Chapter 7
1691 คำ
ตฤณพาดาหวันไปร้านไอศกรีมที่เขาให้เอกภพจองไว้ และเมื่อมาถึงเขาก็พาหญิงสาวเข้าไปข้างใน ดาหวันเห็นชื่อร้านก็ร้องว้าวออกมาทันที เธอเคยเห็นหลายเพจมารีวิวว่าที่นี่อร่อยมากและเชฟของที่นี่ระดับโลกด้วย
"ร้านนี้หนูเคยเห็นรีวิวค่ะเค้าบอกว่าอร่อยมากใช่มั้ยคะ เฮียเคยมามั้ย"
"เคยสิ อร่อยอย่างที่เค้ารีวิวแหละมาครั้งเดียวกับเพื่อนเพราะไม่ค่อยชอบกินของหวาน"
"แต่หนูชอบกินของหวานนะคะ"
เธอยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดีตื่นเต้นมากที่ได้มากินของอร่อยในวันนี้ มันเหมือนได้ออกมาเจอโลกภายนอกบ้างทั้งที่ปกติจะใช้ชีวิตอยู่แต่ที่บ้านเท่านั้น เธอไม่เคยเรียกร้องอยากไปไหนเพราะรู้ว่าเขาไม่อนุญาต
"รู้น่าถึงพามาไง"
"ขอบคุณนะคะที่พามา นานๆดาหวันจะได้ออกบ้านทีหนึ่ง"
เธอพูดจบก็มีสีหน้าที่สลดลงเล็กน้อย ตฤณลอบมองเธอภายใต้ใบหน้าฝืนยิ้มเธอคงรู้สึกแย่มากที่เขาไม่ยอมให้ออกไปไหน ไม่ใช่ว่าเขากักขังเธอหรอกเพียงแต่เขาไม่อนุญาตให้ไปเที่ยวกับเพื่อนไกลๆก็เท่านั้น มากสุดคือเดินห้างกับเพื่อนในช่วงเลิกเรียนเธอทำได้แค่นั้นจริงๆ
"พรุ่งนี้หยุดไม่ใช่เหรอไปเที่ยวเกาะกับเฮียมั้ย"
เขาเอ่ยออกมาเสียงอ่อนโยน ดาหวันเงยหน้ามองชายหนุ่มอย่างอึ้งไปเลยไม่คิดว่าเขาจะชวนเธอไปเที่ยวทั้งที่ปกติการไปที่เกาะเขาจะไม่ให้เธอไปเด็ดขาด เขาบอกว่าที่เกาะทะเลบริเวณนั้นน้ำลึกค่อนข้างอันตราย อีกอย่างเธอว่ายน้ำไม่เป็นก็เลยไม่อยากให้ไปที่นั่น
"ปกติเฮียไม่ให้ไปนี่คะ"
"อยากไปก็ไปสิ แต่ระวังตัวเองหน่อยถ้าเฮียทำงานต้องอยู่แต่บ้านถ้าอยากเที่ยวจะเป็นคนพาไปเองตกลงมั้ย"
ดาหวันพยักหน้าทันที เธออยากไปเกาะไข่มุกที่คุณหญิงกับเฮียตฤณพูดถึงมาตลอด เขาบอกว่ามันสวยมากและเธอก็อยากไปสักครั้งในชีวิต
"ตกลงค่ะหนูจะไม่ดื้อกับเฮียจะเชื่อฟังคำสั่งค่ะ"
"ดีมาก งั้นตอนนี้ไปกินไอติมกันก่อน"
"ได้ค่ะหนูกินสตรอเบอร์รี่นะคะ"
หญิงสาวเอ่ยออกมาเสียงตื่นเต้น ตฤณกอดคอหญิงสาวพาเดินไปยังโต๊ะที่จองไว้ส่งเมนูไปให้เธอเลือกดูอยากกินอะไรก็ให้สั่งเอง
"สั่งเองนะ เมนูเป็นภาษาอังกฤษหมดหวังว่าเด็กอินเตอร์คงจะอ่านได้"
"อ่านได้ค่ะหนูเกรดAภาษาอังกฤษนะ"
"รู้น่าอยากกินอะไรก็สั่งเองสั่งเผื่อเฮียกับเอกด้วยเดี๋ยวจอดรถเสร็จคงมา"
หญิงสาวพยักหน้าเล็กน้อยเปิดเมนูดูและมันมีหลายอย่างมากจนเลือกไม่ถูก เธอสั่งไอศครีมอย่างที่ชอบและสั่งเผื่อคนอื่นๆด้วย ไหนจะเซ็ตขนมหวานที่เป็นซิคเนเจอร์ของทางร้านอีก
"แค่นี้พอค่ะ"
"ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะเดี๋ยวทางพนักงานจะมาเสิร์ฟเมนูต้อนรับลูกค้าก่อน ขอให้สนุกกับการรับประทานของอร่อยนะคะ"
