่องของขวัญมาให้ดาหวัน ชายหนุ่มมองไปโดยรอบไร้เสียงเพลงบรรยากาศสังสรรค์นั่นแสดงว่าคงเลิกรากันแล้ว
"คุณน้าน้องล่ะครับ"
"อ่อ ไปอาบน้ำค่ะคุณตฤณมีอะไรรึเปล่าคะ"
คุณแม่ของดาหวันเอ่ยถามชายหนุ่ม เขายิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะยื่นกล่องของขวัญให้เธอดู
"ให้น้องมาเอาของขวัญที่ผมนะครับ"
"ได้ค่ะเห็นว่าเอาเค้กไว้ให้คุณตฤณด้วย ยังไงเดี๋ยวน้าให้น้องไปหานะคะ"
"ได้ครับผมรอในห้องนะ"
"ค่ะ"
เขาเดินกลับขึ้นห้องไปอาบน้ำแต่งตัวใหม่ในระหว่างที่รอดาหวันมาเอาของขวัญในห้องนอน ทางด้านของดาหวันเธอเพิ่งอาบน้ำเสร็จเตรียมตัวจะนอนก็ต้องเลิกคิ้วอย่างสงสัยเมื่อมีคนมาเคาะประตูห้องนอน
"ใครคะ"
"แม่เองจ้ะเปิดประตูให้หน่อย"
หญิงสาวรีบวิ่งลงจากเตียงไปหาคุณแม่หน้าห้อง เธอเปิดประตูออกมาก่อนจะสวมกอดคุณแม่เอาไว้แน่น
"คิดถึงหนูเหรอคะ"
"มาคิดถึงอะไรล่ะ คุณตฤณเรียกให้ไปเอาของขวัญจ้ะ หนูจะเอาเค้กไปฝากพี่ไม่ใช่เหรอ"
"ใช่ค่ะงั้นหนูไปหาเฮียตฤณก่อนนะคะ"
"จ้ะรีบไปรีบมาล่ะจะได้นอนพักผ่อน"
"ค่ะแม่"
หญิงสาวยิ้มกว้างออกมาก่อนจะรีบออกไปเอาเค้กในห้องครัวใส่จานจากนั้นก็เอาไปให้ชายหนุ่มในห้องนอน เค้กนี้เขาซื้อให้เธอคุณเอกเป็นคนบอก เธอดีใจมากที่เขาเอาใจใส่เธอบ้างถึงแม้ว่าจะน้อยนิดแต่เธอก็ดีใจมากแล้ว
"เฮียคะหนูเข้าไปนะคะ"
ทางด้านของตฤณตอนนี้เขากำลังอาบน้ำอยู่แต่เขารู้สึกผิดปกติกับร่างกายของตัวเองมากเมื่อมันร้อนรุ่มแปลกๆ เขาร้องครางออกมาเล็กน้อยมือหนาลูบไล้ความเป็นชายอย่างรู้สึกเคลิ้มทั้งที่ก่อนหน้านี้เขายังดีๆอยู่เลย
"ทำไมถึง... อยากวะ"
เขาพยายามตั้งสติเอาน้ำเย็นราดหัวของตัวเองก่อนจะชะงักไปเมื่อได้ยินเสียงของดาหวันเข้ามาในห้องนอนของเขา
"เฮียหนูเอาเค้กมาให้ค่ะ"
"แป๊บหนึ่ง"
เขาตะโกนออกไปตบหน้าตัวเองพยายามเรียกสติใช้ผ้าขนหนูพันตัวเองไว้ก่อนจะเดินออกไปจากห้องน้ำ ดาหวันเห็นชายหนุ่มโป๊ไปครึ่งตัวก็รีบหันหน้าหนีไปทางอื่นพร้อมกับเอามือปิดตาตัวเอาไว้ เธอยังเด็กไม่ควรจะมองเรือนร่างของผู้ชายแบบนั้นมันจะดูไม่ดี
"เฮียไปแต่งตัวก่อนดีมั้ยคะเดี๋ยวดาหวันมาใหม่ก็ได้"
"ไม่เป็นไรหันมาสิ"
หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆหันไปมองชายหนุ่มเบือนหน้ามองทางอื่นแก้เก้อจะได้ไม่ต้องทำให้ตัวเองรู้สึกเขินอาย ตฤณเดินไปหยิบกล่องของขวัญให้หญิงสาว เธอยกมือไหว้ขอบคุณชายหนุ่มก่อนจะแกะดูข้างใน และเมื่อเห็นสร้อยคอก็ตาโตอย่างตกใจ มันต้องแพงมากแน่นอนเลยนี่เขาให้ขนาดนี้มันไม่เหมาะสมหรอก
"เฮียมันต้องแพงมากแน่นอนเลยค่ะ ดาหวันว่า..."
