หญิงสาวกะพริบตาปริบๆ ขับไล่ความรู้สึกมึนงงต่างๆ ออกไป ก่อนจะเงยหน้าขึ้นทักทายชายหนุ่มตรงหน้าพร้อมคลี่ยิ้มส่งให้ “สวัสดีค่ะ เรียกนุชก็ได้ค่ะ” “ถ้าอย่างนั้นคุณนุชก็ต้องเรียกผมว่าพี่ก้องด้วยนะครับ” คำพูดเจือรอยยิ้มของดนุรุจ เรียกเสียงกระแอมกระไอของเทวินทร์ให้ดังขึ้นหลังจากนั้น ทว่าเสียงแจ๋วๆ ของน้องขวัญก็ถามขึ้นทันควันเช่นกัน “พ่อกายไม่สบายหรือเปล่าคะ ไอแบบนี้ต้องเป็นหวัดแน่ๆ เลยค่ะ พ่อกายต้องรีบกินยานะคะ” คนถูกหาว่าเป็นหวัดยิ้มเจื่อนๆ และหันมาตอบเด็กหญิง “เอ่อ...ค่ะน้องขวัญ” เด็กหญิงมองไปทางดนุรุจแล้วยกมือไหว้ทักทายเสียงแจ๋วๆ “สวัสดีค่ะ คุณลุงชื่ออะไรหรือคะ” “สวัสดีจ้ะน้องขวัญ ลุงชื่อก้อง เป็นพี่ชายของพ่อกายจ้ะ” ชายหนุ่มหันไปตอบเด็กหญิงตัวเล็กอย่างเอ็นดู “เป็นพี่ชายหรือคะ งั้นต้องบอกพ่อกายว่าอย่าขี้เกียจกินยานะคะ ไม่อย่างนั้นจะไม่หายเหมือนน้องขวัญ” บุษบามินตราฟังน้องขวัญพูดแล้วต้องห