พนักงานโค้งตัวเล็กน้อยก่อนจะเดินออกไปทันที ดาหวันมองนั่นนี่อย่างสนุกนี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้กินร้านที่หรูหรามากขนาดนี้ สงสัยต้องถ่ายรูปเอาไปอวดเพื่อนๆแล้วล่ะ
"หนูขอถ่ายรูปได้มั้ยคะเฮีย"
"หืม... ถ่ายสิจะขอทำไม"
เขามองหญิงสาวอย่างมึนงง ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็จะขออนุญาตเขาก่อนทุกครั้งทั้งที่เขาก็ไม่ว่าอะไรเธอเลยนะ เธอยิ้มแห้งก่อนจะเอ่ยเสียงเบา
"หนูกลัวโดนดุนี่นา"
ตฤณถอนหายใจออกมาเล็กน้อยยื่นมือไปจับหัวหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง
"ไม่รู้หรอกนะว่าเฮียทำให้เรารู้สึกแบบนั้นได้ยังไง แต่เอาเป็นว่าถ้าอยากจะทำอะไรก็ทำไม่ต้องขอหรอก บางอย่างถ้าคิดว่าเหมาะสมก็ทำเลยตกลงมั้ย"
"เฮียจะไม่ดุหนูใช่มั้ยคะ"
หญิงสาวยิ้มออกมาอย่างดีใจที่เขาดูอ่อนลงกับเธอเยอะมากทั้งที่เมื่อก่อนมีแต่เงื่อนไขเต็มไปหมด
"ไม่หรอกจะพยายามไม่ดุไม่ใช่สิจะไม่ดุอีกโอเคมั้ย แล้วก็เลิกทำท่าทางเหมือนกลัวเฮียสักทีขอร้องเหอะ เรากำลังทำให้เฮียรู้สึกผิดนะ"
"ขอโทษค่ะ"
ดาหวันมีสีหน้าที่สลดลงอย่างเห็นได้ชัดก่อนจะยิ้มออกมาเมื่อชายหนุ่มทำหน้าเซ็งๆที่เธอทำหน้าเศร้าอีกแล้ว
"งั้นหนูจะไปงานเลี้ยงวันเกิดของตัวเองย้อนหลังนะคะ เพื่อนๆเค้าจะจัดวันเกิดให้ค่ะ"
"ไม่อนุญาต!"
เขาเอ่ยออกมาทันทีด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ แต่ไหนแต่ไรเขาไม่ค่อยให้เธอออกไปเที่ยวเล่นที่ไหนไม่ค่อยให้ไปเจอใครจะเรียกว่าขังไว้ที่บ้านก็ไม่ผิดมากนัก ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไปทำไมแต่ไม่ค่อยชอบเวลาที่เธอออกบ้านบ่อยๆ
"ไหนเฮียบอกว่าจะไม่ดุแล้วก็ไม่ห้ามแล้วนี่คะ ทำไมพูดไม่เป็นคำพูดเลยอ่ะ"
ดาหวันมองชายหนุ่มด้วยความรู้สึกที่ผิดหวังกับเขามากทั้งที่เมื่อกี้ยังบอกว่าเธอจะทำอะไรก็ได้ถ้าไม่เดือดร้อนใคร อีกอย่างเพื่อนแค่อยากจัดงานวันเกิดให้ย้อนหลังไม่ได้ทำอะไรไม่ดีสักหน่อย
"ก็มัน...."
เขาอึกอักพูดไม่ออกเมื่อหญิงสาวท้วงติงถึงคำสัญญาเมื่อครู่ ชายหนุ่มพยายามระงับอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะเอ่ยออกมา
"โอเค... งั้นจะจัดเมื่อไหร่ล่ะ"
"วันอังคารค่ะเลิกเรียนตอนเที่ยงพอดีก็เลยจะไปเลี้ยงฉลองกันที่ร้านอาหารค่ะ"
"ถ้างั้นเดี๋ยวเฮียให้เอกเป็นคนจองสถานที่ให้ เราพาเพื่อนมาก็พอส่วนค่าใช้จ่ายทุกอย่างเดี๋ยวเฮียจัดการให้โอเคมั้ย"
ในเมื่อเขาปากเร็วพูดไปแบบนั้นแล้วเพราะฉะนั้นคงต้องยอมไปก่อนทำอะไรไม่ได้ และถ้าเขาเป็นคนจองให้เองอย่างน้อยก็รู้ว่าเธอทำอะไรอยู่ที่ไหน
"จะดีเหรอคะเกรงใจจัง"
"หรือว่าจะไม่ไป..."