"ให้ก็รับไว้สิผู้ใหญ่ให้ของนะ"
"ค่ะ เข้าใจแล้วค่ะ"
เธอไม่เถียงเขาอีกเพราะไม่งั้นจะดูเป็นเด็กดื้อในสายตาของเขา ตฤณจับเธอมานั่งลงบนเตียงแกะสร้อยคอออกมาก่อนจะสวมใส่ให้หญิงสาวอย่างเบามือ
"ใส่ให้"
ดาหวันเงยหน้ามองชายหนุ่มก่อนจะยิ้มออกมาเล็กน้อย ทำไมวันนี้เขาใจดีกับเธอจังเลยนะปกติไม่เห็นจะเป็นแบบนี้เลย ตฤณก้มหน้ามองดาหวันที่ตอนนี้จ้องหน้าเขาตาใสแป๋ว บอกตามตรงรอยยิ้มแบบนี้เสร็จเขามานักต่อนักแล้วยิ่งเป็นดาหวันแล้วด้วยเขากลัวใจตัวเองเหลือเกิน
"คือฉัน...."
"หนูเอาเค้กมาให้ด้วยค่ะเฮียลองชิมสิคะอร่อยนะ"
ดาหวันรีบลุกขึ้นเดินไปหยิบเค้กมาให้ชายหนุ่มตรงหน้า เธอตักเค้กก่อนจะยื่นให้ชายหนุ่มลองชิม ตฤณเริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้ไม่รู้เมื่อไหร่ที่มองว่าหญิงสาวตรงหน้ามันน่ากินน่าฟัดมากขนาดนี้
"ลองกินให้ดูหน่อย"
"ได้ค่ะ"
ดาหวันตัดเค้กใส่ปากของตัวเองก่อนจะพยักหน้ายิ้มๆยกนิ้วไปให้ชายหนุ่มตรงหน้า
"อร่อยมากเลยค่ะ"
ริมฝีปากบางเปื้อนเค้กตามมุมปาก ตฤณขยับเข้าไปใกล้หญิงสาวก่อนจะโน้มใบหน้าไปจูบเด็ดสาวอย่างดูดดื่ม รสชาติของเค้กเขาลิ้มรสได้อย่างดีในขณะที่ดาหวันเบิกตากว้างอย่างตกใจช็อคกับการกระทำของเขามาก
ตฤณเริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่เขาลูบไล้ตามตัวของหญิงสาวก่อนจะยื่นมือไปบีบหน้าอกของเธออย่างโหยหา
"เฮียจะ...จะทำอะไรคะ"
ดาหวันเริ่มรู้สึกกลัวชายตรงหน้า มือเล็กปล่อยจานเค้กให้หลุดมือเลอะเต็มพื้นแต่ชายหนุ่มก็ไม่สนใจดันตัวเธอลงไปนอนราบกับเตียงก่อนจะขึ้นไปคร่อมแล้วจัดการฉีกเสื้อผ้าของหญิงสาวออกจากกัน
"กรี๊ดดดดดดดดด"
"อย่าเสียงดัง"
เขาใช้ริมฝีปากปิดปากของหญิงสาวเอาไว้แลกลิ้นชิมความหวานทำเอาหญิงสาวแทบจะขาดอากาศหายใจ น้ำตาเลอะออกมาตรงขอบตาแต่ไม่ทำให้ชายหนุ่มรู้สึกสงสารหรือหยุดการกระทำนั้นได้เลย เธอพยายามดิ้นหนีออกจากการเกาะกุมของเขาแต่ก็ไม่เป็นผลเลยเขายังทำแถมยังรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ
"เฮีย ฮึก! ปล่อยหนูนะคะ"
"ช่วยเฮียหน่อยสิ"
"ฮึก! ช่วยยังไงคะ"
ดาหวันปาดน้ำตามองชายหนุ่มตัวสั่น เธอไม่รู้ว่าการที่เขาทำแบบนี้มันคืออะไรแต่มันไม่เป็นผลดีสำหรับเธอแน่ในการที่มาเปลือยเปล่าต่อหน้าผู้ชายแบบนี้ ตฤณเริ่มรู้สึกว่าตัวเองไม่ไหวแล้วจับหญิงสาวกางขาออกก่อนจะสอดใส่ความเป็นชายหาที่ระบายอารมณ์ที่มันร้อนรุ่มอยู่ในตอนนี้
"ไม่เอา! เฮีย กรี๊ดดดดด หนูเจ็บ"
ดาหวันกรีดร้องออกมาอย่างทรมานเธอรู้สึกร่างกายเหมือนแตกออกเป็นเสี่ยงๆโดยเฉพาะช่วงล่างที่มันเหมือนเนื้อฉีกขาดออกจากกัน
"ฮึก! หนูเจ็บ ฮืออออ อ๊ะ"
เธอร้องออกมาเสียงหลงเมื่อชายหนุ่มกระแทกความเป็นชายเข้ามาไม่อ่อนโยนเลยแม้แต่น้อย หญิงสาวกัดริมฝีปากของตัวเองแน่นหลับตาลงรับความเจ็บที่ชายหนุ่มยัดเยียดให้โดยไม่สนใจความรู้สึกของเธอเลยแม้แต่น้อย มือไม้อ่อนแรงไม่สามารถตอบโต้เขาได้เลยเพราะตอนนี้เธอเกร็งตัวไปหมดไม่รู้ว่าต้องทำยังไงถึงจะหยุดความทรมานนี้เอาไว้ได้ ขนาดของเขาไม่ใช่ขนาดของคนปกติผู้หญิงที่ไหนเจอก็ต้องมีร้องกันบ้างแหละ เขาเห็นดาหวันที่นอนร้องไห้ใต้ร่างของเขาก็อดสงสารไม่ได้แต่ร่างกายไม่สามารถควบคุมได้เลยเพราะมันอยากระบายความใคร่ออกไปให้มากที่สุด สงสัยเขาจะโดนยาปลุกเซ็กส์และคิดว่าคนที่ทำน่าจะเป็นผู้หญิงที่เขาให้ไปรอที่คอนโดในตอนนี้แน่
"ฮึก! ฮะ...เฮีย อ๊ะ อ๊ะ"
"ไม่ไหวแล้ว ซี๊ดดด"
เขาร้องครางออกมาใส่เต็มแรงไม่มียั้งมือ ดาหวันถูกชายหนุ่มจับมือเอาไว้เหนือหัวร่างเล็กสั่นสะท้านตามแรงของเขาทำได้เพียงแค่รอให้เขาหยุดการกระทำพวกนี้สักที
"ฮะ...เฮีย ฮึก!"
ตฤณปล่อยมือขอดาหวันจับเด็กสาวพลิกคว่ำก่อนจะขยับความเป็นชายอีกครั้งและไม่รู้กี่ครั้ง หญิงสาวกำผ้าปูที่นอนแน่นร้องครางออกมาใต้ร่างของชายหนุ่มทั้งเจ็บทั้งเสียวในเวลาเดียวกันมันเป็นความรู้สึกที่เกินมาทั้งชีวิตไม่เคยพบเจอมาก่อน
"อ๊ะ อ๊ะ พะ...พอ ดะ...ได้มั้ย คะ"
"ยังไม่หายอยากเลย ต่ออีก!"
"หนูเจ็บ"
"ทนสิ"
- ผู้เขียน
