ตอนที่5ทันเวลาพอดี
1104 คำ
ผัวเถื่อน 5
หลังจากดื่มน้ำไปได้เพียงไม่ถึงห้านาที ขนมผิงก็รู้สึกว่าร่างกายตัวเองเริ่มมีอะไรสักอย่างกำลังผิดปกติ
“ขนมผิงเป็นอะไรรึเปล่าครับ”
นักรบถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงแต่สายตาฉายแววเจ้าเล่ห์อย่างเห็นได้ชัด
“ผิงรู้สึกมวนๆในท้องอะค่ะ”
“สงสัยหิวแน่เลย เดี๋ยวผมไปโทรหาช่างอีกรอบนะครับ คุณขนมผิงไหวนะครับ”
ขนมผิงพยักหน้าหลับ มือควานหาโทรศัพท์ตัวเอง ตัดสินใจกดโทรออกก่อนที่จะหมดสติไป
กริ๊ง กริ๊ง
ขณะนี้บรรยากาศในห้องทำงานของฟรานซิสที่กำลังตึงเครียดถูกแทรกขึ้นด้วยเสียงโทรศัพท์
“มึงปิดเสียงดิไอราช”
“ครับคุณชาย”
ราชก้มลงหยิบมือถือฟรานซิสก่อนจะเบิกตากว้างเมื่อเห็นชื่อบุคคลที่โทรเข้ามา
“คุณชายครับ”
“อะไร!!?”
“คุณขนมผิงโทรเข้ามาครับ”
ฟรานซิสรีบหันมาคว้าโทรศัพท์ รีบกดรับแทบทันที
“ผิงผิง เธออยู่ไหน ไปไหนทำไมไม่บอกวะ!!?”
“...”
“ขนมผิง”
“...”
“แมร่งเอ้ย ตอบดิวะ”
ปลายสายยังคงเงียบไม่มีเสียงตอบรับ ฟรานซิสกำลังจะกดวางสายเพื่อดูสัญญานจีพีเอส
“หลับสนิทแล้ววะ”
เสียงผู้ชายทำให้ฟรานซิสหันไปสั่งลูกน้องให้เพิ่มเสียงให้ดังขึ้น
“เออ คนนี้เด็ดแน่นอน”
ฟรานซิสกัดฟันตัวเองแน่นจนเห็นเป็นแนวสันกราม ดวงตาสีดำดุดันแลดูน่ากลัว
“สิบนาทีถึง เจอกันที่โรงแรมบานาน่าเหมือนเดิมนะ กูจะขยี้ให้แหลกเลยคอยดู”
“ไอเลว”
ฟรานซิสสบถออกมาเสียงดัง เล่นเอาคนในห้องพากันสะดุ้ง
“ไปเตรียมรถ กูจะไปฆ่าไอเหี้ยนี่”
“ครับคุณชาย!!”
เนื่องจากโรงแรมบานาน่าเป็นโรงแรมของคนรู้จักฟรานซิส เขาจึงตามหาห้องที่นักรบเปิดได้ไม่ยาก
ปัง!!
ภาพแรกที่ฟรานซิสเปิดเข้าไปเจอ ทำเอาเขาถึงกับกำหมัดแน่น
ร่างบางนอนนิ่งอยู่บนเตียงโดยมีผู้ชายคนหนึ่งตั้งกล้อง อีกคนกำลังปลดกระดุมเสื้อเธอ
“ไอ้พวกเวร!”
ผลัก ผลัก
ฟรานซิสพุ่งเข้าไปกระโดดถีบซึ่งกำลังปลดกระดุมเสื้อขนมผิงอยู่ กระเด็นไปโดนอีกคนซึ่งกำลังตั้งกล้องอยู่
“เห้ย!! มึงเป็นใครวะ”
ทั้งคู่ลุกขึ้น เดินเข้ามาหาฟรานซิสอย่างเอาเรื่องแต่ต้องหยุดชะงักเมื่อลูกน้องของฟรานซิสเดินเข้ามา
“กูเป็นใครไม่สำคัญ แต่มึงรู้มั้ยผู้หญิงคนนี้เป็นใคร”
“คะ...คนนี้แฟนผม คุณเข้าใจผิดแล้วล่ะ”
ริมฝีปากสวยกระตุกยิ้มมุมปาก ฟรานซิสเดินย่างสามขุมเข้ามาหานักรบก่อนจะกระชากคอเสื้อเขาขึ้น
“แฟนมึงอย่างนั้นหรอ”
“คะ...ครับ”
“แล้วมึงทำระยำแบบนี้กับแฟนตัวเองอย่างนั้นหรอ”
ผลัวะ ผลัวะ
ฟรานซิสต่อยเข้าที่หน้านักรบสอง สามครั้งจนราชต้องรีบเข้ามาห้าม กลัวเจ้านายตัวเองจะต่อยคนตายเสียก่อน
“เดี๋ยวผมจัดการเองครับคุณชาย คุณชายรีบพาคุณขนมผิงกลับเถอะครับ”
ฟรานซิสมองร่างบางบนเตียงกับคนตรงหน้าสลับกันก่อนจะถอนหายใจ สะบัดนักรบทิ้งแล้วเปลี่ยนไปอุ้มขนมผิงแทน
“จัดการให้เรียบร้อย”
“ครับคุณชาย”
ร่างบางด้านข้างเริ่มขยับ ซึ่งดูเหมือนจะเป็นเรื่องดีแต่เปล่าเลยเมื่อเธอเลื่อนมือเข้าไปปลดตะขอเสื้อในตัวเอง
