“หนูชื่ออะไรเหรอจ๊ะ”
“ชื่อน้องขวัญค่ะ อายุจะห้าขวบแล้วค่ะ แล้วพี่คนสวยชื่ออะไรคะ” เด็กหญิงตอบเสียงแจ๋วก่อนคลี่ยิ้มกว้างให้อย่างน่ารัก
“ชื่อพี่นุชจ้ะ แล้วทำไมหนูถึงมานั่งคนเดียว ไม่ไปนั่งรวมกับกลุ่มเพื่อนๆ ล่ะจ๊ะ” หญิงสาวชวนคุยแล้วส่งยิ้มให้อย่างนึกเอ็นดู อยากจะหาก้านไม้ขีดไฟมาวางบนขนตางอนที่กำลังกะพริบปริบๆ ของเด็กหญิงตรงหน้านี้นัก
“น้องขวัญมาคอยคุณพ่อค่ะ พี่เจี๊ยบบอกว่าคุณพ่อจะมาหาน้องขวัญ แต่ทำไมยังไม่มาอีกล่ะคะ” เสียงแจ๋วๆ เมื่อครู่ของเด็กหญิงเริ่มสั่นเครือคล้ายจะร้องไห้ ดวงตากลมโตมีน้ำตาคลอจวนเจียนจะหยดรอมร่อ
หญิงสาวสาวผิวคล้ำท่าทางใจดี ซึ่งคงเป็นพี่เลี้ยงเด็กเดินเข้ามานั่งลงใกล้ๆ แล้วก้มลงพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนกับเด็กหญิง
“น้องขวัญคนเก่ง เดี๋ยวคุณพ่อก็มานะจ๊ะ ไหนบอกพี่เจี๊ยบว่าจะไม่ร้องไห้แล้วไงล่ะ”
ปลอบหนูน้อยเสร็จจึงหันมาอธิบายให้บุษบามินตราฟัง
“น้องขวัญมีคนรับเลี้ยงส่วนตัวค่