"ไปค่ะเอาตามนั้นก็ได้ เฮียใจดีที่สุดเลยค่ะ"
หญิงสาวกอดแขนชายหนุ่มซบใบหน้าลงกับไหล่กว้างอย่างลืมตัว ตฤณเห็นแบบนั้นก็อมยิ้มออกมาก่อนจะทำหน้าเคร่งครึมเมื่อลูกน้องคนสนิทเดินมานั่งตรงหน้า
"ของที่นายสั่งครับ"
เอกภพส่งซองบางอย่างมาให้ชายหนุ่มก่อนจะขอตัวออกไปห้องน้ำสักครู่หนึ่ง ตฤณส่งมันไปให้หญิงสาวดาหวันเปิดดูก่อนจะเลิกคิ้วอย่างสงสัย
"ยาคุมฉุกเฉินเหรอคะ"
"ต้องกินไม่งั้นท้องแน่ หรือว่าอยากจะท้องล่ะ"
เขายื่นใบหน้าเข้าไปคลอเคลียหญิงสาว เธอรีบส่ายหน้าก่อนจะหยิบกินอย่างรวดเร็ว ท้องได้ยังไงเธอยังไม่ได้เรียนมหาวิทยาลัยด้วยซ้ำ ถ้าท้องตอนนี้อนาคตของเธอจบแน่นอนแถมยังไม่รู้ว่าเฮียจะรับผิดชอบรึเปล่า
"หึ... แล้วก็โทรศัพท์ไปบอกแม่เราด้วยว่าคืนนี้จะไม่กลับ จะไปนอนค้างบ้างเพื่อน"
"นอนกับเพื่อนคนไหนคะไม่ได้นัดใครนะคะเฮีย"
ดาหวันไม่เข้าใจชายหนุ่มไม่รู้ว่าเขาหมายถึงอะไรแต่ที่แน่ๆเธอไม่ได้นัดกับเพื่อนและตั้งแต่จำความได้เขาไม่เคยให้เธอไปนอนค้างบ้านใครเลย
"หรือจะโทรบอกแม่ว่าไปนอนคอนโดเฮียดีล่ะ"
"ก็...."
เธอถึงบางอ้อออกมาเมื่อได้ยินแบบนั้น แสดงว่าเขาจะให้เธอไปนอนค้างด้วยและให้หาเหตุผลมาอ้างกับแม่เพื่อไม่ให้ท่านสงสัย
"ว่าไง"
"ไหนเฮียบอกว่ามันจะจบแค่คืนนั้นไงคะ"
"เปลี่ยนใจแล้วอ่ะจะเอาทุกวันแทน..."
หญิงสาวเบิกตากว้างอย่างตกใจเอามือปิดหน้าอกตัวเองไว้เมื่อสายตาที่มองมามันไม่ค่อยน่าไว้วางใจ
"เฮียไม่มีสัจจะเลย"
"ก็ไม่เคยมีนี่"
"เฮียไม่กลัวหนูท้องเหรอทำแบบนี้บ่อยๆอ่ะ"
ดาหวันทำหน้าเหมือนจะร้องไห้เมื่อชายหนุ่มคิดหื่นกามกับเธออีกแล้ว ครั้งแรกของเธอกับเขามันตราตรึงในใจมาก มันมีแต่ความรุนแรงและทรมานสำหรับเธอจนจำไม่ลืม
"ไม่ท้องหรอกเฮียมีถุงยางนะ"
"แต่ว่า..."
"งั้นเราก็กินยาคุมสิจะได้ไม่ท้องไง"
เขายังยืนยันว่าจะนอนกับเธอและถ้าอยากตอนไหนเขาก็จะต้องได้ไม่มีข้อแม้ นอนกับดาหวันคนเดียวมันดีกว่าไปนอนกับผู้หญิงมั่วๆที่ไหน และเขาติดใจเด็กสาวตรงหน้าคงไม่มีอารมณ์ที่จะไปนอนกับผู้หญิงคนอื่น
"แต่ว่า..."
"ถ้าแต่อีกรอบจะไม่ใจดีแล้วนะ"
ดาหวันทำหน้าเซ็งๆหันไปมองไอศกรีมที่พนักงานมาเสิร์ฟ เธอคงทำอะไรไม่ได้ทั้งที่เขาบอกว่าจะไม่ดูจะไม่ห้ามเธออีกต่อไป แล้วที่ทำอยู่มันให้อิสระเธอตรงไหนก็ยังบังคับเหมือนเดิมอ่ะ
"ก็ได้ค่ะ"
"ว่าง่ายแบบนี้ค่อยน่ารักหน่อย เดี๋ยวพรุ่งนี้จะพาไปเกาะแล้วจะพาไปขับเรือเล่นด้วยดีมั้ย"
หญิงสาวหันไปมองชายหนุ่มก่อนจะพยักหน้ายิ้มๆ เธออยากไปเกาะอยากไปทะเลและอยากไปนั่งเรือเล่นด้วย
"ดีค่ะ"
"งั้นก็กินเถอะเดี๋ยวจะละลายหมด"
เขาลูบผมหญิงสาวอย่างเอ็นดู ก็แค่ตามใจเขาบ้างมันจะยากตรงไหนกัน นี่เขาไม่ได้บังคับเธอนะก็แค่ขอความร่วมมือเฉยๆ
"เฮียกินมั้ยคะ"
"ป้อนสิมือไม่ว่าง..."
- ผู้เขียน