“เฮ้ย ทำบ้าอะไรของเธอเนี่ย”
รถหรูแทบเสยฟุตบาท ฟรานซิสพยายามข่มใจไม่หันไปมองแต่แม่คุณก็จะยังอุส่าเอาบราสีสวยแกว่งไปมา
“มันอึดอัด อ๊า”
ขนมผิงพูดตาปรือ นั่นยิ่งทำให้สติในการขับรถของฟรานซิสลดลงไปอีก
“อึดอัดจะครางทำไม นั่นๆจะทำไรอีก”
“ฟรานซิส อื้มม”
“โธ่โว้ย นั่งดีๆสิวะ”
มือหนาเอื้อมไปดึงกระโปรงของขนมผิงลงและรีบจัดระเบียบให้เรียบร้อย
“คุณ ฉันไม่ไหว อ๊า”
ฟรานซิสสูดลมหายใจเข้าปอด เมื่อหันไปเห็นสายตายั่วยวนของหญิงสาวด้านข้าง
“ถึงฉันจะเลวแต่ฉันก็เป็นสุภาพบุรุษนะ อ๊ะ อย่าจับแบบนั้น”
ฟรานซิสเบิกตากว้างเมื่อมือนุ่มสัมผัสเข้ากับลูกชายเขา
“ใหญ่จังน๊า”
หน้าฟรานซิสแดงขึ้นเหมือนคนเป็นไข้ เมื่อหันไปสบเข้ากับดวงตาหวานเยิ้มของอีกคน
“ขนมผิงตั้งสติหน่อย”
“ขอจับนะ ขอหน่อย อิอิ”
“โว้ย ไอพวกนี้เอายาอะไรให้เธอกินวะเนี่ย”
ฟรานซิสผลักร่างบางให้นั่งลง ดึงเข็มขัดมารัดตัวเธอไว้ก่อนจะรีบเหยียบให้ถึงโรงแรมตัวเอง
ขนมผิงหลับไปอีกครั้ง ตื่นขึ้นมาอีกทีตอนฟรานซิสขับรถเข้ามาจอดในลาดจอดรถแล้วและดูเหมือนครั้งนี้ แรงเธอจะเยอะกว่าเดิม
“เฮ้ยๆ จะทำอะไร”
ฟรานซิสร้องเสียงหลงเมื่ออยู่ขนมผิงก็ข้ามมานั่งลงบนตักเขา
“มันตุบๆด้านใน”
มือหนาตบลงบนหน้าผากตัวเองฉากใหญ่ กำลังจะอุ้มร่างบางลงจากตักแต่ต้องชะงักเมื่อเสื้อเชิ้ตสีเข้มถูกกระชากออกด้วยฝีมือเจ้าของเสื้อ
“โอ้ว แม่เจ้า อย่างxx”
“ดูดหน่อย”
ของสวยงามถูกประเคนถึงปากขนาดนี้ ฟรานซิสจึงยากที่จะปฏิเสธไหว
ลิ้นร้อนเลยตวัดดูดกลืนสิ่งยั่วยวนตรงหน้าและยิ่งดูดหนักขึ้นด้วยความหลงใหล
“อ๊า ฟราน อื้ม”
“อื้ม นมเธอแมร่งโคตรดี”
“อ๊ะ อ๊ะ ฟรานแรงอีก”
“ฉันไม่เกรงใจแล้วนะผิงผิง”
ความรุนแรงจากคนหน้าดุเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณตามสัญชาตญาณแต่ดูเหมือนคนได้รับกลับชอบมัน
“อ๊า ฟราน ดีจัง”
ร่างบางบดตัวไปมาบนตักแกร่ง เรียกให้บางอย่างภายใต้กางเกงยีนส์สีดำตื่นตัว
“อื้ม ทำไมยั่วขนาดนี้”
ฟรานซิสปรับเบาะให้นอนราบไปกับพื้นรถก่อนจะพลิกตัวขนมผิงให้อยู่ด้านล่าง
“ฉันช่วยเธอได้เท่านี้จริงๆ”
เขาพรมจูบไล่ลงมาตั้งแต่ซอกคอขาว เนินอก หน้าท้องแบนราบจนมาถึงขาอ่อน
“อื้อ ฟราน”
“พรุ่งนี้อย่ามาโวยวายนะ”
ลิ้นร้อนค่อยสำรวจปากทางเข้าดอกไม้งามอย่างละเมียดละไม พรมจูบต้อนรับความสวยงามตรงหน้าก่อนจะเริ่มดูดกลืนความหวานเต็มคำ
“ฟราน อ๊า”
ริมฝีปากอวบอิ่มเม้มเข้าหากัน มือเล็กจิกลงบนหัวของอีกคนด้วยความเสียว
“อื้ม หวานฉิบหาย”
ฟรานซิสครางพึงพอใจในลำคอ มืออีกข้างเอื้อมไปบีบเค้นเต้างามด้านบนไปด้วย
“ฟรานซิส มัน อ๊ะ อ๊ะ”
ร่างบางกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำหวานออกมามากมายก่อนจะทิ้งตัวลงนอน
“หายแล้วใช่มั้ย”
ฟรานซิสท่องพุทโธในใจ ถามขึ้นเมื่อเห็นร่างบางนอนนิ่งไปก่อนจะต้องเบิกตากว้างเมื่ออยู่ๆเธอก็ลุกมันผลักเขาลงไปนอนแทน
“เฮ้ย!! ทำอะไรของเธอเนี่ย”
—————-
- ผู้เขียน
